— Pas op: satire! Elke week fileert de onderschatte Vlaamse schrijver Herman Brusselmans een overschat persoon uit de wereldgeschiedenis. ‘Een stilistische oefening in iemand uitschelden’, zoals hij het zelf noemt. Dat kun je grappig vinden, of niet. —
Karl Marx deugde al niet bij z’n geboorte, want hij was een Duitser. Hij kwam ter wereld in Trier op 5 mei 1818, als zoon van Wolfgang Marx, een butler bij een rijke familie die handelde in botervlootjes, en van Hermelinde Marx-Knochfeuer, een vrouw met een bochel, zij het niet bovenaan op haar rug, maar net boven haar vette kont, en zij werd tentoongesteld op kermissen, mede omdat ze met haar vagina een konijn twintig meter ver kon slingeren.
Karl werd als een wonderkind beschouwd omdat hij als 7-jarige kon berekenen hoeveel het kwadraat van de afstand tussen de Aarde en Saturnus was, gedeeld door de vierkantswortel van de oneindigheid van de tijd, maar dat kon ik al als 5-jarige, simpelweg omdat zulke sommetjes bij lange na niet moeilijk zijn. Hij trouwde met z’n jeugdliefde, Jenny von Westphalen, een biologe die een bonobo had gekruist met een antilope, met als resultaat een dood beest dat eruitzag als een plas diarree van vijfhonderd parkieten.
Marx reisde met die lelijke Jenny de hele wereld rond, en zo kwamen ze onder meer terecht in Brussel, waar de klojo Communistisch Manifest schreef, en later schreef hij verdomd ook nog, in samenwerking met z’n vriend Friedrich Engels, de eikel, Das Kapital, en deze twee geschriften zouden de basis vormen van een ideologie die binnen de eeuw, en ver daarna, voor ongeveer 200 miljoen slachtoffers zorgde. De stelregels die Marx de maatschappij met z’n malafide gebeuzel wilde opleggen, waren:
- Ten eerste: iedereen moet evenveel verdienen, behalve de rijken.
- Ten tweede: arbeiders moeten zich kapotwerken en worden daar net zoveel voor beloond als andere kapotte arbeiders.
- Ten derde: de rente op kapitaal moet worden afgeschaft en vervangen door 57 cent loon per week (voor de armen) en iedere maand een nieuwe villa en drie nieuwe minnaressen van rond de 20 jaar (voor de rijken).
- Ten vierde: het communisme moet dienen als leidraad voor dictators die nog erger zijn dan fascistische tirannen, en die er niet voor terugdeinzen om het linkse denken aan te wenden als filosofie bij het martelen, verkrachten en vermoorden van zoveel mogelijk individuen.
- Ten vijfde: de arbeidersbeweging moet mondiaal haar rechten laten gelden, en die rechten zijn met name zo funest voor de arbeiders zelf dat ze bij voorkeur van uitputting creperen voor hun 40ste verjaardag, waarna hun weduwen en kinderen in vernietigingskampen worden ondergebracht.
Marx mag derhalve gelden als een van de denkers die prima hebben meegeholpen aan de vernietiging van de wereld, en die ons ertoe gebracht hebben er zeker van te zijn dat je nooit, maar dan ook nóóit een man met een lange grijze baard kunt vertrouwen. Dat hij rot in de hel.