Leon Verdonschot: 'VVD-fractievoorzitter Smits wil anderen het zwijgen opleggen, terwijl hij zelf nogal van de grote woorden is'

*Op de foto helemaal rechts: Mark Smits.

Beste Gelderse VVD-fractievoorzitter Mark Smits,

Het zijn verwarrende tijden. Elke week lopen meerdere politici over van de ene partij naar de andere, vaak inclusief hun zetel. Een BBB-senator liep letterlijk naar de overkant: naar D66. Een NSC-Kamerlid liep over naar de Fryske Nasjonale Partij. Een ander NSC-Kamerlid nam haar zetel mee naar de BBB. Ook Helma Lodders, de VVD-lichtgewicht wiens Kamerwerk vooral de voorsorteerstrook betekende voor haar latere lobbywerk, liep over naar de BBB. Want: ‘Politiek is soms zo lelijk.’ Dat is waar. Ook waar: it takes one to know one. 

In zulke tijden is het bijna verfrissend als sommige politici nog gewoon volledig samenvallen met hun partij. Nu bestaat de VVD uit grofweg drie vleugels: een lang-leve-de-lol-want-niks-aan-de-hand-vrolijk-liberale (herkenbaar aan hun uitzinnige lach op iedere foto), een streng-principieel-liberale (lees: Frans Weisglas), en een plat-populistische-patjepeeërige. Geen misverstand over uw positionering: die derde. 

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

U twitterde onlangs dat Frans Timmermans ‘de grootste opruier van Nederland’ is. Dat lijkt me een belediging voor Willem Engel. U twitterde ook over Timmermans: ‘Extreemlinks heeft een gezicht.’ Ik denk niet dat veel extreemlinkse mensen dat met u eens zijn. 

Kortom, u bent nogal van de grote, om niet te zeggen hysterische, woorden. Kennelijk kun je daar in Gelderland fractievoorzitter in de Provinciale Staten mee worden. 

Vervolgens kreeg u tegenwind, en wel van publicist Bo Salomons, op X bekend vanwege zijn draadjes met de lengte van een gemiddelde Fidel Castro-toespraak. Dat is geen toeval, want politiek zit hij in een vergelijkbare hoek. Salomons schreef een artikel over u op de linkse site Doorbraak, en daarin kwam de zin langs die je wist dat zou komen: ‘Extreemrechts heeft een gezicht.’ En daarbij een foto van u. En voor iemand die het dan nóg niet had begrepen: een vinger die naar uw gezicht wijst. 

Hij was voorspelbaar, zeker, maar ook te mooi om te laten liggen. Kaats/bal, boemerang, etc. 

Je zou denken: wie graag uitdeelt, kan ook incasseren. Dat bleek te kloppen, maar dan op een andere manier: Salomons en Doorbraak kregen een mail van een incassobureau. Of ze 7500 euro wilden betalen. Het incassobureau heette Smits Legal Bedrijfsjuristen. Smits? Familie van? Nee, sterker nog: uzélf. U bent dus de fractievoorzitter van een liberále partij, die in haar verkiezingsprogramma grote woorden heeft over de vrijheid van het woord. U noemt zélf een sociaaldemocraat ‘extreemlinks’ en als een publicist u vervolgens voor een spiegel zet en exact dezelfde retoriek op u loslaat, probeert u hem het zwijgen op te leggen en gebruikt u uw eigen incassobureau om er nog wat aan te verdienen. 

Toen het landelijk nieuws werd, trok u snel uw stinkende drol in. Het ging u vooral om de foto, auteursrechten, blabla. ‘Ik wil er graag een streep onder zetten,’ zei u. Nee, u wilde een streep zetten dóór de vrijheid van het woord. Dat maakt u de grootste censuur van Nederland.