‘Chris Klomp gaf na de column van Ebru Umar een minicursus fakenews’

Beste Chris Klomp, 

Je bent verslaggever voor onder meer het Algemeen Dagblad, en schrijft vooral over rechtszaken. Daarnaast ben je een uitgesproken stem op Twitter, met een wonderbaarlijk vermogen om vooral rechtse mensen het bloed onder de nagels vandaan te tweeten. Omdat je veel weet van rechtspraak, plaats je geregeld achtergronden bij geruchtmakende rechtszaken waar woedende menigten, de hooivorken al in de aanslag, niet altijd op zitten te wachten. Sta je lekker net op het punt een vermeende pedofiel op de virtuele brandstapel te werpen, komt die Klomp weer aan met een stapel jurisprudentie in zijn hand om aan te tonen dat het in ieder geval juridisch toch net even anders ligt. 

Uit die soms aanmatigende tweets spreekt een gebrek aan wraaklust dat veel mensen, ook mij, geregeld irriteert. Chris Klomp, de apologeet van iedere kopschopper. Ik heb ooit zelf op twitter beweerd dat als je wilt weten hoe ik ergens over denk, je alleen maar de tweets van Chris Klomp hoeft te lezen en dan weet je het antwoord: precies het tegenovergestelde. 

Dat was, geef ik toe, enigszins overdreven. Maar in tegenstelling tot jou geloof ik in de louterende werking van wraak. Om een volstrekt willekeurig voorbeeld uit de filmcultuur te nemen: John Wick. In de gelijknamige film wordt de puppy van Wick, gespeeld door Keanu Reeves, vermoord. Een puppy die hij van zijn vrouw had gekregen. Op haar sterfbed. Het resultaat in de film is wraak, en wel op 84 mensen. Sommige sites vermelden er 76, maar die missen de inzittenden van enkele SUV’s die John opblaast. 84 doden dus, en wat mij betreft allemaal vol-ko-men terecht. Ik vermoed dat jij dat anders ziet, en daar ook veel meer argumenten voor hebt dan ik voor mijn standpunt (dat is er maar één: eigen schuld!). 

Maar de stunt die je afgelopen week uithaalde was fenomenaal, moet ik toegeven als ambivalent volger van je werk. Ebru Umar had in haar column in Metro iets geschreven over het verplicht steriliseren van afgewezen asielzoekers. Ik had de column maar half gelezen, omdat ik vind dat zelfs onzinnige ideeën fraaie zinnen verdienen. Maar de column werd het ingecalculeerde relletje bij de virtuele dorpspomp, waarbij opnieuw opviel dat zowel domlinkse als domrechtse mensen in iedere particuliere opvatting een groot complot van hogere machten ontwaren. 

En toen sloeg jij toe. Onder de hashtag #mediaoverleg maakte je bekend dat jij, als voorzitter, besloten had vanwege die column de Metro uit dat overleg te gooien. 

Dat mediaoverleg van mediamachthebbers bestaat helemaal niet, en als het al bestond zou jij er niet in zitten, maar wat volgde was een storm aan reacties van mensen die zich helemaal niet afvroegen wat dat ‘mediaoverleg’ dan precies is, of van wie, of waartoe, maar alleen maar woedend waren. Op jou. De ‘nare’ en ‘gevaarlijke’ censor van de vrije pers. 

Eén hashtag, om aan te tonen hoe stoom uit je oren zelfs googelen in de weg zit. Een minicursus fakenews. Je hebt vast heel hard gelachen. Ik ook. Zijn we het toch een keer eens.