Roxeanne Hazes: 'Mijn vader was net zo'n gekkie als ik'

Na een ferme sprint vliegt Roxeanne Hazes in de armen van haar vriend. Ze heeft zojuist het optreden in de Utrechtse popzaal Tivoli De Helling met glans volbracht en nu is het tijd voor bier en een welverdiende peuk. De bandleden van de 24-jarige zangeres zijn al even euforisch. High fives en stevige omhelzingen begeleiden krachttermen als ‘fantastisch!’ en ‘niet normaal!’ die luid door de hoge backstage-ruimte galmen.

Na iets meer dan een uur is de show afgelopen en staat toermanager Postulart klaar met koude blikjes bier. ‘Het was de beste show die we tot nu toe hebben gespeeld,’ klinkt het uit ieders mond. Hazes is opgelucht dat het optreden zo goed is verlopen, maar vooral heel blij en trots. Dochter Dré kan het ook heel goed zonder de hulp van haar vader stellen, al blijft het gevoel van gemis natuurlijk altijd.

‘Het zijn misschien geen grote shows, maar het zijn wel míjn shows. Daar zou hij ook trots op zijn geweest. Ik merk dat ik nu steeds meer aan hem denk als de creatieve, wat rare muzikant. Ik herken heel veel dingen van hem in mezelf. Ik was altijd een kind dat dingen wilde doen die niet echt bij mijn leeftijd hoorden. Ik was al heel jong bezig met jongens, make-up en kleding. Toen ik 6 was, schreef ik al een songtekst: “Dit is wat ik wil. Een nacht samen met jou.” Ben je 6 jaar, haha. Met wie wil je dan een nacht doorbrengen? Mijn vader zag dat ik – net als hij – ook een beetje een gekkie was.’

Met een geslaagde tour bijna achter de rug, een nieuwe reeks concerten alweer in de agenda en een gezegend liefdesleven, lijkt haar geluk dan ook niet op te kunnen. ‘Soms ben ik weleens bang dat ik het allemaal zo weer verspeel. Die angst zit nu eenmaal in mij. Niet alleen op liefdesgebied, maar ook in de muziek. Ik ben bijvoorbeeld bang om ooit doof te worden. Ik heb dat natuurlijk bij mijn vader meegemaakt en dat lijkt me verschrikkelijk. We zaten dan in de kamer hardop met elkaar te praten en dan riep hij plots: “Zit niet zo over mij te fluisteren.” Als hij toen inzong, was het ook echt heel vals. Pas zei iemand tegen mij dat ik een toon te laag zong. Ik schrok daarvan. Gelukkig bleek dat mijn in-ear-systeem gewoon te hard stond.’

Een ander punt wat haar leven nog zonniger zou kleuren, is een herstelde relatie met haar broer. Ze hebben al tijden geen contact meer. Dat doet haar pijn, maar ze heeft besloten er zelf geen energie meer in te steken. ‘Ik ben er te lang verdrietig om geweest, vooral omdat ik het niet begreep. Maar door alles wat hij samen met zijn vriendin in de media heeft geroepen, kon ik wel op nul beginnen. Weet je, mensen hadden echt een bloedhekel aan mijn moeder en mij gekregen, terwijl wij al die tijd chic onze mond hebben gehouden. Je praat niet slecht over familie, vind ik. Heel veel was ook niet waar, maar de grootste tik heb ik gehad toen ik hem een berichtje stuurde toen het met onze moeder echt slecht ging. Het was een pure noodkreet van: “Joh, ik heb je nodig!” Ik kreeg geen reactie, maar dezelfde dag postte hij wel een foto dat ze samen met een champagneglas in hun handen stonden. Het voelt nu als een oude liefde, waar je te lang in bent blijven hangen, terwijl je door moet. Oké, ik mag mijn neefje niet zien. Dat is vervelend, maar zijn keuze. Het is nu ook mijn keuze om door te gaan met mijn leven.’

En dus is ze nu vooral bezig met al het moois dat wel in het verschiet ligt. Een toekomstdroom, spelen op Noorderslag, gaat begin volgend jaar uitkomen. Een andere wens is van een heel andere orde. ‘Ik wil graag moeder worden en ik hoop dat het ook ooit gebeurt. Of het al snel kan zijn? Geen idee. Maar het lijkt me wel gaaf om met een zwangere buik op het podium te staan. Dat past ook echt bij mij. Gewoon schijt hebben.’

Lees het hele artikel op Blendle.