'Marianne Thieme is veganist omdat ze denkt dat Adam en Eva dat ook waren'

— Pas op: satire! Elke week fileert de onderschatte Vlaamse schrijver Herman Brusselmans een overschat persoon uit de wereldgeschiedenis. ‘Een stilistische oefening in iemand uitschelden’, zoals hij het zelf noemt. Dat kun je grappig vinden, of niet. —

Marianne Thieme werd in Ede geboren op 6 maart 1972, als dochter van Sjoerd Thieme, een brandweerman bij het Genootschap van Afgekickte Pyromanen uit Zaandam, en van Sjaan Thieme-Van der Keukenmolen, een harpiste bij het Genootschap van Afgekickte Harpistes uit Spijkenisse.

Marianne Thieme had al op jonge leeftijd veel belangstelling voor dieren. Ze kreeg van Sjoerd en Sjaan een papegaai, die ze wilde leren zeggen: ‘Marianne is een leuk meisje,‘ maar in plaats daarvan zei: ‘Marianne heeft een dikke kont,’ en toen heeft ze hem de keel doorgesneden, wat ze altijd uit de pers heeft willen houden.

Ze studeerde aan de Sorbonne het vak Kippen van de Verdrinkingsdood Redden en aan de Erasmus-universiteit het vak Nijlpaard Mond-Op- Mond-Beademen. Deze studies brachten haar ertoe om lid te worden van diervriendelijke organisaties. Zo zat ze bij Bont voor Dieren, samen met haar buurvrouw en de postbode en verder niemand, zodat Bont voor Dieren niet erg veel betekend heeft voor het anti-bontdragen. Er was ook Wakker Dier, dat zich inzette tegen het in slaap vallen van dieren. Volgens Thieme zijn in slaap gevallen dieren een gemakkelijk slachtoffer voor klootzakken, bijvoorbeeld een snurkend varken dat onverhoeds een gloeiende pook in z’n reet geduwd krijgt.

Thieme ging een stap verder en richtte in 2002 De Partij voor de Dieren op. Op de koop toe werd ze zelf veganiste, en ook nog op de koop toe verklaarde ze publiekelijk dat Adam en Eva eveneens veganisten waren geweest, dat Petrus en Paulus alleen op vrijdag vis aten en dat Jezus, als hij in een restaurant at, iedere keer zei: ‘Nee, voor mij geen biefstuk alsjeblieft, doe mij maar een bordje linzen.’

Marianne Thieme is niet alleen gek op dieren, ook op de Heere, als overtuigd gelovige die zich aansloot bij de Zevendedagsadventisten, een zeer christelijk-protestantse groepering, die er onder meer van overtuigd is dat Maria niet enkel als maagd een kind heeft gebaard, maar die tevens het bord linzen als nationaal gerecht van het Jodendom heeft proberen te introduceren.

Thieme kreeg veel kritiek op haar overdreven gelovigheid, maar die wimpelde ze weg, en ze hield zich onvermoeibaar verder bezig met het vermijden van het uitsterven van in gevaar verkerende dieren, zoals de krombek-lama, de groengele pisfluiter en de vliegende smaldeelkikker, die eigenlijk al uitgestorven was in 1852, maar daar was Marianne Thieme niet van op de hoogte gebracht.

Ze schreef een paar boeken, ondermeer De Eeuw van het Dier, waarin ze het had over een olifant uit Ghana die honderd jaar geworden was en voor z’n verjaardag van de Ghanese president een nieuwe slurf cadeau kreeg, mede gesponsord door de PvdD uit Nederland. Deze olifant ontroerde Thieme ten zeerste.