Neerlands Hoop: Sterrin Smalbrugge

Deze week: reptielendeskundige Sterrin Smalbrugge (26).

Wat is je beste beslissing van de laatste twaalf maanden?

‘Het heeft niet zo heel veel met mijn carrière te maken, of misschien ook wel, maar ik heb via Instagram iemand uit Spanje leren kennen. Hij vroeg of ik zin had om in Marokko cobra’s te gaan zoeken. Daar wilde ik al heel lang naartoe, dat is de hemel op aarde voor reptielenlief hebbers. Maar liever niet in mijn eentje, als vrouw. Dus ik ben naar Spanje gevlogen, we hebben zijn 4X4 gepakt, zijn per boot over de Straat van Gibraltar gegaan en zo de Sahara ingetrokken. Nu zijn we officieel een stel en helemaal verliefd. We delen dezelfde passie en hij helpt me superveel met mijn werk en ik hem met het zijne.’

Je hebt de liefde gevonden dankzij de slangen?

‘Ik vond het heel eng, want hij was “maar” een jongen op Instagram. Normaal reageer ik niet op berichtjes als “You look like my future wife,” maar toen zag ik op zijn profiel allemaal foto’s van reptielen en vogels, dus ik dacht: ik neem gewoon de sprong in het diepe. En dat heeft heel goed uitgepakt. Als vrouw ben ik sowieso best wel alleen in de reptielenwereld. Mensen vinden het misschien zelfs een beetje vreemd. Maar hij stelt nooit vragen en ondersteunt me in al mijn dromen.’

Mijn missie is om mensen verliefd te laten worden op reptielen

Over welke dromen heb je het dan?

‘Die komen nu allemaal uit. Alles wat ik nu doe, is alles waarvan ik heb gedroomd. Ten eerste wilde ik wetenschapper worden en bijdragen aan onderzoek naar reptielen. We weten veel minder over reptielen dan over zoogdieren. En zonder kennis kun je geen natuurbeschermingsplannen opstellen. En ik wilde altijd de wetenschap toegankelijk maken voor het grote publiek. Daarom maakte ik op de universiteit al veel content voor mijn socials. Het is heel leuk om mensen op Instagram en Facebook de prachtige wereld van reptielen te laten zien, maar om dat nu te doen in een tv-programma is helemaal fantastisch.’

Je grote voorbeeld is Steve Irwin. Wat heb je van hem geleerd?

‘Hoe meer je van iets weet, hoe meer je ervan gaat houden. En waar je van houdt, dat wil je beschermen. Dat heeft me nooit losgelaten. Dus mijn missie is om mensen verliefd te laten worden op reptielen. Als een Amerikaanse tandarts een leeuw neerknalt, valt heel de wereld erover. En terecht. Maar waarom doen we dat niet voor een koningscobramoeder in Bali die door een boer wordt doodgeschoten? Dat onrecht heb ik van jongs af aan nooit kunnen begrijpen.’

Mocht je thuis slangen als huisdier hebben?

‘Nee, dat was absoluut geen optie. Mijn ouders hebben er ook helemaal niks mee. Dus het eerste dat ik deed toen ik op kamers ging, was een boa constrictor kopen. Eerst vonden mijn huisgenoten dat niet zo leuk, maar langzaam maar zeker raakten ze verliefd op Airlie. Als ik de bak ging verschonen, vroegen ze allemaal of ze ’m even vast mochten houden en aaien.’

Hoe is je liefde voor de natuur begonnen?

‘Ik ben opgegroeid in een bosrijke omgeving in Twente. Met mijn vader ging ik altijd de natuur in. Uren reden we door het bos, ik op mijn pony en hij op zijn mountainbike. Mijn oma is mijn beste vriendin, ze had een klein weitje in het bos met geitjes, pony’s en parelhoenders en vond het heerlijk om met mij die dieren te verzorgen.’

En wanneer kwamen de reptielen om de hoek kijken?

‘Toen ik 9, 10 jaar was, begon ik The Crocodile Hunter met Steve Irwin te kijken op Animal Planet. Ik schreef toen ook al hele verslagen voor mijn ouders met al mijn plannen voor de toekomst. Een van mijn plannen was om op mijn achttiende naar Australië te reizen om Steve te bedanken. Voor het laten zien hoe cool reptielen zijn, en voor zijn aanstekelijke passie.

Toen ik twaalf was en thuiskwam van school, zei mijn vader dat ik beter even kon gaan zitten, want hij had slecht nieuws. Steve was overleden. Ik moest heel erg huilen. Daarna ben ik naar mijn slaapkamertje gegaan. Daar heb ik plechtig aan mezelf en aan Steve beloofd om me de rest van mijn leven in te zetten voor natuurbescherming. En dan met name voor de dieren die geen stem hebben omdat ze worden gehaat door mensen, zoals reptielen.’

Mensen noemen je de vrouwelijke Freek Vonk. Vind je dat een compliment?

‘Jonge kinderen vinden het fijn om iemand te hebben die ze kunnen zien als rolmodel. Kijk hoeveel kinderen bioloog willen worden dankzij Freek. Het is een formule die gewoon werkt. Alleen denk ik wel dat het leuk is om een keer een ander type te hebben dan grote, sterke mannen zoals Freek en Steve. Voor meisjes is het ook leuk om te zien dat je geen dikke spierballen hoeft te hebben om op een krokodil te springen, want ik kan het ook gewoon.’

Wat ambieer je?

‘Wat ik wil, is dat deze planeet een betere plek wordt voor dieren, met name voor de dieren die het nu heel slecht hebben. Daarom heb ik ook samen met de Australische wildlife-fotograaf Jason Savage The Conservation Front opgericht. Samen met een internationaal team maken we documentaires over plekken waar dieren en mensen in conflict komen. De eerste gaat over de koningscobra op Bali, die zijn nest bij voorkeur bouwt op boerenland. Dat is een tragedie voor deze soort, want als de boer ’m vindt, knalt ie ’m af. Er is een vrouwtje op Bali dat deze slangen van drie, vier meter eigenhandig redt. Als ze een telefoontje van een boer krijgt (“Over een uur ben je hier, anders krijgt dat beest een kogel door d’r kop”) tuft ze er op haar scootertje naartoe om de slang te redden. De eieren broedt ze thuis uit om de jonge slangen uit te kunnen zetten. Dat soort verhalen wil ik nog veel meer gaan vertellen.’

CV

Studie

Sterrin studeert cum laude af aan de Universiteit van Wageningen in ecologie en herpetologie.

Media

Ze schreef dit jaar Het Grote Reptielenboek, doet de theatershow Superhelden van het Dierenrijk en maakte voor Videoland de serie Reptielengek!

The Conservation Front

Met dit team natuurbeschermers maakt Sterrin docu’s over diersoorten die lijden onder stroperij en vernietiging van leefgebied.