Op UFO-jacht met paragnost Robbert van den Broeke

Eén keer per jaar, op carnavalsdinsdag, rijdt er een stoet knotsgekke wagens en kleurrijke creaties op wielen door Hoeven. Op alle andere dagen van het jaar valt er in het slaperige dorpje onder de rook van Breda nagenoeg niets te beleven. Althans, voor de meeste inwoners. In de belevingswereld van local Robbert van den Broeke is Hoeven de populairste bestemming onder bezoekers van andere dimensies. In de afgelopen jaren trof het medium in de nabije omgeving ’zeker tientallen, misschien wel honderd’ graancirkels aan. Waarom precies Hoeven, dat kan Robbert niet verklaren. Maar dat er onverklaarbare dingen gebeuren sinds hij er woont, kan ook weer geen toeval zijn, zegt hij. Vanuit zijn bescheiden benedenwoning in een rustige woonwijk maakt Robbert wekelijks contact met buitenaardse geesten. ‘Hallo, kom binnen,’ verwelkomt de kaalhoofdige veertiger ons. Met een hoekbank, twee grote studiolampen en een computerhoekje mét greenscreen als opvallendste objecten oogt de huiskamer vrij sober voor het hoofdkwartier van een alienjager. Een enkele kleurrijke versiering twee kunststofparadijsvogels en een geborduurde vlinder - verraden zijn alternatieve interesses.

Veel spookt Robbert hier momenteel niet uit, erkent hij. ‘Een beetje lullig om te zeggen misschien, maar ik leef eventjes van een uitkering.’ Vóór corona had de Hoevenaar naar eigen zeggen een goedlopende praktijk als spiritueel medium en toekomstvoorspeller. ‘Ik had een flinke wachtlijst van zeker een jaar,’ vertelt hij met gepaste trots. ‘Vraag maar aan mijn moeder, die regelde alle afspraken. Maar sinds corona heb ik er toch wel moeite mee om mijn lezingen en voorspellingen te blijven doen. Op een drukke dag kreeg ik toch zeven, acht mensen over de vloer. En zoals je ziet heb ik hier niet heel veel ruimte om de anderhalve meter te garanderen. De toekomst van mijn medemens voorspellen via Skype zou kunnen natuurlijk, maar dat is toch niet helemaal hetzelfde. Ach, misschien moet ik het toch maar eens proberen. Het zijn donkere tijden, mensen hebben mij wel nodig, denk ik.’

De intieme band tussen Robbert en het onverklaarbare zat er al op jonge leeftijd in. ‘Al vanaf mijn derde zie ik geesten en wezens,’ vertelt hij. ‘Daarover maakten mijn ouders zich heel lang zorgen. Zij waren helemaal niet thuis in de paranormale wereld. Heel aangenaam waren mijn paranormale ervaringen dan ook niet.’ Tijdens zijn eerste ervaring zag de 3-jarige Robbert ‘zwarte schimmen’ op hem afkomen. ‘Heel eng, maar ik dacht dat mijn vriendjes en mijn ouders die dingen ook zagen. Steeds vaker zag ik vreemde lichtverschijnselen en vreemde wezens opduiken, overal en nergens.’ Gaandeweg kreeg Robbert moeite zich te concentreren op school. ‘Ik durfde niet meer op mijn eigen kamer of eigen bed te slapen. De paniekaanvallen stapelden zich op. Ik kreeg medicatie, maar daar werd ik alleen maar suf van. Op mijn twaalfde stortte ik volledig in. Jeugdpsychologen vermoedden dat ik meerdere psychoses zou hebben gehad. Het waren de jaren tachtig, er was nog weinig bekend over het bovennatuurlijke. Ik moest teruggebracht worden naar de realiteit, dus kregen mijn ouders het advies mij te laten opnemen in een inrichting. Het afscheid van mijn ouders was verschrikkelijk. Ik had mijn vader nooit eerder zien huilen. Maar ik wist zelf ook nog niet wat er met mij aan de hand was. Ik dacht echt dat ik zou genezen in die inrichting.’

'Het afscheid van mijn ouders was verschrikkelijk. Maar ik wist ook niet wat er met mij aan de hand was. Ik dacht echt dat ik zou genezen in die inrichting.

Heel enge omgeving

Opgesloten zitten in gesticht waar probleemkinderen elkaar te lijf gaan met messen en stoelpoten deed Robbert meer kwaad dan goed. ‘Het was een heel enge omgeving. Er was constant gekrijs op de gang, kinderen werden vastgebonden aan hun bed. Het leek wel een enge film.’ Na een jaar mocht Robbert weer naar huis, maar niet omdat zijn begeleiders hem genezen verklaarden. ‘Nadat ik een verpleegster had gefeliciteerd met haar zwangerschap, die zelf nog niemand over dat geheim had ingelicht, waren ze overtuigd. “Jij bent niet gek of psychotisch,” zeiden ze. “Jij ziet dingen, jij bent helderziend.” Toen ik weer thuiskwam, hoorde ik voor het eerst Jomanda praten op de radio. Haar stem drong helemaal tot mij door. Vanaf dat moment maakte ik het iedere zondagavond tussen negen en tien uur gezellig voor mijzelf, stak een beetje wierook aan en luisterde ik naar Jomanda op de radio. Voor mijn radio zette ik een kommetje water, dat Jomanda instraalde. Zoals een kleine jongen fan kan zijn van zijn favoriete voetballer, was ik fan van Jomanda. Ik leerde mijn gaven accepteren en te gebruiken om andere mensen te helpen. Tegenwoordig is er meer acceptatie voor parallelle realiteiten dan toen. Zelfs wetenschappers stellen zich steeds vaker open aan het bovennatuurlijke.’

Wie zijn website bezoekt zou denken dat Robbert er een fulltime baan op nahoudt als voorspeller van de toekomst. In meer dan 450 filmpjes, steevast bekeken door zijn trouwe fanbase van ruim vijftienduizend abonnees, vertelt de Brabander onophoudelijk over zijn onderbuikgevoel dat gebeurtenissen in de nabije toekomst schetst. De aard van deze filmpjes is vaker wel dan niet onheilspellend en zorgwekkend. Zo waarschuwde Robbert op 11 september over de ‘hevige onrust’ rondom Den Haag. ‘Ik vind het erg vervelend, maar ik voorzie terreurdreiging. Een plan om een heel belangrijk iemand te liquideren.’ Zestien dagen later schrijven alle krantenkoppen in Nederland over nieuwe beveiligingsmaatregelen voor Rutte. Voor een ieder die het nieuws enigszins bijhoudt, kwam het allerminst als een verassing dat ons politieke kopstuk in tijden van polarisatie, complotdenkers en constante terreurdreiging niet langer op zijn fietsje naar zijn werk mocht. Voor Robbert en zijn volgers daarentegen was die maatregel het klinkklare bewijs van de extraordinaire gaven van het Hoevense medium.

Van den Broeke claimde een 'spiritueel lijntje' te hebben met Joran van der Sloot. Dat was tegen het zere been van Joran, die de helderziende met de dood bedreigde

Bovennatuurlijke wereld

In de toekomstwereld van Robbert is ook ruimte voor plezier. In de zomer voorspelde Robbert voor zijn webcam enkele uitslagen van het WK voetbal. ‘Vergeef me als ik ernaast zit, maar dit type voorspellingen is moeilijker dan andere. Ik moet haarfijn aanvoelen naar welk elftal de meeste energie gaat. Ook moet ik heel snel tijd en ruimte ombuigen. Ik zal het toch proberen. Tussen Spanje en Kroatië gaat de geluksenergie naar de Spanjaarden. Tussen Frankrijk en Zwitserland zegt mijn gevoel: Frankrijk. In de strijd tussen Bolivia en Argentinië voel ik de meeste energie naar Argentinië gaan.’ De grote favorieten van de Toto vielen duidelijk ook in de bovennatuurlijke wereld in de smaak. Twee van de drie wedstrijdvoorspellingen waren goed, zo maakte Robbert enkele dagen later bekend. Dat Frankrijk uiteindelijk met 3-3 gelijkspeelde tegen de stugge Zwitsers, kon Robbert ook verklaren. ‘De Fransen speelden beter, ze wonnen bijna. Dat voelde ik. Door een splinter van geluk maakte de Zwitsers gelijk. Het was een nauw gelijkspel. Moeilijke energieverdeling.’

Iets minder recent waagde Robbert zich aan een gevoeliger thema: de moordaanslag op Peter R. de Vries. Op 2 december vorig jaar zei Robbert in zijn wekelijkse Youtube-voorspelling dat een bekende misdaadjournalist slachtoffer zou worden van een levensbedreigende aanslag. Twee maanden later sprak hij zich specifieker uit over dreiging rondom de RTL Boulevard-studio. ‘Ik voorspelde de aanslag op Peter R de Vries, inclusief de plek waar het zou gebeuren. Ik vind het natuurlijk verschrikkelijk dat het is uitgekomen.’ Het zijn deze type uitspraken waarmee Robbert in de afgelopen twintig jaar meermaals in opsprak raakte. Sinds zijn commerciële doorbraak in 2004, als huismedium van Irene Moors en Carlo Boszardt in Life & Cooking en later in zijn eigen KRO-productie Er is Zoveel Meer, worden zijn uitlatingen nauw in de gaten gehouden door stichting Skepsis, het platform dat buitengewone beweringen aan kritisch onderzoek spiegelt. Hoofdredacteur Rob Nanninga omschreef Van den Broeke in 2005 al als ‘een fantast die zich schuldig maakt aan kijkersbedrog’ nadat hij zou hebben ontdekt hoe de paragnost zijn voorspellingen niet uit paranormale gaven, maar van het internet afhaalde. Van den Broeke verdween lange tijd uit de publiciteit. In zijn praktijk aan huis werkte hij jarenlang als paranormaal adviseur. ‘Dat was met mensen die met overledenen wilden praten, terminaal ziek waren of gewoon troost nodig hadden. Dertien jaar lang hielp ik honderden mensen met hun problemen. Ik had een vast tarief van 50 euro, maar ik heb heel veel mensen gratis geholpen. Ik vond het erg moeilijk om geld te vragen aan iemand die recent haar kindje van zeven jaar was verloren.’ In 2014 haalde Van den Broeke weer het nieuws, nadat hij claimde een ‘spiritueel lijntje’ te hebben met Joran van der Sloot. Vanaf zijn bank in Hoeven zou hij hebben aangevoeld dat de veroordeelde Nederlander in zijn cel in Peru niet lang meer te leven had. Die voorspelling, nog altijd niet uitgekomen, was tegen het zere been van Van der Sloot zelf, die op zijn beurt de Brabantse helderziende met de dood bedreigde.

In 2016 was het weer raak, toen Van den Broeke op een avond door de lokale politie van zijn bed werd gelicht na een vijftal serieuze bedreigingen, afkomstig van zijn e-mailadres en Twitteraccount. Bekende Nederlanders en journalisten die kritisch waren op het medium moesten het ontgelden met herhaaldelijke dreigmails en lugubere doodsverwensingen, compleet voorzien van heftig beeldmateriaal. ‘Ik heb nog nooit iemand bedreigd,’ herhaalt Van dan Broeke vandaag weer eens. ‘Zoals ik destijds al aangaf was mijn computer gehackt. Ik was er echt kapot van. Zulke vreselijke dingen zou ik nooit sturen. Ik weet nog steeds niet wie het wel heeft gedaan.’ De paragnost spendeerde zes ‘helse dagen’ in een Amsterdamse politiecel, maar werd in 2018 definitief vrijgesproken van de bedreigingen wegens gebrek aan bewijs. Veel rustiger is zijn leven er sindsdien niet op geworden. Vorig jaar nog werden de rolluiken van zijn woning beklad met graffiti, door een anonieme dader. ‘Net terwijl ik op de wc zat, ongelooflijk. Het zal wel iemand geweest zijn die moeite heeft met mijn filmpjes.

Ik spreek natuurlijk over bovennatuurlijke zaken en dan snijd ik ook gevoelige onderwerpen aan, zoals seksualiteit en rassendiscriminatie. Ik heb aangifte gedaan, maar de politie is niet eens langs geweest om te kijken. Te weinig mankracht of zo.’

In de Nieuwe Revu 48 doet Robbert van den Broeke een 'reading' van onze verslaggever. Daarnaast neemt hij ons mee naar de graanvelden rond zijn woonplaats om UFO's te spotten. "Ik ga gewoon vragen of wij vandaag een verschijning aan de lucht of een ander teken van buitenaards leven mogen zien. Voel je vrij om mee te vragen. Hoe meer vragende zielen, hoe meer kans op succes."