‘De dierenwetdiscussie ging opeens niet meer over de bio-industrie, maar over hond Bella’

Beste minister Schouten,

Er is een nieuwe dierenwet. Dankzij allereerst de Partij voor de Dieren, en vervolgens alle partijen die het amendement in de Eerste Kamer ondersteunden, een bonte mix van SP tot JA21, van GroenLinks tot FvD, van PvdA tot PVV.

Die nieuwe dierenwet regelt eindelijk dat de huisvesting van dieren ruimte moet bieden aan hun natuurlijk gedrag. Een belangrijke stap op weg naar de definitieve ontmanteling van de immorele schandvlek van onze samenleving die we de bio-industrie noemen. We fokken en slachten in Nederland, het meest veedichte land ter wereld, jaarlijks 640 miljoen dieren.

Maar over die 640 miljoen dieren die gebaat zijn bij deze wet gingen de artikelen niet die we de afgelopen week in alle media zagen langskomen. Die gingen over huisdieren. Konijnen die opeens nooit meer in een hok zouden mogen, honden die alleen nog maar zonder riem uitgelaten zouden mogen worden, parkieten die verplicht uit hun kooi zouden moeten gelaten.

Allereerst: een konijn hoort niet dag en nacht alleen maar in een hok, een hond moet een paar keer per dag worden uitgelaten. Dieren kunnen voelen, dieren kunnen pijn lijden, dieren hebben een bewustzijn. Wie daar geen rekening mee wenst te houden, zou vooral geen huisdieren moeten nemen. Maar het overgrote deel van alle mensen met een huisdier houdt van hun vriend op poten of met vleugels, en behandelt die dan ook zo. Niet zij moeten deze wet vrezen, wel slechte broodfokkers van huisdieren, omdat verwaarlozing en mishandeling nu beter kunnen worden aangepakt.

Maar het Grote Onrecht is een ander, namelijk een systeem dat met de aard en behoeften van dieren volstrekt geen rekening houdt, dat juist zo is opgezet dat hun veel te korte leven vanwege economisch gewin alleen maar bestaat uit lijden. En onder precies dat systeem, de bio-industrie, legt deze nieuwe dierenwet inderdaad een bom, puur en alleen door die definitie van ruimte voor natuurlijk gedrag. Het benadrukt nog maar eens hoe pervers slecht dat systeem is, als alleen al die volstrekt normale randvoorwaarde er al een bedreiging voor is.

Hoe komt het dat dan toch dat het daar helemaal niet over gaat nu, maar dat alle opwinding zich toespitst op allerlei denkbeeldige consequenties van die wet? Waardoor lijkt het opeens alsof de politie dadelijk op je stoep staat om parkiet Pietje in beslag te nemen?

Door een even listige als doorzichtige truc: omdat u zich in de Tweede Kamer even zogenaamd iets liet ontvallen over huisdieren – een onderwerp waarover u bij de behandeling van de wet in april nog helemaal niets zei en dus nog geen zorgen had – verschoof de aandacht. Ging het niet opeens meer over de bedreigde belangen van de vee-industrie, maar over hond Bella, kat Simba en konijn Snuffie. Zagen we opeens bio-industriesteunpilaren als de voorzitter van LTO Nederland en de SGP en BBB zich zogenaamd zorgen maken over honden die al even zogenaamd niet meer aangelijnd mogen worden. Een lachwekkend slecht toneelstuk, maar wel met effect: nota bene mensen met huisdieren, dierenliefhebbers, maken zich nu zorgen over een wet voor dierenwelzijn.

Het is een smerige campagne van gevestigde belangen, maar gelukkig wel van gevestigde belangen die langzaam richting de uitgang worden geduwd.