Jagen op de Nederlandse oorlogsmisdadiger Guus Kouwenhoven

Guus Kouwenhoven is de grootste Nederlandse oorlogsmisdadiger van de laatste decennia. Arnold Karskens en Henk Willem Smits schreven een boek over de geboren Rotterdammer, die ze voor Nieuwe Revu jarenlang op de hielen zaten.

Guus Kouwenhoven

Jarenlang zaten Arnold Karskens en Henk Willem Smits de Nederlandse oorlogsmisdadiger Guus Kouwenhoven op de hielen. In 2005 schreven ze twee artikelen in Nieuwe Revu, waaruit in de Nieuwe Revu van deze week een dossier is gemaakt. Eerder deze maand verscheen hun boek Operatie Laat Niets In Leven, over het bizarre leven van Mr. Gus, de eerste Nederlander ooit die een reisverbod van de VN Veiligheidsraad kreeg.

Rotterdammer Guus Kouwenhoven (76) begon zijn carrière als zakenman en sjacheraar, om te eindigen als de grootste Nederlandse oorlogsmisdadiger van de laatste decennia. Op 21 april 2017 werd Mr. Gus tot 19 jaar cel veroordeeld voor medeplichtigheid aan oorlogsmisdaden en wapensmokkel voor de Liberiaanse leider Charles Taylor, tijdens een oorlog waarin naar schatting 100.000 doden vielen. Kouwenhoven is in beroep gegaan tegen zijn veroordeling. Op 8 december 2017 werd Kouwenhoven op verzoek van het Nederlandse OM gearresteerd in zijn woonplaats Kaapstad, Zuid-Afrika, waar hij momenteel onder huisarrest zijn uitlevering naar Nederland afwacht.

Voorpublicatie uit Operatie Laat Niets In Leven, van Arnold Karskens en Henk Willem Smits:

Mr. Gus, zoals de Liberiaanse bijnaam luidt van Guus Kouwenhoven, heeft een januskop. Aan de ene kant is hij een vriendelijke persoonlijkheid, een gangmaker, een lefgozer met zakeninstinct. Een man die makkelijker praat dan geweld gebruikt, liever overtuigt dan dreigt. Aan de andere kant is hij gewetenloos, iemand die een werknemer een vriendelijke aai over de bol geeft en hem vervolgens uit moorden stuurt in de dampende jungle van Liberia. Op kwaaie dagen laten zijn orders niets aan de verbeelding over.

‘We kenden geen genade. Hoe meer kwaad we aanrichtten, hoe beter het was,’ krijgen Nederlandse rechercheurs te horen van een strijder uit de Tweede Liberiaanse Burgeroorlog (1999-2003), een onvoorstelbaar gruwelijk conflict dat naar schatting honderdduizend mannen, vrouwen en kinderen het leven kostte. Het economisch gewin van Kouwenhovens houtkapbedrijven gaf zuurstof aan een strijd die oplaaide doordat de Liberiaanse warlord Charles Taylor de eeuwenoude stammenhaat weer aanwakkerde. De oorlog veranderde het West-Afrikaanse land in een ruïne, een knekelveld. Veel bewoners sloten aan in de vluchtelingenstroom richting Europa.

Onze bemoeienis met Kouwenhoven en Liberia begint bij bezoeken aan het land vanaf 1998. In 2002 schrijven we over hem in Het Parool, omdat een Britse ngo hem aanwijst als financier van president Taylors terreur, en in dat jaar voeren we de zakenman eveneens op in de Quote 500, met een geschat vermogen van 47 miljoen euro. Voor Nieuwe Revu schrijven we over zijn duistere zaakjes, en voor dagblad De Pers bezoeken we zijn processen. We ontmoeten hem persoonlijk, lichten zijn doopceel, spreken met vrienden en familieleden, krijgen ruzie met zijn advocaat en horen met rode oortjes het requisitoir aan.

Op 21 april 2017 klinkt de voorlopig laatste hamerklap in een van de langst lopende rechtszaken in de Nederlandse geschiedenis. De Peetvader van Liberia, zoals een andere bijnaam luidt, wordt veroordeeld tot 19 jaar gevangenisstraf wegens wapensmokkel en medeplichtigheid aan oorlogsmisdaden. Of de straf het leed van al die onschuldigen compenseert, laten we over aan het oordeel van de lezer. Wij vinden het in tijden van links, rechts en islamitisch terrorisme niet meer dan terecht dat ook wordt uitgezocht welke bijdrage Nederlandse zakenmensen leveren aan de ellende op deze wereld.

Lees het hele artikel op Blendle.