Walt Disney: eerste slachtoffer ooit van de cancelcultuur?

Donderdag 15 december 1966. In het St. Joseph’s Hospital, recht tegenover de Disney Studio in Burbank (Californië), blaast Walt Disney zijn laatste adem uit. Het is dan 09.35 uur in de ochtend. Hij sterft alleen, aan longkanker, 65 jaar jong. Zijn vrouw en familie arriveren te laat. Een typerende dood voor de man die altijd een einzelgänger was en voor velen moeilijk te doorgronden.

Walt wordt gecremeerd. De ceremonie is klein en privé, precies zoals hij wenste. De urn wordt bijgezet in een onopvallend familiegraf in Glendale, California. Een witte bakstenen muur met een eenvoudige bronzen plaquette.

Na zijn dood doen de meest wilde verhalen de ronde. Walt zou niet gecremeerd zijn, maar zichzelf hebben laten invriezen, in afwachting van de dag dat de wetenschap zijn longkanker kan genezen. Hij zou nu in een jarenlange winterslaap verkeren, net als Sneeuwwitje en Doornroosje.

Het is bijna logisch dat dergelijke geruchten rondzingen over de man die maar liefst 22 Oscars, 3 ere-Oscars én 59 nominaties in de wacht sleepte. De meeste beeldjes ooit. Niemand die de Amerikaanse cultuur zo heeft gedomineerd als Walt Disney, de man die een miljoenenpubliek verwierf.

Walt zit vaak tot diep in de nacht in zijn kantoor, altijd met een filterloze sigaret tussen de vingers. Een compliment geeft hij zelden

Eigen studio

‘Walt tekende altijd,’ weten oud-klasgenoten zich te herinneren, ook al was dat voor een jongetje niet bepaald ‘stoer’. Op een dag vraagt een kapper hem om cartoons te tekenen, voor in de salon. Zo begint Walt geld te verdienen met zijn getekende stripfiguurtjes. Prompt verliest hij zijn interesse in school.

Vanaf zijn zeventiende (het is dan 1918) werkt Walt als tekenaar voor reclamestudio’s. Hij illustreert advertenties, is een harde werker en trots op zijn professie. Maar als zijn creaties steeds vaker door zijn baas worden hertekend, houdt Walt het voor gezien. Koppig als hij is, begint hij zijn eigen studio, samen met zijn oudere broer Roy, die zijn baan als stofzuigerverkoper meer dan beu is. Walt is 21 als hij op 16 oktober 1923 de Disney Brothers Studio opricht, later omgedoopt tot Walt Disney Productions en weer later tot de Walt Disney Company.

Hun eerste opdracht is een serie van 57 filmpjes waarin een levensecht meisje avonturen beleeft met een getekende kat: de Alice Comedies. Terwijl Roy zich richt op de zakelijke en financiële kant van het bedrijfje, stort Walt zich op het creatieve en artistieke deel van het werk. Maar al snel daalt bij hem het besef in dat hij niet zozeer in de wieg is gelegd voor animator of tekenaar, hij is veel meer een ideeënman. Beide broers nemen daarom enkele animators in dienst. Het bedrijf is dan een kleine studio. Een creatieve broedplaats met keukenstoelen, oude bankjes en tekentafels die Walt zelf heeft gemaakt.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Je leest 't in de nieuwste Revu.