'Economische migranten zijn geen vluchtelingen, noem ze dan ook niet zo'

Veel journalisten (ik zei de gek) kregen de afgelopen week een folder van de UNHCR op de mat, met daarin ‘juiste definities om verwarring te voorkomen en polarisatie tegen te gaan’ in verslaggeving over vluchtelingen. Oh jee, dacht ik bij het zien van deze ‘leidraad voor journalisten’, daar heb je de deugpolitie weer. Maar het viel mee.

De vluchtelingenorganisatie van de VN wil kaf van koren scheiden en zegt in feite: gooi geen mensen uit verschillende groepen op één hoop. Hoe zit het ook alweer?

Een vluchteling is iemand die het land van herkomst ontvlucht vanwege gegronde vrees voor vervolging, en die van de eigen overheid geen bescherming krijgt. Deze mensen hebben hulp nodig.

Een asielzoeker is iemand die asiel heeft aangevraagd en vraagt zodoende om bescherming. In afwachting van een beslissing van de overheid heeft hij/zij het recht om in het land te blijven. Deze mensen vragen om hulp.

Een economische migrant verlaat in principe op vrijwillige basis een veilig land, in de hoop op een beter leven elders. Deze mensen hebben geen hulp nodig en hoeven dat dus ook niet te vragen.

Het punt dat ik, en de VN gelukkig ook, wil maken: economische vluchtelingen bestaan niet. Vluchten doe je uit angst, niet uit verbetering van je positie. Economische migranten zijn dus géén vluchtelingen.

Ik ben zelf ooit zo’n gelukszoeker geweest en daar is helemaal niks mis mee, want tegen het nastreven van geluk kan je niks hebben. Maar ben je dan op de vlucht? Nee, dat is gewoon verhuizen. Gooi economische 'vluchtelingen' dus niet op dezelfde hoop als echte vluchtelingen, die wel hulp nodig hebben.