Jerry Hormone

‘Lol of nostalgie zijn geen redenen om tegen het vuurwerkverbod te zijn’

Als kleine Sjerrie kon columnist Jerry Hormone geen genoeg krijgen van vuurwerk. Maar zelfs kleine Sjerries worden groot.

Jerry Hormone

Vuurwerk. Als kleine Sjerrie had ik er ieder jaar torenhoge verwachtingen van, maar bleek het om middernacht telkens weer een diepe teleurstelling. Zoals ik anderhalve maand eerder de Bart Smit-catalogus aan flarden had gebladerd om de perfecte verlanglijst voor pakjesavond samen te stellen, zo scheurde ik de laatste week van december door de vuurwerkfolder van de fietsenmaker op de hoek. Op een achtergrond van een door vuurwerk in duizend kleuren oplichtend nachtelijk firmament stonden de rotjes, romeinse kaarsen, Bengaalse vuurpotten, voetzoekers, grondbloemen, gillende keukenmeiden en pijlen afgebeeld in al hun kartonnen pracht en papieren praal. Namen als Galaxy Thunder, Screaming Grizzly en Swords of Fire beloofden de hemel op oudtestamentische wijze in een vlammenzee te doen veranderen.

Maar ja, m’n ouders sponsorden slechts 20 gulden en m’n spaarvarken kapotslaan, daar was ik zelf dan weer te krenterig voor, dus werd het altijd zo’n voordeelpakketje van twee tientjes. Met van die pijltjes die zo weinig power hebben dat ze maar ternauwernood vanuit hun voor de helft met zand gevulde fles opstegen en reeds ter hoogte van de straatlantaarns met een geluid als knokkelkraken in drie fletse vonken desintegreerden. En van die rotjes zonder oompf. Stak je er een handvol van af, klonk het hooguit alsof er bij de buren popcorn in de magnetron zat.

Het mag dus geen verrassing heten dat ik voor een vuurwerkverbod ben. Lol of nostalgie zijn bij mij geen verzachtende omstandigheden voor de gortdroge feiten die onderschijven dat al dat geknal vooral negatieve effecten heeft, zoals fijnstof, zware metalen, afgerukte vingers en gestresste dieren. En normaliter zou ik zeggen: joh, rot op met je verbod en laat iedereen lekker doen waar hij of zij zin in heeft, zolang hij of zij een ander er maar niet mee tot last is, maar die vlieger gaat hier niet op, aangezien heel Nederland de eerste uren van het nieuwe jaar in een warzone verandert die de capaciteit van de spoedeisendehulpafdelingen van de ziekenhuizen danig op de proef stelt, zelfs als er geen corona is.

Er zullen vast wel weer wat tokkies zijn die afgelopen maart nog voor het zorgpersoneel liepen te klappen en nu toch gaan lopen knallen, maar ik geloof dat de meeste mensen hersens hebben en snappen dat het beter is een jaartje vuurwerk over te slaan om de overwerkte dames en heren artsen en verplegers een beetje te ontzien. Een verbod valt uiteraard niet te handhaven, dus moet je het van het gezonde verstand hebben.

Maar hoewel ik voor een vuurwerkverbod ben en zeker voor het niet afsteken van vuurwerk dit coronajaar, moet het er niet op uitdraaien dat hiermee de kous af is. De fans van Galaxy Thunders, Screaming Grizzlies en Swords of Fire verdienen een eerlijke kans hun explosieve liefhebberij van de illegaliteit te behoeden. Covid-19 moet niet de drogreden zijn voor een definitief verbod als er zoveel gegronde aanleidingen voor zijn.

Column
  • ProShots