Rapper Donnie: ‘Ik doe alles ­vanuit een lolletje, zeg maar’

Je komt altijd heel positief over. Bestaat er ook een chagrijnige Donnie?

‘Eigenlijk niet. Bij mij is het glas halfvol. Dat heb ik van huis uit geleerd, van mijn moeder en mijn oma.’

Is er iets wat je boos kan maken?

‘Laatst zat ik beneden op de wc en was de rol op. Toen moest ik met mijn broek op mijn enkels naar boven rennen, waar de gordijnen open waren. Dat was een momentje dat ik boos werd.’

Je wordt vaak een clown genoemd. Ben je dat?

‘Clown zijn is ook een beroep. Dus definieer clown.’

Het wordt vaak over je geschreven. Als een soort geuzennaam.

‘Het maakt me niet zoveel uit wat er over me wordt gezegd. Ik doe alles vanuit een lolletje, zeg maar. Dat heb ik van De Jeugd van Tegenwoordig. Zij waren de eerste rappers naar wie ik luisterde, naast Extince. Zij lieten me inzien dat rappen niet zo serieus hoeft te zijn. Het kan goed én grappig tegelijk zijn. Dat heeft me geïnspireerd om te doen wat ik nu doe.’

Was je vroeger al zo’n ster in improviseren?

‘Dat is moeilijk om over jezelf te zeggen, maar ik denk het wel. Ik stotter, dat doe ik al mijn hele leven. Als ik thuis een presentatie of werkstuk voor school moest voorbereiden, dan kon ik er prima over vertellen tegen mijn moeder en zusje. Maar als ik de geschreven tekst in de klas moest voorlezen, dan liep ik vast. Ik liep bij een logopediste die me allemaal tips gaf, zodat ik beter uit mijn woorden kon komen. Haar verhaal begon ermee dat ik heel plat praatte. Ze vond dat ik niet begrijpelijk lulde, zeg maar. Toen zei ik: “Oh, is dat zo?” Volgens haar moest ik langzamer praten, maar dan ging ik klinken als Robin, die robot van Bassie en Adriaan. Daar had ik geen zin in, dus ik zei tegen haar dat ik niet stotterde als ik muziek luisterde en een liedje meezong. Daarop antwoordde zij, of dat is hoe ik het heb geïnterpreteerd, dat je niet stottert als je meezingt omdat het is voorgekauwd. Je gaat mee met het ritme. Thuis ben ik wat teksten gaan schrijven en rappen. Op die manier kwam ik er al snel achter dat ik minder of eigenlijk helemaal niet stotter als ik een rijm en een flow probeer te volgen. Vanaf dat moment ben ik dat elke dag gaan doen. Toen ik op de banketbakkersschool zat in Oost, gingen we na de lessen altijd een uur bij Amstel Station freestylen. Daar is de basis gelegd, zeg maar.’

Zijn je lange haren, je platte Amsterdamse accent en je favoriete kledingmerk Stone Island eigenlijk een soort marketingtools?

‘Ja, zulke dingetjes inderdaad. Maar ook dat ik negen van de tien keer in rijm praat als iemand iets vraagt. Dat deed ik al voordat ik professioneel ging rappen. Ik heb een tijdje gewerkt bij Eye, het filmmuseum in Amsterdam. Daar was ik chef bitterbal, wat inhield dat ik alles mocht frituren. Dat vond ik het leukste wat er was. Er stonden vier friteuses en ik kon bámbámbám alles heel snel in de mandjes gooien. Ik was meester in het frituren. Als een gerecht klaar was voor het servies – zo noemden wij het – en de chef zei dat het weg kon, dan reageerde ik altijd met een zinnetje of een woord dat daarop rijmde. Dan hadden we het grootste plezier met z’n allen. Dat is nog steeds waarom ik het doe. Ik vind het leuk om te rappen.’

Is er een hoger doel dat je wilt bereiken?

‘Ik wil later een eigen snackbar: Donnie’s vreetschuur, niks goedkoop alles duur, maar wel puur natuur. En als we weer shows mogen geven, dan wil ik op Lowlands staan. In de Alpha. Toen ik De Jeugd ooit zag in de Alpha, dacht ik: dit is de shit ouwe. De Alpha is voor een rapper wat de Champions League is voor een voetballer. Dat wil ik heel graag doen. Ik zou ook wel een boek willen schrijven. Gewoon, een leuk boek, op mijn manier, met allemaal metaforen waar geen touw aan vast te knopen is.’

Waarom begin je die snackbar niet nu al?

‘Omdat het een dingetje voor later is. Goeie ideeën zijn vergelijkbaar met brooddeeg. Dat moet eerst rijzen voordat je het kunt bakken en uitserveren. Ik zit nu in het rijsproces. Dat moet de tijd krijgen voordat ik begin met bakken. Ik focus nu op rappen en presenteren, wat ik doe met Donnie Aan De Kook.’

Wat is het eerste dat je gaat doen als we teruggaan naar de pre-coronamodus? ‘Dan ga ik naar het Leidseplein en bestel een wodka met niks erbij, anders wordt het te duur. En daarna nog eentje. En dan nog eentje. Ik ga gewoon lam. Dat is wat ik ga doen.’

Benieuwd naar de rest van het interview, waarin Donnie vertelt over vaderschap, zijn rolmodellen en de coronamaatregelen? Lees het nu in de Nieuwe Revu of bekijk het op Blendle.