Leon Verdonschot: 'Ik hoop niet dat ze de Utrechtse kardinaal Wim Eijk bellen om de nieuwe paus te worden'

Beste kardinaal Wim Eijk,

De heerlijke konkel- en kronkelfilm Conclave is terug in de bioscoop. In de film overlijdt een hervormingsgezinde paus en gaan de kardinalen in conclaaf om een nieuwe paus te kiezen. Elke vuige politieke wetmatigheid komt vervolgens langs: van het geroddel tot de opportunistische gelegenheidscoalities, van lastercampagnes tot deals in achterkamertjes. Uiteindelijk wordt er een paus gekozen die interseksueel blijkt. Zul je altijd zien. Conclave wekt de indruk dat niets menselijks en dus ook niks lelijks kardinalen vreemd is. 

Net als in de film was de overleden paus redelijk progressief, wat een relatief begrip is in het Vaticaan, want het feit dat alleen mánnen in conclaaf gaan, is nou eenmaal niet de enige manier waarop kardinalen doen denken aan imams. Maar goed, paus Franciscus legde wel degelijk de nadruk op solidariteit met de verschoppelingen van deze wereld, hij benoemde negen vrouwen op topfuncties en hij zorgde ervoor dat homokoppels gezegend kunnen worden. Dat een tegenstroom in de katholieke kerk zal proberen te zorgen dat de 135 kardinalen over enkele weken op een conservatievere kandidaat stemmen, ligt voor de hand.

Uw naam valt geregeld. Sterker nog, op goksite Polymarket kun je geld inzetten op de opvolger van Franciscus – een hilarische samensmelting van de geestelijke en de wereldlijke werkelijkheid. En daar staat u, als enige Nederlandse kandidaat, als kardinaal van Utrecht, in de top 10. U had het al over een ‘roeping die je krijgt van de Heilige Geest’ als u wordt verkozen, en dat je zo’n roeping als kardinaal niet kunt weerstaan. Als God belt, neem je op. 

Dan hoop ik maar dat hij u niet belt. U bent tegen het zegenen van homohuwelijken, want ‘op een homorelatie kan Gods genade niet rusten’. Uiteraard bent u tegen abortus, euthanasie en verliezen katholieken die scheiden volgens u het recht op een hostie. Maar het meest extremistisch is toch wel uw kijk op seksualiteit. U schreef er enkele jaren geleden een dik boek over, De band van de liefde. Daarin schreef u: ‘De vrouw die gehuwd is, heeft haar man recht over haar lichaam gegeven en daarmee de plicht op zich genomen om haar echtgenoot seksuele gemeenschap toe te staan, wanneer hij daarom vraagt.’ 

Zelden werd verkrachting explicieter goedgekeurd. Over expliciet gesproken: in alle recensies van het boek, ook in de streng katholieke media, werd opgemerkt dat u opvallend graag expliciet praat over geslachtsdelen en allerlei soorten seks. Maar dan wel in de taal van iemand die er niet van houdt. Ik ben zelf in ieder geval nooit iemand tegengekomen die neuken omschrijft in deze termen: ‘Het zaad wordt gedeponeerd tussen de schaamlippen.’ Daar staat tegenover dat u wel schrijft: ‘Overigens is wederzijdse genitale stimulering als onderdeel van de seksuele gemeenschap – bijvoorbeeld bij het voorspel – acceptabel.’

Pijpen en beffen is acceptabel. Dat is een prettige gedachte, die ik zal koesteren als ik mijn zaad weer eens deponeer. Niettemin hoop ik dat u het niet wordt – hoe spijtig dat is voor alle gokkers die op u hebben ingezet. Volgende week speelt de band Ghost in de Ziggo Dome. De zanger van die band is ook een paus, genaamd Papa V Perpetua. Doe mij die maar.