'Schijnheilig moederschap'

Groot nieuws. Drie op de vier vrouwen vindt het belangrijk zichzelf financieel te kunnen bedruipen! Aldus de Emancipatiemonitor 2022 van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Dat lukte in de praktijk helaas wel iets minder vaak: slechts twee derde verdiende in 2021 minstens het bijstandsniveau en mocht zich daarmee ‘economisch onafhankelijk’ noemen. Maar in 2011 was dat nog 57 procent, dus het gaat de goede kant op!

Nou, applaus.

Ben ik nou de enige die niet omvalt van bewondering en verbazing? Ben ik nou de enige die vindt dat dit tamelijk droevige cijfers zijn, die aan ons links en rechts en overal worden verkocht als het achtste wereldwonder? Hebben jullie niet het gevoel dat je dit verhaal al talloze keren hebt gezien of gelezen, een massieve déjà vu die ons telkens wordt opgedist als een reuzenstap op weg naar de gelijkheid tussen man en vrouw?

Nou, ik wel. Net als het eeuwige verhaal van hoe-het-komt, die verschillen in economische onafhankelijkheid tussen man en vrouw: het is allemaal de schuld van de kinderen. Want die kunnen niet zonder hun moedertje, en daarom stopt 45 procent van de werkende vrouwen als er een kleine komt. Mannen: 7 procent. Ik weet nog goed dat mijn ex en ik het héél anders gingen doen – zij de helft en ik de helft van onze aanstaande babyvreugd – en hoe ik een half jaar later toch een ouderwetse kostwinner was geworden. Dat is dertig jaar geleden en we zijn kennelijk nog maar weinig opgeschoten.

Wat ik weleens zou willen weten van het CBS: hoeveel mánnen vinden het eigenlijk belangrijk dat hun vrouwen het belangrijk vinden zichzelf financieel te onderhouden? Anders gezegd: dat hun vrouwen het belangrijk vinden daadwerkelijk een substantiële bijdrage te leveren aan het gezinsinkomen? Ook als er kinderen komen?

Ik denk: een heleboel. Mannen zijn immers veel vaker economisch zelfstandig (81 procent) en hechten daar ook heel veel waarde aan (87 procent). Waarom zouden ze het dan niet prettig vinden als hun partner ook een beetje de handen uit de mouwen steekt? Ik denk dat ze dat heerlijk zouden vinden. Ik denk alleen dat ze het niet durven te zeggen, omdat ze dan de heiligheid van het moederschap vertrappen.

Nou, hier komt ie: ik wil een partner die niet alleen economisch onafhankelijk is, maar ook voldoende verdient om mij en de kinderen in haar eentje te onderhouden! En die ook nog het overgrote deel van het huishouden voor haar rekening neemt! En geloof het of niet: die heb ik nog gevonden ook. Het kan dus wel! Geen idee waar ik het aan heb verdiend. En elke dag bidden dat ze blijft.