Geert Wilders heeft een missie. ‘Knokken voor de vrijheid en strijden tegen de islam. Zolang ik het gevoel heb dat ik daaraan iets kan bijdragen ga ik door, daarvoor sta ik elke dag op. Tenzij ik zelf denk dat het geen zin meer heeft. Ik blijf, of ik nu 58, 65 of 73 jaar oud ben. Tenzij de kiezer me wegjaagt natuurlijk, tenzij ik per ongeluk tegen iets verkeerds aanloop, spontaan neerval of wat dat ook. Als al die dingen niet gebeuren, ga ik gewoon door.’
‘Daarmee wil ik niet zeggen dat het altijd even leuk is allemaal, want dat is niet zo. Zeker in de afgelopen twee jaar met het nieuwe proces tegen me, dan zit je naast je werk als parlementariër alleen maar dingen voor te bereiden. Dat is niet altijd een feest, maar daardoor laat ik me niet uit het veld slaan. Ik houd voorlopig niet op.’
‘Mijn vrouw Krisztina heeft ook nog nooit tegen me gezegd: “Stop er toch mee” of iets dergelijks. Ze weet dat ik dan doodongelukkig zou worden. Ze zegt wel zo nu en dan tegen me: “Probeer toch eens wat meer rust te nemen.” Of: “Probeer in de weekenden eens wat meer andere dingen te doen, dan alleen maar met werken bezig zijn.”’
‘Ze heeft me nu ook verboden om ’s avonds of ’s nachts de iPad mee de slaapkamer in te nemen. Dat mag niet meer. Als het aan mij ligt, zit ik er om 03.00 uur ’s nachts nog mee op schoot. Dan heb ik opeens een idee en dan app of mail ik dat direct naar een aantal collega’s. Die natuurlijk nooit reageren, vanwege het tijdstip. Dan wordt zij weleens wakker en dan zit ik nog met dat ding op schoot. Dat is vervelend natuurlijk, als je probeert te slapen. Ik moet toegeven, als ik dat ding niet naast me heb liggen, word ik wel een beetje onrustig in het begin, maar ik sta er niet meer voor op. Ik val echt eerder in slaap. Dus ze heeft gewoon 100 procent gelijk, maar ik probeer toch altijd weer te foetelen.’
‘In principe sta ik elke ochtend zo rond 06.30 uur op. Ik maak dus tamelijk korte nachten. Doorgaans is het zo dat, als ik niet word betrapt, ik het heerlijk vind om tot na middernacht te werken. Gelukkig vergeet ze het nog weleens te controleren.’
‘Mijn vrouw en ik hebben ook diverse sociale contacten verloren sinds ik in de beveiliging zit. Zeker in het begin was dat een reden voor een aantal vrienden en kennissen om ons niet meer thuis uit te nodigen. Als voornaamste argument werd dan gegeven dat er een heel beveiligingscircus meekomt. Dat klopt ook, want er komen auto’s aan twee kanten van de straat te staan en er staan beveiligers buiten voor het raam waardoor iedereen in de straat kan zien dat ze bevriend zijn met ons. Zoiets werd dan tegen ons gezegd. Of we kregen te horen: “We vinden het voor onze kinderen niet leuk.” We hebben ook vrienden gehad die niet meer thuis, maar liever in de bar van een hotel in de buurt afspraken. Zodat niemand uit de buurt het wist dat ze met ons omgingen.’
‘Het is ook weleens gebeurd dat er bij een verjaardag of jubileum een groot feest of een receptie werd georganiseerd en dat we te horen kregen: “Andere gasten zitten er niet op te wachten dat jullie er zijn, dus kom maar niet.” Of: “Kan Krisztina misschien alleen komen?” Dat soort dingen gebeurt tot op de dag van vandaag. Daar heb ik ook wel begrip voor. Dat is niet uit slechtheid of lafheid, ze hebben er vaak heel goede redenen voor.’
Desondanks mist Wilders zijn sociale leven niet echt. ‘Ach, ik ben ook niet een van de meest sociale types van Nederland. Ik ben niet echt iemand die er dol op is om naar feestjes te gaan of zo. Niet dat ik een kluizenaar ben, maar tussen die twee neig ik wel meer naar de laatste. Ik kan heel goed zonder veel sociale contacten.’
Lees het hele artikel op Blendle.