Ergens halverwege de jaren 70 liepen Amadou Bagayoko en Mariam Doumbia elkaar, ongetwijfeld per ongeluk, tegen het lijf op het blindeninstituut van Bamako. De tieners werden verliefd, trouwden en veroverden als muzikaal duo gestaag hun thuisland Mali.
Bijna 30 jaar duurde het voordat de rest van de wereld doorkreeg hoe beeldschoon hun stemmen samenvloeien en wat voor geweldige liedjes ze schrijven. Het was Manu Chao die het Malinese duo aan de rest van de wereld introduceerde met Dimanche à Bamako. Een beest van een plaat vol hypnotiserende Afrikaanse woestijnblues, en catchy genoeg om geen verwende westerse oortjes af te schrikken. In de jaren die volgden, gingen Amadou en Mariam hun traditionele muziek steeds meer vermengen met invloeden uit de dance. Het maakte hun platen nog rijker (doe jezelf een lol en check Welcome To Mali en Folila). Op La Confusion duiken ze aan de hand van de Parijse producer Adrien Durand diep in de 80s disco en electro. Hun liedjes, geweldig als altijd, dobberen genoegzaam rond in een behaaglijk bad vol funky synthbassen en lekker blikkerige elektronische drums.