The Girl on the Train doet je smachten naar geheugenverlies

Rachel (Emily Blunt) heeft een héééél zwaar leven. Na te zijn ingeruild voor jonger model Anna brengt ze haar dagen stomdronken door in de trein die langs haar oude woning rijdt. Gaandeweg raakt ze gefascineerd door de nieuwe buren daar, het schijnbaar perfecte koppel Scott en Megan. Als laatstgenoemde plotseling verdwijnt, wordt het Rachel langzaamaan duidelijk dat zij er meer van weet. Is ze dader? Getuige?

Dankzij haar alcoholische black-outs blijft dat antwoord lange tijd uit in The Girl on the Train, gebaseerd op de mega-bestseller van Paula Hawkins. Tot dat moment moet het grootste deel van de film worden uitgezeten in het gezelschap van personages die zo onsympathiek en oninteressant zijn dat het je eigenlijk geen bal meer kan schelen hoe de vork in de uiteindelijk hopeloos voorspelbare steel zit.

Alfred Hitchcock-handboek

De zogenaamde plottwist komt rechtstreeks uit het Alfred Hitchcock-handboek, maar regisseur Tate Taylor mist de scherpte (en de zwarte humor) van wijlen de Master of Suspense. The Girl on the Train is vooral een deprimerend drama over nare, ontevreden mensen vol zelfbeklag dat je na afloop doet verlangen naar een van Rachels geheugenwissende blackouts.

Vincent Hoberg

??

https://www.youtube.com/watch?v=y5yk-HGqKmM