Overschatte mensen: Rudolf Noerejev

Deze danser werd geboren in Irkoetsk op 17 maart 1938 als zoon van Anatoli Noerejev, die op de Tataarse vlakten in het verre Rusland met een metaaldetector op zoek ging naar buitenaardse wezens, er eentje vond, maar het per ongeluk meegaf met de vuilniskar. De moeder van Noerejev was Dispina Noerejev-Strombolskaja, die blokfluiten verhuurde aan muzikanten met een maandloon onder de vier roebel.

Rudolf Noerejev kwam uit de kast op z’n zesde verjaardag, toen hij tegen z’n ouders zei: ‘Pappie en mammie, ik vind dat pappie een heel mooi kontje heeft en het kontje van mammie kan me gestolen worden.’ In hetzelfde jaar begon hij ballet te dansen. Nu is ballet de meest overbodige sport die er bestaat. Iedereen die z’n handen en z’n benen ietwat in de lucht gooit, kan zich balletdanser noemen.

Algauw werd Noerejev bekend als de beste balletdanser ter wereld, mede omdat hij z’n handen en z’n benen tegelijk in de lucht kon gooien. Circus Ronaldo bood hem een contract aan, maar Noerejev koos voor het Kirov-ballet, waarmee hij op toernee ging door Europa, en omdat hij Rusland maar een overbodig kutland vond, vroeg hij asiel aan in Parijs. Hij mocht daar meteen in de Franse versie van Doornroosje huppelen, en kreeg de hoofdrol, die van Doornroosje zelf. Zelden had een balletgozer zo geloofwaardig een balletwijf vertolkt.

Hij kreeg meteen de hoofdrol in de Franse versie van Doornroosje en zelden had een balletgozer zo geloofwaardig een balletwijf vertolkt

Noerejev zwierf door heel Europa en werd overal als een held onthaald. Dankzij hem outen, alleen al in 1961, 960.000 Europese mannen zich als homoseksuelen. Met ongeveer een tiende van hen had Noerejev seks. Hij vormde een van de beroemdste duo’s op aarde met Margot Fonteyn, een ex-temeier, die haar benen zo ver kon spreiden dat er een paard en kar tussen kon parkeren zonder haar dijen te raken. Volgens kenners heerste er zo’n gezamenlijk charisma tussen Noerejev en Fonteyn dat de operazalen spetterden van de erotische spanning, en dat terwijl Noerejev vond dat Fonteyn de erotische aantrekkingskracht had van een graszode die twee weken gemarineerd was in koeienzeik. Op den duur hield het koppel op met samen dansen omdat Fonteyn vond dat Noerejev stonk. Dat kan kloppen, je moet eens ruiken aan een balletdanser. De stank is om de een of andere reden niet te harden. Noerejev werd chef van het Royal Ballet in Londen en gaf zichzelf de leading role in Het Zwanenmeer.

In de Weense Opera werd hij vervolgens choreograaf, en ook daar gaf hij zichzelf de leading role in Het Zwanenmeer. Mocht hij aangebeld hebben bij de opera van Spijkenisse, dan zou hij ook daar zichzelf de leading role gegeven hebben in Het Zwanenmeer, de arrogante zak. Maar in Spijkenisse zat niemand op Rudolf Noerejev te wachten. De gevreesde ziekte aids deed dat wel, en de danser overleed in 1993.