Vandaag precies een jaar geleden bestormde deze rockstar het Capitool

STOP THE STEAL!

Het is 6 januari 2021 en metalgitarist Jon Ryan Schaffer (53) staat vroeg in de ochtend met een busje berenspray bij het Capitool in Washington D.C. Hij draagt een kogelvrij vest, zijn haar is met een touwtje bij elkaar geknoopt, zijn armen zitten vol tattoos. Hij heeft een witte baard, in beide oren blinken drie zilveren ringen. Op zijn zwarte petje staat een ode aan de radicaal-rechtse beweging die Amerika wil bevrijden van marxisten en globalisten: de Oath Keepers.

Het wordt steeds drukker in Ellipse Park. Een vrouw draagt een vlag met president Trump als Rambo. Achter haar loopt een man met hoorns, een beschilderd gezicht, een megafoon, een Amerikaanse vlag en een ontbloot bovenlijf. Andere demonstranten dragen Trump Is My Presidentshirts en Keep America Great-petten. Ze klagen over de gestolen verkiezingsoverwinning van Sleepy Joe Biden en ze roepen: ‘STOP THE STEAL!

STOP THE STEAL!’

Jon Schaffer moet soms handtekeningen uitdelen. Hij is de gitarist en oprichter van de metalband Iced Earth. Hun nummer Watching Over Me uit 1998 is op Spotify 11,5 miljoen keer gestreamd. Jon werd een metalfan in zijn geboortestad Franklin, Indiana. Zijn oudere zus liet hem naar Black Sabbath, AC/DC, Deep Purple, Blue Öyster Cult en Alice Cooper luisteren. Op een avond kwam zijn moeder thuis met de KISS-albums Hotter Than Hell, KISS Alive!, Dressed to Kill en Destroyer.

Flaming Youth werd zijn lijflied en hij smeekte zijn vader in 1979 een kaartje te kopen voor de Dynas-ty-tour in Indiana. De lichten van het stadion gingen om 20.00 uur uit. Op een groot scherm stond in verlichte letters: KISS. Gene Simmons, Paul Stanley, Ace Frehley en Peter Criss kwamen op. Hun gezichten waren beschilderd, ze droegen vreemde pakken. Vrouwen gilden, mannen eigenlijk ook. Zanger Gene Simmons zei: ‘Hello Indiana, you are the best and we are the best, the greatest band in the world, KISS!’ Uit het podium spoot vuur en vuurwerk. Jon zong mee met de nieuwe single I Was Made For Loving You en hij schudde zijn hoofd heen en weer op Detroit Rock City, Rock and Roll All Nite en afsluiter Black Diamond. Bij thuiskomst had Jon een droom: zelf een metalband oprichten en net als KISS de wereld veroveren.

Iron Maiden bracht in 1982 The Number of the Beast uit. Jon hield van de tempowisselingen, de donkere teksten en het melodieuze vakmanschap. KISS gaf goede shows, maar Judas Priest en Iron Maiden werden zijn muzikale voorbeelden. Jon liet zijn haar groeien, schafte een goedkoop leren jack aan en prikte speldjes van Iron Maiden, Megadeth en Judas Priest op zijn borst.

Oath keepers

Om iets over negenen is Ellipse Park bijna vol. Er zijn meer dan honderd militia-leden van de Oath Keepers aanwezig. Jon kent ze van eerdere bijeenkomsten. In november 2020 was hij op een pro- Trump-evenement in Washington D.C. om tegen de verkiezingsuitslag te protesteren. Hij droeg een blauwzwarte jas met op de achterkant een afbeelding van het Capitool, een gewapende Donald Trump en diens slogan: DRAIN THE SWAMP! Achterop Jons zwarte petje stond: Second Amendment 1791, de wet die wapenbezit voor Amerikaanse burgers garandeert en volgens verderfelijke globalisten moet worden afgeschaft. Er kwam die novemberdag in 2020 een vrouw van de Duitse krant Die Welt naar Jon toe. Ze vertelde een objectief beeld te willen schetsen van de demonstratie, mocht ze hem misschien interviewen voor op de website? Jon liet zich lopend filmen en zei: ‘Mijn naam is Jon Schaffer. Ik kom uit Indiana. Een groep criminelen heeft dit land lang geleden gegijzeld. Nu proberen ze hun grote move te maken, maar dat gaat niet gebeuren. Ze zijn globalisten. Ze zijn het schuim van de aarde. Ze zitten achter alle oorlogen, achter verdeel-en-heerstactieken, achter de raciale problemen, achter alle shit. It’s all nonsense, it’s all garbage. Mensen moeten wakker worden en uit de matrix stappen, want ze gaan ten onder. De globalisten hebben hun move gemaakt, maar ze nemen het op tegen de verkeerde mensen, geloof mij nu maar. Het is wel goed dat de verkiezingsfraude zo openlijk is gedaan, dat de diefstal zo openlijk is. Nu kan iedereen het zien en zij gaan eraan, mark my words.’

‘Dag achterblijvers,’ begint Bernd het laatste schrijven uit zijn leven. ‘Ik heb er lang over nagedacht of ik een afscheidsbrief zou achterlaten. Ik vind wel dat ik jullie een verklaring schuldig ben.’ Bernd loopt helemaal leeg. ‘Er is heel veel kapot gemaakt. En heeft bakken met geld gekost.’ Over zijn ex: ‘Haar motto is dan ook: ik rust niet eerder dan dat ik jou ten gronde heb gericht. Dat is dan nu gelukt.’ Daarna verhaalt hij over alle zakelijke problemen. ‘Als ik bij een baas had gewerkt had ik mij een jaar geleden allang ziek gemeld. Mijn eigen diagnose is dat ik zwaar depressief ben.’ En dan, die ene even onbegrijpelijke als bijna ijzingwekkende zin: ‘Waarom de kinderen meenemen.’ Bernd rept over ‘losse handen’ en dat hij de drie jongetjes niet kan beschermen. Vervolgens schrijft hij: ‘We hebben dit laatste weekend overigens een heerlijk weekend gehad met z’n vieren. Heerlijk geknuffeld en plezier gehad!’ Dan volgt het afscheid: ‘Ik verwacht op geen enkele manier begrip van jullie. Weet dat ik heel veel hou en gehouden heb van mijn drie geweldige mannen en ze heel graag wat anders gegund had. Geen ruziënde ouders en gesleep meer met de kinderen. Wij hebben nu eindelijk rust! Meer wil ik er niet over zeggen.’ Getekend: Bernd.

In het vakantiehuisje worden de stoffelijke overschotten van Bernd en zijn drie zoontjes aangetroffen. Politie probeert de kinderen nog te reanimeren, maar tevergeefs.

Maanden later doet de moeder van de vermoorde tweeling haar verhaal in de Volkskrant: ‘Hij vond zichzelf de geweldigste persoon ter wereld – en tegelijkertijd natuurlijk helemaal niet. Het kwam voort uit grote onzekerheid. In elk geval neem ik het mezelf nu verschrikkelijk kwalijk dat ik daar nooit het gevaar van heb ingezien.’ Dat laatste blijkt een understatement. Een jaar na de door haar ex gepleegde drievoudige moord stapt ook zij uit het leven.

Het is wel goed dat de verkiezingsfraude zo open­lijk is gedaan, dat de diefstal zo openlijk is. Nu kan iedereen het zien en zij gaan eraan

De verslaggeefster vroeg: ‘Okay, dus jullie zijn klaar geweld te gebruiken?’ Schaffer: ‘Velen van ons zijn er klaar voor. We willen het niet, maar als zij beginnen dan zal er een antwoord komen. (...) Ze willen een globale regering installeren, maar er zal heel veel bloed worden vergoten als het zover komt, geloof me. Dus zo staan we er nu voor. Niemand wil dit, maar ze tarten ons zo dat we bijna geen keuze meer hebben.’

De maand erna meldde @realdonaldtrump op Twitter dat er op 6 januari 2021 een ‘grote demonstratie in D.C.’ zou plaatsvinden: ‘Be there, will be wild!’ Jon ging er heen met Stewart Rhodes, de oprichter van de Oath Keepers. Hij had al jaren vergelijkbare ideeën over vrijheid en tirannie als Rhodes. Jon was tien toen hij een priester op zijn lutherse school vragen stelde over evolutie en de schepping van de wereld in zes dagen. Er kwam geen bevredigend antwoord, Jon vroeg door. De priester sleepte hem aan zijn haar het klaslokaal uit en stopte een stuk zeep in zijn mond. Dat deed hij volgens Jon omdat de leerlingen geen eigen mening mochten hebben. Autoriteiten hielden daar kennelijk niet van en hij werd een rebel die nooit meer zomaar iets van iemand zou aannemen. Veel later omschreef Jon dit moment als:

‘Ik werd wakker.’

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het op Blendle.

In het artikel lees je meer over Jon Schaffer, zijn tijd in de Marion County Jail en hoe het verder zal gaan met de rockstar die het Capitool bestormde. Eén ding is zeker: hij zal het niet snel weer doen.