Leon Verdonschot

Leon Verdonschot: 'Er zijn dagen dat ik oud-VVD-Kamerlid Daniel Koerhuis zijn duimpje omhoog of omlaag mis'

'Koerhuis doet nu iets met adviezen geven voor Europese investeringen of zoiets, maar zijn geest leeft voort in de huidige minister van Infrastructuur en Waterstaat'

Leon Verdonschot

Beste Daniel Koerhuis,

Er zijn, moet ik toegeven, dagen dat ik je mis. Ruim zes jaar zat je in de Tweede Kamer voor de VVD, en je was een van de meest opvallende Kamerleden. GeenStijl maakte ooit een compilatie van vijftig foto’s van je, en het was alsof je naar een cartoonserie keek. Of naar een polderversie van Kim Jong-un. Want niet alleen had je een voorkeur voor oneliners die zelfs de meest dronken kiezer nog kan onthouden (‘Bouwen! Bouwen! Bouwen!’ ‘Rijden! Rijden! Rijden!’), je ging ook bij voorkeur op de foto zoals Telegraaf-fotografen graag een nieuwsfoto illustreren: het onderwerp op de betreffende locatie, en dan met een duim omhoog of omlaag. 

Op een van die vijftig foto’s stond je op de A27, met je duim omhoog. Die duim betekende: verbreden graag, en wel nu. Want dat is de reden dat ik je soms mis: je was in ieder geval duidelijk over wat je belangrijk vond, en wat niet. Meer snelwegen vond je belangrijk. Natuur niet. Nu vind ikzelf exact het tegenovergestelde, maar het is altijd prettig als iemand geen rookgordijnen optrekt. 

Inmiddels doe je iets met adviezen geven voor Europese investeringen of zoiets, maar je geest leeft voort, en wel in het kabinet. Om precies te zijn: in de huidige minister Barry Madlener van Infrastructuur en Waterstaat. Want die A27 waar jij met je opgestoken duim naast stond, die wil ook Madlener verbreden. Het zijn al tien rijstroken, maar dat moeten er van Madlener veertien worden. Het betekent meer stikstofuitstoot (dus ironisch genoeg ook minder bouwen, bouwen bouwen), en het betekent dat achthonderd historische bomen op het landgoed Amelisweerd en duizenden bomen langs het tracé zullen sneuvelen. Voor een peperduur en achterhaald plan, waar zowel de gemeente als de provincie tegen is, en waarvoor talloze alternatieven op tafel liggen. 

Jij noemde die bomen ooit ‘meer een soort struiken’. Dat is een beetje het Amazonegebied een perkje noemen, of Kruger National Park een losloopgebied. Madlener praat niet zoals jij, maar hij gedraagt zich hetzelfde: hij wil de verbreding erdoorheen drukken, en is nu teruggefloten door een ‘tussenuitspraak’ van de Raad van State. Madlener heeft onvoldoende gemotiveerd dat de aanpak van de snelwegen noodzakelijk is, en dat hij de enorme schade aan de natuur voldoende compenseert. Hij heeft een half jaar de tijd om met een goede onderbouwing te komen. Nu staat Madlener bepaald niet bekend als een werkpaard (zelfs het aanpakken van fatbikes of op zijn minst een helmplicht invoeren voor die terreurvoertuigen vindt hij al vermoeiend en ingewikkeld), dus kunnen we hopen dat hij dat niet redt. 

Maar meer hoopvol lijkt me dat al in de jaren tachtig van de vorige eeuw elk plan om Amelisweerd te beroven van bomen, massaal en militant protest opleverde. Dat zal nu niet anders zijn, en opnieuw is het hard nodig. Alles beter dan een uitkomst waarvoor jij je duim zou opsteken.