James Worthy: 'In mijn hart hoop ik nog steeds dat het een misverstand is dat Liverpool-speler Diogo Jota is overleden'

Mijn moeder komt de eetkamer binnengelopen en zegt dat er een aanvaller van Liverpool is overleden. Ze heeft haar telefoon in haar hand en tikt op het scherm.

Mijn hoofd zegt dat het om een oud-speler gaat. Dat moet wel. Iemand die in de jaren tachtig speelde of zo. Ronny Rosenthal misschien, nee, die is nog te jong. Ian Rush? Nee, ook te jong. Kenny Dalglish? O nee, het zal toch niet. Niet King Kenny.

Mijn moeder spreekt de naam van de speler uit. Ze zegt hem compleet verkeerd, waardoor ik hoop krijg. Misschien is het wel iemand anders. Dit móét een misverstand zijn. Maar dan zie ik het nieuws op mijn eigen telefoonscherm: ‘Liverpool-speler Diogo Jota (28) en broer (26) omgekomen bij verkeersongeluk.’

Eind april stond hij nog met de kampioensbeker in zijn handen. De Portugese vlag om zijn middel gewikkeld. Een lach van oor tot oor.
Nog geen maand geleden won hij de finale van de Nations League met Portugal. Weer die vlag om zijn middel.

Twee weken later trouwde hij met de liefde van zijn leven. De vrouw met wie hij drie jonge kinderen had. De armen van zijn oudste om zijn middel geslagen.

De Liverpool-fans waren gek op hem. Als je in het stadion zat, werd zijn liedje vaak als eerste gezongen:

‘Ohhh, he wears the number 20,
He will take us to victory,
And when he’s running down the left-wing,
He’ll cut inside and score for LFC,
He’s a lad from Portugal,
Better than Figo don’t you know,
Ohhh, his name is Diogo!’

Als ik aan Jota denk, denk ik niet alleen aan zijn doelpunten, maar ook aan zijn uiterlijk. Hij zag er altijd wat bleekjes uit, wat ook niet zo gek is voor een Portugees die zijn brood verdiende in Wolverhampton en Liverpool.

In een oude column vergeleek ik hem al eens met Roy Makaay, want ook Jota had iets fantoomachtigs. Soms leek hij onzichtbaar, verdween hij uit de wedstrijd, en dan ineens stond hij daar, precies op de juiste plek.

Zijn allerlaatste goal ooit was misschien wel het belangrijkste doelpunt van het afgelopen seizoen. Hij scoorde de enige treffer in een nagelbijtend duel tegen stadsgenoot Everton. Ik kijk er al de hele ochtend naar op YouTube.

Via een hakje van Luis Díaz komt de bal bij Jota. En dan begint het slalommen. Eerst tikt hij de bal mee met rechts, dan met links, en uiteindelijk schuift hij hem beheerst met rechts het net in. De verdedigers van Everton lijken te zwaar, te traag – schoenzolen van toffee.

In mijn hart hoop ik nog steeds dat het een misverstand is. Veel Liverpool-fans tikken ‘Is Jota echt dood?’ in ChatGPT, en heel soms blijft het scherm hangen of duurt het laden lang. Die glitches geven hoop.

Heel kort, want het staat al op alle grote nieuwssites. Foto’s die gisteren nog kleur hadden, zijn vandaag door beeldredacteuren zwart-wit gemaakt.

Maar zijn naam blijft altijd rood.