Bart Nijman: 'Halsema laat wéér de Joodse gemeenschap in Amsterdam en Nederland in de steek'

Femke Halsema, die na de jodenjacht door islamitische taxichauffeurs en dito scootertuig in november vorig jaar terugkwam op de door haarzelf gebruikte term ‘pogrom’ (was toch wat te zwaar, vond ze), veroordeelde in de Amsterdamse gemeenteraad nu toch wel het ‘genocidale geweld’ dat Israël zou plegen tegen de Palestijnen.

Om haar woorden kracht bij te zetten, projecteerde de gemeente de foto van een gedood Palestijns meisje op de muur van het EYE Filmmuseum. Geen foto van de ruim vijftig Israëlische gijzelaars die nog in Gaza zijn, geen ‘Wanted’-poster van Hamasleiders die op kosten van Europese en Amerikaanse belastingbetalers prinsheerlijk in Qatar resideren, niet de beeltenis van de wanhopige paniek in de ogen van Noa Argamani toen ze door Palestijnen naar Gaza werd gekidnapt, niet eens een foto van een van de familiehonden op een kibboets die door Hamasterroristen werden afgeschoten op 7 oktober.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Halsema, die lijkt voor te sorteren op de aflossing van Frans Timmermans als partijleider van de nieuw op te richten, Hamasvriendelijke fusiepartij die GroenLinks in gedachten heeft, laat wéér de Joodse gemeenschap in Amsterdam en Nederland in de steek. Te weinig stemmen waard, in tegenstelling tot het veelvoud aan islamitische stemmen, en zoals teleurgestelde PvdA’er Rob Oudkerk een paar maanden terug al hardop zei in Nieuws van de Dag: ‘Ik kan ook rekenen hoeveel zetels dat zijn’.

Maar juist zonder zetel is de vrees en ook het verdriet onder Nederlandse Joden des te groter. Niet alleen is er van genocide in Gaza geen sprake (Israël zou dat binnen een paar uur kunnen verwezenlijken, als ze dat écht zouden willen), meer en meer worden Joden en Israëli’s ongezien op één lijn gesteld. Ook bij de recente oorlogsherdenkingen werden verbanden gelegd tussen hoe zelfs de Joden die destijds als slachtoffers op de trein richting eindoplossing werden gezet, nu de daders zouden zijn van die verzonnen genocide in Gaza.

Pal naast het EYE staat de A’DAM-toren. Daar was vorige week een dancefeestje met Israëlische dj’s, louter voor een Joods publiek. Stevige beveiliging aan de deur, nog meer particuliere beveiliging in de club, om jongeren van Joodse komaf (uit binnen- en buitenland) even onder elkaar de vrijheid en veiligheid te laten voelen op een feestje. Godgeklaagd dat het zo moet.

Voor Halsema daarentegen is het bijzonder veilig om binnen haar cult de positie in te nemen dat Israël ‘genocide’ pleegt. Veel lastiger is om tegen die kwaadaardige retoriek in te gaan, en te focussen op de moordlust van Hamas (die wél een werkelijke genocide in hun grondbeginselen hebben opgenomen) of de terugkeer van alle gijzelaars. Maar ja, er wonen een heleboel moslims in woke Mokum, en de burgemeester heeft een carrière te bewaken. Politiek opportunisme maakt mevrouw Halsema een laffe vrouw.