Het laatste kunstje van ‘Gypsy King’ Tyson Fury

Het is 1 maart 2022 en de zelfbenoemde zigeunerkoning loopt schreeuwend en met een gebal- de vuist vol gouden ringen naar de lange tafel voor de persconferentie. Tyson Luke Fury (33) heeft zijn baard laten trimmen, zijn kale schedel glimt en hij draagt een excentriek grijs pak. Hij heeft overgewicht, maar dat is niets nieuws en hij is tientallen keren in een slechtere fysieke conditie geweest. Volgens Tyson Fury is het een wonder dat hij nog leeft en het is helemáál een wonder dat hij nog steeds de wereldkampioen in het zwaargewicht is.

Hij gaat naast promotor Frank Warren zitten. Hij zwaait naar bekenden, neemt een slokje water, knipoogt, noemt zijn tegenstander ‘lelijk’ en zegt: ‘Are you not entertained?’ Op de poster achter hem staat: TYSON FURY-DILLIAN WHYTE 23/4 2022. WEMBLEY STADIUM.

Dillian Whyte is niet komen opdagen voor de persconferentie uit ontevredenheid over zijn gage. Volgens Tyson Fury maakt dat niet uit en hij staat op, loopt als een stand-upcomedian over het podium en zegt: ‘Dit is de Tyson Fury-roadshow, de tegenstander doet er niet toe. De vraag die nog jaren zal worden gesteld is: waar was je toen Tyson Fury Dillian Whyte op 23 april door de ring van Wembley sloeg?’ Hij belooft een ‘boxing masterclass’ en de kop van zijn tegenstander in te slaan.

In een interview na de persconferentie kondigt hij ineens zijn afscheid als profbokser aan. Hij heeft niets meer te bewijzen en wil meer tijd doorbrengen met zijn vrouw Paris en hun zes kinderen. Hij heeft ze naar eigen zeggen veel te lang verwaarloosd en vertelt de journalisten: ‘Ik ben jong, gezond, heb 150 miljoen dollar op de bank. Ik ga een immens jacht kopen en zal met pensioen gaan. I’m done.’

Moeten de mensen écht geloven dat Tyson Fury stopt? Boksers kondigen hun afscheid wel vaker aan: een comeback is lucratief en op het juiste moment stoppen is voor de meeste sporters onmogelijk. Fury meent het naar eigen zeggen echt en hij is na dit gevecht rijker dan ooit. De 90.000 kaartjes voor zijn titelwedstrijd tegen Dillian Whyte op 23 april op Wembley waren zo snel uitverkocht dat er bij hoge uitzondering 4000 mensen meer in mogen en Tyson Fury krijgt een gage van naar schatting 40 miljoen dollar. De interviewer op de persconferentie kondigde het gevecht aan als ‘het grootste Britse boksevenement aller tijden met het hoogste prijzengeld’.

Dillian Whyte ontvangt 8 miljoen dollar. Fury lacht hem daarom bijna dagelijks uit op sociale media en hij noemt hem op de persconferentie

‘lelijk’ en een ‘pussy’. Dit soort dingen hoort bij het boksen en zeker bij Tyson Fury. Provoceren is een onderdeel van zijn act, hoewel hij de laatste jaren beweert te willen ophouden met zijn theatrale gesar en over sommige zaken uiterst serieus is. Boksen redde hem, maar het vernietigde hem ook en het is volgens hem tijd zich bezig te houden met belangrijkere zaken. Zoals rondreizen door Groot-Brittannië en schoolkinderen uit kwetsbare milieus vertellen over de depressie die hem bijna zijn leven kostte.

Dwangstoornis

Mijn naam is Tyson Luke Fury en zoals iedereen in deze wereld ben ik een persoon met gebreken. Ik lijd aan mentale gezondheidsproblemen en heb een dwangstoornis. Ik ben toevallig ook de nummer 1 zwaargewicht-bokser ter wereld. Mijn leven is tot nu toe nooit saai geweest. Ik heb moeten vechten om te overleven sinds ik drie maanden te vroeg werd geboren. En zolang ik me kan herinneren, heb ik altijd het gevoel gehad dat ik een natuurlijk talent heb voor sport en dan met name boksen, wat begon in de keuken met mijn broer Shane, waar we handdoeken om onze vuisten wikkelden en elkaar sloegen tot we vermoeid werden.’

De zinnen komen uit Behind the Mask: My Autobiography van Tyson Fury. Het verscheen in november 2019 en won de prijs voor sportboek van het jaar. Tyson Fury was tot dan toe niet erg populair in eigen land, maar zijn memoires veranderden het negatieve beeld en dat kwam mede omdat hij de waarheid over zijn mentale problemen durfde te vertellen. Zijn jeugd speelt een grote rol in Behind the Mask. De Fury’s behoren tot de Travellers-gemeenschap, rondreizende Britten van Ierse afkomst die een zigeunerachtige groep vormen. Zijn moeder werd zestien keer zwanger, er bleven vier kinderen in leven: John, Shane, Tyson en hun jongste broer Hughie. Tyson werd drie maanden te vroeg geboren, volgens de dokter was de kans één op honderd dat hij zou blijven leven. Zijn moeder vertelde dit later aan Tyson en ze wisten toen dat hij door de Heer was uitverkoren om grootse dingen te bereiken.

Tyson vader heet John. Hij werkte als autoverkoper, de jongens gingen vroeg van school om hem te helpen. In de Travellers-gemeenschap werd dat toegejuicht, John Fury zei weleens: ‘Alleen idioten gaan naar school.’

Zijn zoons mochten wel boksen, vechten zit in het bloed van een Fury. John en Tyson stammen af van gerenommeerde bare-knucklefighters zoals Bartley Gorman, ook bekend als The King of the Gypsies. Hij kwam net als de meeste Fury’s uit Ierland, had ‘vlammend rood haar’ en was iets te dik, ook dat hoort bij een Fury. Bartley Gorman omschreef zich als ‘de gevaarlijkste niet-gewapende man op de planeet’, en dat was hij volgens Tyson ook.

Tyson vader had een groot deel van zijn leven in caravans geleefd, maar hij wilde een stabieler leven voor zijn kinderen en bouwde een huis voor zijn familie in het dorpje Styal bij Manchester. Tyson was naar eigen zeggen toen nog een stil, verlegen jongetje. Pas later is hij gaan schreeuwen en pochen zoals het een bokser betaamt. Daar is hij mee begonnen om zijn onzekerheid mee te maskeren en dat bleef hij doen, vooral als de camera’s op hem gericht zijn. Niemand zou volgens hem geïnteresseerd zijn in de ware Tyson Fury en het werd zijn doel controversieel zijn. Alleen dan zou hij volgens zichzelf de voorpagina’s van grote kranten halen en titelkansen krijgen.

‘Genetische freak’

Tyson ging boksen in het zwaargewicht. Zijn trainer en oom zagen meteen dat hij een natuurtalent was, Fury zelf noemt zich een ‘genetische freak’. Ook al was hij vaak te zwaar, hij had de beweeglijkheid en conditie van Mike Tyson in zijn toptijd. Volgens de dokter heeft hij een bovengemiddelde longinhoud en daardoor kan hij altijd langer doorgaan dan zijn tegenstander. Het werd zijn droom wereldkampioen zwaargewicht te worden. Hij werkte nog steeds bij zijn vader, maar jogde, sparde en las Boxing News Magazine en de Bijbel. Hij bestudeerde oude gevechten van Larry Holmes, Mike Tyson en Ali en leende boeken over Jack Dempsey, George Foreman en Joe Louis. In de ring kon niemand hem verslaan, maar hij kreeg tussen zijn zes- tiende en twintigste last van angstaanvallen. Daar kon hij niet over praten in de Travellers-gemeenschap. Een echte man zwijgt over dit soort onderwerpen.

Fury stapte in juni 2010 in het vliegtuig naar Amerika. Dat werd het begin ‘van een reis waar- door mijn leven op de wreedste manier van de rails zou raken’, zegt hij in zijn boek. Fury kwam aan op het vliegveld van Detroit. Hij ken- de in die stad eigenlijk maar één persoon: de legendarische bokstrainer Emanuel ‘Manny’ Stewart, die werkte met wereldkampioen Vladimir Klitsjko. Manny zag Fury eens boksen: die Britse zwaargewicht met overgewicht bewoog veel sneller dan zijn tegenstanders en kon ook nog eens veel harder slaan.

Fury had geen adres van Manny’s boksschool. Hij hield een taxi aan en vroeg hem naar de Kronk Gym te brengen. De man keek bezorgd, Kronk lag in een getto waar bijna nooit witte mensen kwamen. Fury stapte na een lange rit de zaal binnen. De boksers keken met verbazing naar de man die binnenkwam, volgens Fury was hij de enige ‘white guy in the place’ en niemand kon op dat moment nog inschatten dat die lange ikke vent met dat rare Engelse accent een wonderbaarlijk goede bokser was.

Hij ging naar een van de trainers. ‘Waar kan ik Manny vinden?’

‘Wie ben je?’
‘Tyson Fury, de toekomstige zwaargewicht kampioen ter wereld.’

De trainer belde Manny. ‘Er staat hier een crazy white kid die je wil ontmoeten, hij zegt de nieuwe zwaargewichtkampioen van de wereld te worden.’ Manny nodigde hem uit bij hem te komen logeren. Fury bleef weken in Detroit. Hij moest sparren met de beste boksers uit die stad. Hij was veel beter, een trainer schreeuwde: ‘White boys taking over Kronk! White boys taking over Kronk!’ Op een middag trainde Fury in dezelfde zaal als de Oekraïense wereldkampioen Vladimir Klitsjko. Manny wees naar Fury. ‘Tyson wordt de volgende dominante zwaargewichtbokser van de wereld.’ Fury keek naar Klitsjko. Hij zag aan zijn gezicht dat de uitspraak hem niet beviel en het werd nog erger toen Klitsjko in de ring begon te sparren. Hij had het zwaar, Manny zei: ‘I better not let Tyson Fury in here, cos he’d knock your ass out.’

Benieuwd naar de rest van het artikel? Je leest het op Blendle.

In het artikel lees je meer over Tyson Fury. ‘Hij naderde een brug en gaf extra gas. Hij bedacht zich op het laatste moment en remde net op tijd. De banden stonken naar verbrand rubber. Zijn hart bonsde’