Op de foto: Guy Ullens de Schooten en Myriam 'Mimi' Lechien.
Het fascinerende verhaal van de intussen 89-jarige baron Guy Ullens de Schooten begint met... suiker. Veel suiker. In 1836 – zes jaar nadat België onafhankelijk was geworden van Nederland – werd in het Vlaamse stadje Tienen de Suikerraffinaderij opgericht. In die fabriek werden suikerbieten tot suikerklontjes verwerkt. Met veel succes: het bedrijf palmde de Europese markt in.
Een halve eeuw na de oprichting namen de broers Paul en Frantz Wittouck de Tiense Suikerraffinaderij over en breidden ze verder uit. Pauls zoon André kreeg daarna de leiding over het bedrijf en trouwde met de eveneens niet onbemiddelde, voor de communisten gevluchte Russische prinses Hélène Sherbatov. Uit dat huwelijk kwam één zoon: de in 1946 geboren Eric, die opgroeide in een Brussels kasteel en na de dood van zijn vader in 1981 de nieuwe suikerkoning werd.
Eric Wittouck had weinig interesse in CEO spelen. Hij wilde vooral genieten van zijn familiefortuin – dat momenteel op 10 miljard euro wordt geschat, wat van hem de rijkste Belg maakt. Bij voorkeur deed en doet hij dat in Monaco, waar hij jarenlang veel tijd doorbracht op zijn 50 meter lange jacht Exuma, dat onder meer drie dekken met een tiental luxesuites, een gymzaal, een immense jacuzzi en een amfibievoertuig bevatte. In 2021 verkocht Wittouck de Exuma voor 14 miljoen euro. Hij is intussen 78. Bootje varen hoeft niet meer zo nodig. Hij is het gelukkigst thuis, in zijn riante appartement in Monaco, met zijn 45-jarige Japanse vrouw aan zijn zijde.
Neus voor buitenkansjes
De dagelijkse leiding van de Tiense Suikerraffinaderij liet Wittouck al snel grotendeels in handen van zijn neef, baron Guy Ullens de Schooten. Die is ook niet de eerste de beste: zijn familie werd in 1816, in het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, in de adelstand verheven. Heel wat van zijn voorvaderen waren actief in de politiek. Zijn moeder was de dochter van Frantz Wittouck, de broer van de opa van Eric.
Guy Ullens de Schooten bleek een neus voor zakelijke buitenkansjes te hebben. Op zijn advies werd de Tiense Suikerraffinaderij voor bijna een miljard euro verkocht aan het Duitse Südzucker. Een deel van de opbrengst investeerde hij in de kwakkelende Amerikaanse koekjesproducent Keebler. Ullens de Schooten en co kochten dat bedrijf voor een schamele 61 miljoen. Enkele jaren later werd Keebler voor 1 miljard op de beurs geïntroduceerd.
In 1999 deed Ullens de Schooten die stunt nog eens dunnetjes over: voor iets meer dan 700 miljoen werd toen het dieetbedrijf Weight Watchers gekocht. Twee jaar later, bij de introductie op Wall Street, was die overnameprijs al terugverdiend. In de jaren die volgden verdiende Eric Wittouck, de voormalige suikerkoning, zo’n 5 miljard aan dividenden en het verkopen van aandelen terwijl hij in Monaco op zijn jacht zat. Met dank aan zijn familielid.
Guy Ullens de Schooten werd dan ook riant beloond voor zijn successen: hij bouwde volgens verschillende bronnen een vermogen van 3 miljard op. Privé ging het hem ook voor de wind, met een prachtige echtgenote en vier gezonde kinderen. Tot de baron een late midlifecrisis kreeg en zijn vrouw inruilde voor een jonger exemplaar: Myriam Lechien. ‘Mimi’ voor vrienden.
Zij was van eenvoudiger komaf: haar vader werkte in het Belgische leger. Op haar achttiende trouwde ze. Na haar scheiding opende ze een saladebar in Brussel. Later werd dat een banketbakkerij, waar ze zelf de taarten bakte. In die patisserie ontmoette ze Guy Ullens de Schooten. De vlam sloeg over en de baron verruilde zijn vrouw in 1991 voor de zeventien jaar jongere Mimi. Acht jaar later stapten ze in het huwelijksbootje.
Miljoenen in rook op
Onder invloed van zijn kersverse echtgenote gaf de baron zijn leven een nieuwe wending. Niet geld verdienen, maar filantropie werd nu zijn hoofddoel. Zo financierde hij een weeshuis, een school en twee opvangtehuizen in Nepal. Samen met Mimi richtte hij ook de Ullens Foundation op, die onderwijs- en milieuprojecten ondersteunt, onder meer in China. In dat land liet het duo ook het Ullens Center for Contemporary Art bouwen. Dat ontvangt intussen jaarlijks zo’n miljoen bezoekers en haalt gerenommeerde hedendaagse kunstenaars naar Peking.
Privé werd het koppel niet gespaard. Mimi kreeg een agressieve vorm van borstkanker, maar overleefde. Uit dankbaarheid richtte ze samen met haar man de Mimi Ullens Foundation op. Die biedt in zeven ziekenhuizen in België, Zwitserland en Frankrijk psychologische ondersteuning aan kankerpatiënten.
Ullens Center for Contemporary Art ontvangt jaarlijks zo'n miljoen bezoekers en haalt gerenommeerde kunstenaars naar Beijing
Na haar ziekte overwonnen te hebben, startte Mimi Ullens ook met haar modelabel MUS. ‘Ik heb veel gereisd,’ zei ze daarover in het Vlaamse weekblad Knack Weekend. ‘Ik pakte mijn koffer driehonderd keer per jaar in. Maar de kleding die ik had ingepakt, kwam altijd verkreukeld uit mijn bagage. Zo kwam ik op het idee een kleine reis-lijn te lanceren. In 2010 was het zover.’
MUS werd al snel omgedoopt in Maison Ullens. Dankzij de connecties van haar echtgenoot slaagde Mimi erin om de Belgische koningin Mathilde haar kledij te laten dragen. Dat was onbetaalbare reclame. Mimi opende vervolgens drie winkels op exclusieve locaties: Parijs, New York en het mondaine Amerikaanse ski-oord Aspen. The sky leek the limit.
Leek, want het bedrijf was zwaar verlieslatend. Om het schip drijvende te houden, investeerde Guy Ullens de Schooten een bijkomende 85 miljoen euro. Geld dat in rook opging. Jaar na jaar werd er verlies gemaakt.
Rare snuiter
Enter Nicolas Ullens de Schooten. De jongste zoon uit het eerste huwelijk van de baron ziet met lede ogen hoe zijn vader onder invloed van zijn boze stiefmoeder zijn erfenis verbrast: er zou al lang geen sprake meer zijn van 3 miljard. Er wordt zelfs gefluisterd dat de baron geen miljardair meer is. Niet alleen via Maison Ullens verdwijnt het geld in ijltempo: ook de vele filantropische en artistieke projecten van zijn vader en Mimi kosten handenvol geld en vormen dus een doorn in Nicolas’ oog.
Om nog maar te zwijgen over het feit dat de kinderen uit Mimi’s eerste huwelijk ook geregeld langs de kassa passeren: dochter Virginie is een foodblogster en zoon Gilles een mislukte acteur, maar toch leven beiden op grote voet in respectievelijk Los Angeles en Rome. Toen Gilles in een vechtscheiding terechtkwam, had de advocaat van zijn ex een verklaring voor die luxueuze levensstijl: Mimi’s kinderen kregen maandelijks minstens 20.000 euro van Guy Ullens de Schooten.
Nicolas is daarentegen niet bepaald het favoriete nageslacht van zijn vader. Via gerechtelijke procedures heeft hij geprobeerd om controle over zijn vaders financiële middelen te krijgen. Dat is mislukt en heeft ervoor gezorgd dat vader en zoon amper nog met elkaar communiceren. De baron vindt zijn jongste zoon sowieso een rare snuiter. Hij geldt als het buitenbeentje van de familie.
Hij kiest niet voor het leven van een ondernemer, maar gaat aan de slag voor de Belgische Staatsveiligheid, waar hij belast wordt met het opsporen van Russische spionage in de hoofdstad van de Europese Unie. Nicolas Ullens de Schooten ontwikkelt echter een obsessie voor de Waalse politicus Didier Reynders, op dat moment al jaren een van de machtigste mannen van België. Hij schrijft ellenlange rapporten voor de Staatsveiligheid over vermeend financieel gesjoemel door de Franstalige, liberale politicus. Zonder gevolg.
Uiteindelijk stapt hij op bij de Staatsveiligheid en verschijnt in de media als ‘klokkenluider’. Justitie opent een onderzoek naar zijn gretig door kranten gepubliceerde aantijgingen tegen Reynders, die het intussen tot Europees Commissaris heeft geschopt. ‘Die man is corrupt en speelt onder één hoedje met wapenhandelaars die de bevolking van Libië in een bloedige burgeroorlog storten. En dat allemaal met de hulp van Ursula von der Leyen,’ verklaart Nicolas Ullens de Schooten.
Maar de klacht wordt geseponeerd. ‘België is een corrupte bubbel. Wij leven in een pseudodemocratie. Als je eenmaal verkozen bent, maakt het niet meer uit of je nu competent of incompetent bent,’ reageert Nicolas Ullens de Schooten woedend op zijn eigen YouTube-kanaal met tweeduizend abonnees. Zijn vader, een goede vriend van menig Belgisch toppoliticus en de koninklijke familie, schaamt zich te pletter. Het ongeleide projectiel Nicolas leidt tot stevige reputatieschade. In de pers wordt de ‘klokkenluider’ meewarig als een complotdenker neergezet.
Geld voor huwelijksfeest
De hele affaire vertroebelt de relatie tussen de baron en zijn jongste zoon verder. Er is nauwelijks nog contact. Het is dan ook een complete verrassing dat Nicolas Ullens de Schooten in de ochtend van woensdag 29 maart 2023 aanbelt bij de luxe villa van zijn vader in Lasne, dicht bij Brussel. Ook al omdat iedereen weet dat de baron niemand – ook zijn kinderen niet – ontvangt zonder voorafgaande afspraak. Toch wordt zijn zoon binnengelaten. De dan 58-jarige Nicolas kondigt aan dat een van zijn kinderen gaat trouwen en vraagt zijn 88-jarige vader of hij het huwelijksfeest wil financieren. Die weigert. Het doet iets knappen bij Nicolas: de kinderen van Mimi krijgen van zijn vader elke maand 20.000 euro, maar voor zijn eigen kleinkind heeft hij geen cent over? Het personeel hoort dat er met stemverheffing gesproken wordt. ‘Met een van de schilderijen aan deze muur zou je tien feesten kunnen betalen,’ zou Nicolas zijn vader voor de voeten geworpen hebben.
Een bediende besluit tussenbeide te komen. Hij klopt op de deur, gaat naar binnen en vertelt de baron dat het tijd is voor zijn doktersafspraak. Guy Ullens de Schooten is immers herstellende van een zware beroerte. De bediende begeleidt Nicolas naar de uitgang. Onderweg komen ze Mimi tegen. Nicolas geeft haar een kus op het voorhoofd, tot Mimi’s verbazing. Dat heeft hij nog nooit gedaan.
Kort daarna stappen Mimi en de baron in de wagen. Ze zal met hem naar de dokter rijden, want na zijn beroerte is de baron niet meer in staat om achter het stuur te kruipen. Als ze het domein uitrijden, wordt de weg hen versperd door een auto. Nicolas stapt uit en wandelt naar de bestuurderskant. Hij vraagt Mimi om het raampje naar beneden te doen. Dan haalt hij een pistool – een souvenir van zijn tijd bij de Staatsveiligheid – tevoorschijn en schiet zes keer. De 70-jarige Mimi is op slag dood. De baron krijgt een schampschot in het been. Verschrikt ziet hij de liefde van zijn leven dood tegen het stuur hangen. ‘Je hebt haar vermoord! Vermoord mij dan ook maar,’ roept hij nog naar zijn zoon. Maar die maakt zich uit de voeten.
Nicolas vraagt haar het raampje van de auto open te draaien. Dan haalt hij een pistool tevoorschijn en schiet zes keer. Mimi is op slag dood
Een uur na de feiten gaat Nicolas Ullens de Schooten zich aangeven bij de politie. Hij heeft het moordwapen nog op zak. Hij wordt verhoord en opgesloten. Enkele politieagenten reppen zich intussen naar de villa in Lasne. Ze treffen er de auto aan. De baron zit er nog steeds in. Hij is in shock en zit gebogen over het lichaam van zijn dode vrouw. Hij wordt vanwege zijn lichte beenwond naar het ziekenhuis gebracht.
Twee kampen
De moord verdeelt de familie in twee kampen. De kinderen van Mimi nemen het uiteraard op voor hun doodgeschoten moeder. Bij monde van hun advocaat laten ze weten dat er al langer spanningen waren tussen de kinderen van de baron en hun moeder. ‘Maar Mimi Ullens deed altijd haar best om een goede moeder te zijn, ook voor hen,’ zegt advocaat Laurent Kennes. ‘Bij Nicolas voelde ze echter vaak onversneden haat. Ze heeft daar de afgelopen jaren vaak haar bezorgdheid over geuit naar haar kinderen toe. Ze was bang voor hem. Het was zelfs tot verbale bedreigingen gekomen. Of het ook om doodsbedreigingen ging, weten de kinderen niet. Mimi kan het jammer genoeg ook niet meer vertellen.’
‘Mimi zou volgens kwade tongen alleen maar uit geweest zijn op het geld van de baron,’ zegt Kennes verder. ‘De realiteit is dat die twee dolverliefd waren op elkaar. Mimi viel meer dan dertig jaar geleden voor zijn ongelooflijke charme, en dat was nog steeds het geval. De kinderen van Mimi zagen een gelukkige mama die van het leven genoot met de baron. Natuurlijk profiteerde ze van het fortuin, samen met haar man, maar is dat verkeerd? En moet je daarom een moeder en grootmoeder afmaken?’
Nicolas krijgt intussen de volle steun van zijn zus Brigitte. ‘Mijn broer is een enorm lieve man,’ verklaart ze na de moord. ‘Hij heeft dit zeker niet met voorbedachten rade gedaan. Hij was nog maar net drie maanden grootvader geworden. Maar hij is die woensdag ontploft. Onze familie wordt al jaren geteisterd. Voor Mimi telde maar één ding: ze was uit op het fortuin van de familie. Wij telden niet. Ze verbood papa zelfs contact met ons te houden. De laatste jaren ging papa’s mentale toestand erop achteruit en daar profiteerde ze van.’
Volgens Brigitte is het motief voor de moord mogelijk te vinden in de verkoop van de familiale villa. ‘Mimi had het huis net te koop gezet,’ zegt Brigitte. ‘En mijn broer had dat gezien bij zijn bezoek. Wat ze met dat geld van plan was? Geen idee, maar het laat zich raden dat ze het voor zichzelf zou houden. Ze heeft een wig gedreven tussen papa en zijn kinderen. Nochtans zijn we altijd een familie geweest die heel erg aan mekaar hing.’
Zelfs de ex-schoondochter van Mimi voelt zich na de moord geroepen om een verklaring af te leggen. De Italiaanse Caroline d’Andrea was acht jaar samen met Mimi’s zoon Gilles. Ze hadden een zoon samen, maar na de breuk zorgde Mimi ervoor dat ze haar kind amper nog kon zien, beweert d’Andrea. ‘Ik ben opgelucht door haar dood. Wat Myriam de kinderen van de baron heeft aangedaan, is niets vergeleken met wat ik heb meegemaakt,’ zegt ze. Volgens d’Andrea was Mimi ‘een manipulator die mijn leven kapotgemaakt heeft. Ik keur de moord niet goed, maar ik begrijp het wel. Het verbaast me dat het niet eerder is gebeurd. Sinds de breuk met Gilles heb ik mijn zoon maar 38 dagen kunnen zien. Sinds ze er niet meer is, kan ik hem weer zien. Hij is ondertussen volwassen geworden.’
Nieuwe liefde
En de baron? Die blijkt nogal vergevensgezind. Kort na de moord neemt hij het weliswaar nog op voor zijn doodgeschoten vrouw. Via zijn advocate, de bekende pleitster Nathalie Buisseret, laat hij weten dat hij alles zal doen om Mimi’s nagedachtenis in ere te houden. ‘Mimi was de liefde van mijn leven. Dat ze door mijn eigen zoon, voor mijn ogen, werd doodgeschoten, is het drama van mijn leven,’ laat hij via Buisseret weten. ‘Ze verdient het niet om na haar dood nog eens afgeschilderd te worden als een boosaardige heks die het familiekapitaal verkwanselde.’
De baron ziet zijn zoon voor het eerst terug bij de reconstructie van de moord. Hij is er getuige van hoe Nicolas daar even flauwvalt. Er wordt geen woord tussen beiden uitgewisseld. In de maanden die volgen start de dooi. Eerst is er toenadering tussen de baron en zijn drie andere kinderen. Vervolgens is er ook contact met Nicolas zelf, die na zeven maanden de gevangenis mag verlaten met een enkelband. Via bemiddeling volgen er snel twee ontmoetingen tussen vader en zoon. Intussen hebben de twee elkaar nog vaker gezien, zo zeggen verschillende bronnen. Opvallend: dit gebeurde onder andere ook nog begin juni 2024 op het trouwfeest van Nicolas’ dochter. Datzelfde feest waarvoor hij op die fatale dag in 2023 nog geld ging vragen.
Noodgedwongen moest dat feest plaatsvinden bij Nicolas Ullens de Schooten thuis: aangezien de vader van de bruid een enkelband heeft, mag hij zijn huis niet verlaten.
Amper vier maanden na Mimi's dood duikt de baron op aan de zijde van en Antwerpse weduwe met Italiaanse roots, Manuela Valvecchi
Dat Nicolas’ vader hem al lijkt vergeven te hebben, kan te maken hebben met het feit dat de nu 89-jarige baron snel een nieuwe liefde vond. Amper vier maanden na Mimi’s dood duikt hij op aan de zijde van een Antwerpse weduwe met Italiaanse roots, Manuela Valvecchi. ‘De baron beseft dat het snel is gegaan en dat dit voor de buitenwereld raar kan overkomen. Maar hij is geen twintig meer en hij meent dat zijn nieuwe vriendin niets afdoet aan zijn immense verdriet voor Mimi,’ zo zeggen vrienden. De Italiaanse is 22 jaar jonger dan de baron. Ze verloor haar echtgenoot in 2022 aan kanker en is bestuurster van tal van bedrijven van wijlen haar man.
Intussen wacht Nicolas Ullens de Schooten op zijn proces. Als hij voor een volksjury moet verschijnen, riskeert hij levenslang. In afwachting kan hij zich troosten met het feit dat het Belgische gerecht alsnog een onderzoek is gestart naar witwaspraktijken door Didier Reynders, de politicus door wie hij om onbekende redenen al jarenlang geobsedeerd is. En dat zijn vader het verlieslatende modebedrijf van wijlen Mimi heeft opgedoekt. Hoeveel van de 3 miljard euro van het familievermogen nog over is, blijft onduidelijk. Net als het antwoord op de vraag of Nicolas daar ooit een cent van gaat zien.
Online onbeperkt lezen en Nieuwe Revu thuisbezorgd?
Abonneer nu en profiteer!
Probeer direct