Zakelijke herenmode verandert voortdurend, maar hoe ga je ermee om? In dit artikel bespreken we de vijf opvallendste modetrends voor professionals. 

Oog om oog, tand om tand. Direct na de Tweede Wereldoorlog plannen vijftig overlevenden van de Holocaust de ultieme wraak: de moord op zes miljoen Duitsers via grote hoeveelheden arsenicum in het drinkwater. ‘De wereld zal weten dat we niet als schapen naar het slachthuis gingen!’ Later worden de plannen noodgedwongen bijgesteld.

Marith Iedema schreef vrolijk over seksfeestjes, ongemakkelijke ervaringen met gigolo’s en intieme massages met bejaarde vrouwen, totdat een knobbeltje in haar borst haar zorgeloze leven een hele andere kant op duwde. In een persoonlijk interview doet onze voormalige sekscolumnist haar schrijnende verhaal. ‘In de week dat ik mijn boek moest promoten, dacht ik dat ik doodging.’

Ook deze woensdag is het weer Nieuwe Revu-dag en dat betekent een gloednieuwe 19e editie met de meest interessante achtergrondverhalen, de actuele en beruchte 'wie denkt', een uitgebreid interview, te gekke columns en nog véél meer. Nu te vinden in de schappen of bestel 'm hier, gewoon online.

Het internet vergeet nooit, toch? Maar hebben we ooit echt stilgestaan bij wat dat betekent voor onze sociale media-accounts nadat we er niet meer zijn of wanneer we ze gewoon niet meer gebruiken? Een interessant onderzoek van ExpressVPN duikt in deze intrigerende kwestie en komt dan ook tot enkele verrassende inzichten. 

Het waargebeurde verhaal van verzetsstrijder Corrie ten Boom, de dochter van een Haarlemse horlogemaker, die tijdens de Tweede Wereldoorlog Joodse onderduikers in huis nam en daarna kamp Ravensbrück overleefde, spreekt al jaren tot de verbeelding. Dit verhaal is een voorpublicatie uit het boek De dochter van de horlogemaker van de Amerikaanse schrijver Larry Loftis.

In het besef dat de dood aanstaande was, schreef nazimisdadiger Rudolph Höss in gevangenschap zijn autobiografie. De man die twee miljoen Joden de dood in joeg, voelde wel iets van spijt, maar schuld? Nein. ‘Ik kon geen ergere straf bedenken dan dat mijn werk me zou worden afgenomen.’

In Filosofie van de kroeg betoogt Hans Schnitzler (55), bekend van zijn boeken over de ‘schermificering’ van de maatschappij, dat er in de traditionele cafés aanwijzingen zijn te vinden voor wat er nodig is om de samenleving leefbaar te houden. ‘In de kroeg kom je elkaar naderbij zonder elkaar te verstikken, daarvoor moeten we als maatschappij ook meer aandacht hebben: het café als een soort oefenruimte voor de samenleving.’