Ervaringsdeskundige over Rick Brandsteder: 'Het verdriet om zijn overleden vader klinkt als een politiek correct verhaal'

Rick Brandsteder, oudste zoon van wijlen Ron, volgt trouw het voorbeeld van z’n vader?
Yep. In alle opzichten. Papa de presentator gaf het presenteerbloed door aan zoonlief Rick, die op jonge leeftijd al geregeld mee kroop over de opnamevloer bij de grote tv-shows die senior voor een miljoenenpubliek leidde. Niet alleen de spotlights, de roem en de aandacht werkten verslavend, ook het borreltje dat pa dikwijls zo kalm, zelfverzekerd en grappig maakte, werkte als een aardje naar zijn vaartje.

De in een kliniek van drank afgekickte Rick, naar eigen zeggen overmand door emoties vanwege het overlijden van zijn vader in februari, kocht op een slechte dag in maart 2025 in een supermarkt zes blikken bier en een fles jenever, goed voor flink wat zogeheten kopstootjes. Hij zou louter twee blikjes bier hebben genuttigd voordat hij slingerend over de weg in de berm geraakte en half hangend boven een sloot tot stilstand kwam. Zittend naast de sloot en wachtend op een boer die hem zou wegslepen, zou drankridder junior aan de rest van zijn ingeslagen alcoholvoorraad zijn begonnen. Túúrlijk.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Dit heerschap is sowieso niet van onbesproken gedrag toch?
Volgens vele journalisten en collega’s uit het vak is dit Brandsteder-uitwerpsel een lulhoofd eerste klas. Hij zorgt al jaren voor problemen, al dan niet veroorzaakt door alcoholmisbruik: in 2007 bij een vechtpartij betrokken, in 2008 een ruzie bij de afterparty van De Toppers, mishandelingen in 2011 en in 2016 bij een discotheek.

Shownieuws-deskundige en Privé-hoofdredacteur Evert Santegoeds volgt de familie Brandsteder al jaren op de voet en gaf als primaire reactie op het drankrijdersongeluk: ‘Toen ik het hoorde, dacht ik: o, die gaat natuurlijk het overlijden van zijn vader erbij halen.’ Santegoeds had het juist. Hij heeft in Shownieuws geen goed woord over voor de mediaschuwe brokkenpiloot en onrustzaaier: ‘Hij is gewoon altijd een vervelend klootzakje geweest, excusez le mot, maar er is altijd wat met Rick Brandsteder.’

‘Het is natuurlijk een kletsverhaal, dat kan je op je vingers natellen’

Wat vindt Rick Brandsteder van zichzelf?
‘Ik heb een beetje de genen van m’n vader.’

Wat vinden wij van Rick Brandsteder?
Na tien kopstoot net niet verzuipen in een sloot. Zijn meest recente actie ontmaskert hem als een begenadigd drankdichter.

Wat vinden anderen van Rick Brandsteder?

Danny Froger - ervaringsdeskundige
‘Het klopt dat ik tien jaar geleden ook met een slok op heb gereden. Ik ging naar huis na de Buma Awards in 2015 toen ik een auto-ongeluk kreeg, waar ik onder meer gebroken ribben, een hersenschudding en een gekneusde long aan overhield. Ik kan mezelf nog steeds voor m’n kop slaan dat het is gebeurd, ik was jong en dom. Ik heb mijn leergeld betaald en ben door het oog van de naald gekropen. Stom. Nooit meer doen. Op het moment dat zoiets in de media komt, kun je maar het beste gewoon eerlijk zijn en zeggen wat er is gebeurd. Het heeft geen zin om allerlei verhaaltjes te verzinnen.

Ik realiseerde me direct hoe ongelofelijk stom ik was geweest en dat heb ik ook op alle mogelijke manieren laten weten. Ik heb het daarna ook nooit meer gedaan. Het is een dure, maar goede les voor me geweest. Daarbij geldt wel: ook die ene keer is gewoon te veel. Wat Rick betreft, weet ik natuurlijk niet wat er is gebeurd. Als zijn verhaal klopt, dat hij pas zittend in de berm die alcohol heeft gedronken, kan ik me voorstellen dat hij boos is, want de verdenking voelt dan als onrecht. Dat hij de schijn tegen heeft vanwege zijn vader? Dat vind ik onzin. Rick is niet zijn vader. Ik snap dat iedereen er graag wat van wil maken, maar het is niet bewezen. Als het wel zo blijkt te zijn, dan moet hij op de blaren zitten. Zo nuchter sta ik erin.’

Jan Uriot - journalist Privé
‘Gek genoeg heb ik hem nog nooit gesproken in al die jaren dat ik showbizzverslaggever ben. Je kunt je afvragen hoe dat kan en of hij iets te verbergen heeft. Wij zijn natuurlijk wel journalisten die doorvragen en -graven. Wat zijn vaardigheden betreffen, heb ik grote waardering voor hem, want ik vind hem helemaal geen slechte presentator. Dat heb ik ook meermaals geroepen in mijn rubriek ‘Wat vindt Jan?’ Wel heb ik veel met zijn vader gewerkt bij Radio Noordzee. Er is een periode geweest dat ik veel bij Koffietijd aanschoof als gast van Loretta Schrijver, om de laatste entertainmentnieuwtjes door te nemen.

Toen Ron Brandsteder onder invloed met zijn auto in de Vecht terecht was gekomen, mocht ik daar van de redactie niets over zeggen. Koffietijd had banden met de Nationale Postcodeloterij, waarvoor Ron Brandsteder presenteerwerk deed. het werd in de doofpot gestopt. Je zou zeggen dat Rick de geschiedenis van zijn vader kent en een gewaarschuwd mens telt voor twee, zou je zeggen. Rick heeft dat allemaal bewust meegemaakt, hij was geen baby meer toen zijn vader met drank op achter het stuur kroop. Maar de geschiedenis herhaalt zich. Hij heeft er niets van geleerd.’

Bram Bakker - verslavingsdeskundige
‘Of alcoholverslaving erfelijk is? Het antwoord is complex, want het is ja en nee. Een verslavingsgen is nog niet ontdekt, maar aanleg zit ook in gedrag. Gedrag van de ouders vergroot sterk het risico op vergelijkbare problemen bij de kinderen. Is dat genetisch of komt dat doordat de kinderen zien dat papa rustiger wordt als hij een drankje neemt? Die vraag is niet te beantwoorden. Het gaat dus om aanleg plus omstandigheden. Het is overduidelijk dat verslaving – ik noem het liever mateloosheid – in bepaalde families een heel groot thema is.

Wat betreft de familie Brandsteder hoef je geen hogere wiskunde te bedrijven om te constateren dat dat thema daar speelt. Wat de hulp betreft die Rick heeft gehad in een verslavingskliniek: de succespercentages van dat soort behandelingen zijn helaas teleurstellend. Er zijn meer mensen die opnieuw onderuit glijden dan mensen die rechtovereind blijven staan na zo’n kliniek. Het probleem is vaak groter en heftiger dan in Zuid-Afrika is op te lossen. Een paar weken geen alcohol drinken in een behandelcentrum in het buitenland is niet zo’n heel grote prestatie. Je zit daar in een omgeving waarin niemand drinkt en er is een programma vol afleiding. Dat gaat wel. Maar in de omstandigheden thuis is er natuurlijk niets veranderd.

Dus je komt terug, en dan? De statistieken laten zien dat als je een jaar niks hebt gebruikt, de kansen op herstel pas echt stijgen. Mijn advies voor Rick? Opnieuw hulp zoeken. Samen kijken wat er precies is gebeurd en wat de trigger is geweest. Het verdriet om zijn overleden vader klinkt als een politiek correct verhaal, zeg ik even oneerbiedig. Het kan waar zijn, maar dat zou betekenen dat hij sinds februari alweer aan de hijs is? Het werkelijke verhaal hoeft hij niet met de media te delen, maar misschien wel met een hulpverlener die hij in vertrouwen neemt. Met die motieven kan hij opnieuw aan de slag.’