Joseph Klibansky: 'Ik maak kunst meer sexy'

Joseph, je duikt de laatste tijd overal op. Bij de Dutch GP had je in de paddock een reusachtige bronzen astronaut staan en je hebt op Instagram 727.000 volgers. Het lijkt wel of je steeds zichtbaarder wordt.

‘Dat klopt eigenlijk wel. Ik was voorheen nooit zo bezig met netwerken. Van mijn 21ste tot 31ste heb ik puur met oogkleppen op gewerkt in de studio. Ik ging bijna niet uit eten, ik ging niet partyen. Mijn vrienden begrepen niet waarom ik niet mee wilde, maar ik was zó gedreven om art te maken dat ik tot 02.00 uur ’s nachts doorging. Dan even naar huis om een paar uur te tukken en dan hup, weer naar de studio. Ik had elke dag een soort kerstgevoel, zo van: ik mag weer werken. Toen sneuvelde mijn relatie van ruim tien jaar. Ik woonde al die tijd in Bussum, mijn zaak is hier in Naarden en ik dacht: ik verhuis eens naar Amsterdam. Ik moest gewoon even mijn vleugels spreiden. Pas toen kwam ik erachter dat we al best wel wat hadden bereikt qua naamsbekendheid. Ik had daar nooit oog voor gehad, maar ineens kwam ik in netwerken terecht en merkte ik hoe verbonden iedereen is. Er kwamen BN’ers op m’n pad omdat ze mijn werk vet vonden, daarna ook internationale celebrity’s. Dat is allemaal volledig organisch gegaan; ik heb niemand getagd of ge-dm’d. Gewoon door hard werken en vette dingen maken, kwam iedereen op mijn pad.’

Je vleugels uitslaan in Amsterdam, is dat een metafoor voor feesten en beesten?

‘Eh, ja. Ik kwam uit een lange relatie en had alleen maar gewerkt; ik ontdekte het plezier van het uitgaan. Dat werd best een zware tijd, want ik kwam laat thuis van het partyen, maar ik ben geen uitslaper. Ik sliep dus veel te weinig en ging er slecht uitzien. Ik was zeker vier avonden in de week in de stad te vinden; het was voor mij een totaal nieuwe wereld. Ik kwam erachter dat mensen me kenden, een praatje wilden maken en vond de aandacht top. Het was allemaal erg positief. In die tijd leerde ik ook Martin Garrix kennen; hij vond mijn werk tof en kwam langs in de studio. Hij vertelde toen dat hij op zomertour was die nog drie maanden zou duren. Hij nodigde me uit op Ibiza en ik mocht mee naar openluchtclub Ushuaïa om te kijken hoe hij zijn werk doet. Zo is eigenlijk de vriendschap met Garrix ontstaan: hij vond mijn art vet en wilde wat hebben voor zijn nieuwe huis en studio en ik ging weleens mee naar een optreden. Omdat dj’s vaak zo’n druk schema hebben met touren, kun je maar het beste met ze meevliegen, dan kun je tijdens het reizen en wachten met elkaar eten en kletsen en zo. Ik ben een keer of tien met hem naar Ushuaïa geweest, tien keer naar Las Vegas: je vliegt met elkaar, je hebt tijd samen, je kunt connecten. Hun business is gewoon het vele optreden. Zij kunnen werken op hun laptop in de plane, daar kijk ik echt met bewondering naar.

In dezelfde periode leerde ik ook Jorik kennen, je weet wel, Lil’ Kleine. Later kreeg ik een berichtje van Rico Verhoeven, die uitlegde dat hij een nieuwe fitness-app had ontwikkeld. Hij vroeg of ik het misschien tof vond om daarover iets in mijn Instagram Stories te zetten, omdat hij mijn werk ook waardeerde. Ik nodigde hem uit in mijn studio voor een bakkie en we hadden gelijk een goeie klik. Hij is een goed mens. Anderen zien misschien zijn image en vinden hem een beest, een monster of een killer, maar hij is gewoon echt een lieve jongen. Naast dat we beiden familiemensen zijn, willen we ook echt goede dingen doen. We denken niet aan eigenbelang, maar alles moet win-win zijn. Onze gemeenschappelijke kernwaarden liggen op één lijn. Dat geldt ook voor Martin Garrix. Hij is heel gul, net als ik. Wie met ons gaat eten, zal zich verbazen over de reden waarom we stilletjes naar het toilet vluchten: dat is om stiekem de eerste te zijn die voor iedereen afrekent. Dat doen we omdat we elkaar het beste gunnen. Met Rico heb ik daarin een speciale relatie opgebouwd, waarin we elkaar helpen waar we maar kunnen.’

Jij en je kunst zijn ook internationaal geliefd bij beroemde wereldsterren, kun je er eentje uitlichten?

‘Op dezelfde natuurlijke manier kwam ook Sergio Ramos op mijn pad. Hij was lang aanvoerder van Real Madrid en voetbalt nu bij Paris Saint-Germain. Hij is echt een kunstliefhebber. Ik merkte op een gegeven moment dat er iets gaande was op mijn Instagram-account, want ik zag ineens allemaal reacties opduiken via fan-accounts van Sergio Ramos. Dan weet je: er speelt iets. Wat bleek? Hij was me gaan volgen en daarna kwam ook een hele zwerm van mensen die hem volgen. We zijn met elkaar in contact gekomen, hebben elkaar gesproken en toen heeft hij een stuk van me gekocht. Recent heeft hij me nog geappt of ik een wedstrijd wil komen kijken, maar dat is er nog niet van gekomen.’

Hoe belangrijk is het contact met bekendheden voor de voortgang van je werk?

‘Toch wel belangrijk. Ik denk dat de wereld een beetje zo in elkaar steekt, dat er altijd wel interesse is in bekende mensen. Het publiek vindt celebrity’s interessant. Als je er midden in zit, sta je aan de andere kant van het gordijn, dan voelt het anders. Een van mijn echt goede vrienden is Maluma. Dat is een zanger uit Colombia, hij werkt met de groten der aarde zoals Madonna en The Weeknd en groeit momenteel door naar de wereldtop met zijn 63 miljoen volgers op Instagram. Hij stuurde me vijf jaar geleden een berichtje dat hij mijn werk gaaf vond en iets voor zijn huis in Miami wilde. Hij nodigde mijn broer Louis en mij uit voor een grote show in Los Angeles. We zijn gegaan, show gezien, gelijk in de kleedkamer met hem, daarna gegeten; ook gewoon weer een goeie klik met elkaar. Dat koester ik, want iedereen wil wat van hem, ook de celebrity’s. Hij is een soort celebrity onder de celebrity’s. Zeven jaar geleden vloog hij met easyjet met een rugzakje, nu heeft hij zijn eigen zwarte Learjet. Hij is zó snel opgeblazen, dat gaat nu zo in die latinwereld. Niemand blaast sneller op dan een Latin-artist.’

Zou je die status ook willen hebben? Tegen de 100 miljoen volgers op Instagram en dat de hele wereld je kent en om je gunsten smeekt?

‘Nou, in zekere zin is die wereldse status natuurlijk wel iets om na te streven. Wat kunst mede begeerlijk maakt, is dat het af komstig is van een famous artist. Iedereen wil een Picasso of een Andy Warhol. Het hoeft helemaal geen mooi stuk te zijn, als het maar een Warhol is.’

Benieuwd naar de rest van het interview? Je leest 't via Blendle of in de nieuwste Revu. In de rest van het artikel vertelt Joseph Klibansky meer over zijn werk als kunstenaar, zelfpromotie in de kunst, creatieve vrijheid en samenwerken met familie.