Leon Verdonschot

Leon Verdonschot: 'Emigreren door Jetten? Wedden dat je over een jaar gewoon nog in Nederland woont'

'Jij wil je snoep, jij wil je pils, jij wil je budgetvlucht, en anders ga je ‘met z’n alle emigreren’'

Beste Roy Donders,

Rob Jetten is nog geen premier, maar zijn eerste belangrijke daad lijkt hij al te hebben verricht. Hij heeft jou het land uitgejaagd. D66 heeft onder leiding van Jetten de verkiezingen gewonnen, met een campagne vol optimisme, in een zeer verdeeld land vol péssimisme. Het is leerzaam uit welke hoek het chagrijn komt. 

Allereerst uit de uitgesproken linkse hoek, waar smaakmakers als Sunny Bergman er op wijzen dat D66 een campagne voerde op ‘rechtse thema’s’. De ironie is niet alleen dat D66 zichzelf nooit als een linkse partij heeft geprofileerd, dat zijn ze ook niet: ‘marktwerking’ vinden D66’ers geen vies woord, en daar heeft Nederland op vele terreinen herhaaldelijk de wrange vruchten van geplukt. D66 is, zoals ze dat zelf noemen, voor een ‘progressief kapitalisme’. 

Een andere ironie is dat Bergman en andere aanverwante linkse opinieleiders thema’s als migratie en asiel als ‘rechts’ zien, en ze daarmee overlaten aan populistisch rechts. Jetten claimt ze terug, net als de Nederlandse vlag, een symboliek waar veel linkse mensen het verkeerde soort kippenvel van krijgen, maar wat ik juist sterk vond: waarom zou vaderlandsliefde rechts moeten zijn?

Dan kwam het chagrijn natuurlijk ook uit de hoek van dezelfde types die eind september nog het partijkantoor van D66 aanvielen. Extreemrechtse hooligans, die zonder met hun ogen te knipperen (nu kan dat ook moeilijk, als je onder de coke zit) zullen beweren dat ze tegen de islam zijn omdat die religie moeite heeft met homoseksualiteit, maar zelf ook meteen terugvallen op hun eigen kleingeestige homofobie als ze het over Rob Jetten hebben.

Dat we dadelijk een premier hebben die bij staatsbezoeken zijn first gentleman Nicolás Keenan meeneemt, is niet alleen een fantastisch statement wanneer hij de hand schudt van regeringsleiders als Orbán, Erdogan en Trump. Het is ook een krachtige boodschap tegen de homofobie in eigen land, die vaak onder het oppervlak pruttelt, maar naar boven komt wanneer mensen grijpen naar scheldwoorden. 

En dan was er nog het chagrijn van types als jij, die aankondigen dat jullie ‘met z’n alle [sic] gaan emigreren’, en daarbij op socials een zo onaantrekkelijk mogelijke foto van Jetten delen, met daarbij een lijstje argumenten. In alle gevallen halve waarheden: wel belastingverhogingen vermelden, maar niet de daarbij horende verlagingen aan de andere kant.

Wat je kennelijk het ergst vindt, want die staan hoog in je lijstje: eten met suiker wordt duurder, vliegen wordt duurder en ‘biertje wordt duurder’. Dat het volkomen absurd is dat de trein naar het buitenland duurder is dan het vliegtuig en dat ongezond eten goedkoper is dan gezond, en dat dat dus moet veranderen: geen woord daarover. Jij wil je snoep, jij wil je pils, jij wil je budgetvlucht, en anders ga je ‘met z’n alle emigreren’. 

Je was de man van het juichpak. De man van de ‘omgekeerde coming-out’ (ik citeer uit je biografie Gewoon Royke). De man van de baardtransplantatie in Turkije. En nu ben je de man van de loze belofte. Wedden dat je over een jaar gewoon nog in Nederland woont, en met je iets duurdere zak snoep en pilsje op je bank zit? Al is het dan misschien niet meer in een juichpak, maar in een pruilpak. 

Column
  • NL Beeld / Arjo Frank - Inc