‘Ik kan geen sector noemen met zoveel morele slechtheid als de nertsenfokkerij’

Je zal muzikant zijn, bij een poppodium werken, of bij een theatergezelschap. En maar bangelijk moeten hopen dat je het redt met het nieuwe steunpakket voor de cultuursector, nu er nog geen enkel uitzicht is op nieuwe festivals of concerten in het oude normaal. Het normale normaal.

Of je zal in de gezondheidszorg werken. Keer op keer hebben gezien hoe pogingen van de oppositie om je te belonen voor je harde werk in salaris in plaats van in applaus werden gedwarsboomd door de parlementariërs van regeringspartijen, die zelfs een keer uit de vergaderzaal wegrenden om maar niet te hoeven stemmen. En dan nu worden afgescheept met een eenmalige fooi van 500 euro.

En dan zal je als kunstenaar of verpleger nu moeten lezen dat de 120 nertsenfokbedrijven in Nederland 180 miljoen krijgen, 1,5 miljoen per bedrijf. In maart moeten alle nertsfokkers stoppen. In ruim veertig van zulke bedrijven zijn de afgelopen tijd namelijk corona-uitbraken geweest. Toch duurde het nog verbijsterend lang voordat het kabinet eindelijk toegaf aan de talloze pogingen van Esther Ouwehand (Partij voor de Dieren) om de stekker uit deze sector te trekken. Restaurants en sportscholen moesten dicht, nertsfokkerijen mochten openblijven. Dat gaat nu eindelijk veranderen, maar daar komt dus wel een ongewenste gouden handdruk bij. Van 180 miljoen, ik herhaal het nog maar eens, want het is ruim een tientje per Nederlander.

Om 120 bedrijven feestelijk uit te zwaaien die jarenlang prachtige dieren gevangenzette, martelde door al hun natuurlijke behoeften van ze af te nemen en ze na een ellendig rotleven vergaste of elektrocuteerde. En die daar in 2024 mee zou moeten stoppen, na een aangenomen motie daartoe van het parlement uit 2012, en enkele verloren rechtszaken. Nu wordt het dus niet 2024, maar 2021, omdat nertsenfokkers niet alleen een aanslag bleken op het welzijn van dieren, maar ook een bedreiging voor de gezondheid van mensen. Ik kan eigenlijk geen sector noemen, op de tabaksindustrie na, die is gebouwd rond zoveel inherente morele slechtheid, en die tegelijk werkelijk niets aan de samenleving toevoegt. Ja, lelijke kleding voor mensen zonder smaak.

De strijd tegen de nertsenfokkerij is een lange geweest, die terugloopt tot ver in de vorige eeuw. Dat deze sector nu eindelijk verdwijnt, is een overwinning voor dierenwelzijn, zoals eerdere verboden als die op kistkalveren (1996), dierproeven voor cosmetica (1997) en de legbatterij (1999) dat ook waren. Maar toen gingen de daders niet met een riante bontbonus naar huis.

De conclusie is dat het vele malen lonender is om jarenlang dieren te martelen dan om andere mensen te verzorgen of de wereld te verrijken met kunst. Dat is een onverteerbaar bittere les.