De 3-jarige Sophie zit op de bank en mag zoals iedere ochtend een poosje aan het infuus van het educatieve entertainment. Lekker rustig als papa of mama de spelt staat te wellen in de yakmelk. Stilletjes verslindt ze op YouTube de zoete avonturen van Peppa Pig als een mini-verslaafde: klik, nog eentje, klik, nog eentje.
Opeens duikt onderaan in de up next-lijst aan de rechterkant van het scherm een clip op met een wel heel bijzondere titel. Terwijl Peppa op de tablet onschuldige avonturen beleeft op de kinderboerderij, op school en in het park, kruipt de clip met de bij- zondere titel langzaam omhoog in de lijst. Op een gegeven moment is Peppa Peni$ Has a Seizure aan de beurt en begint te spelen. Het begint nog netjes, met het lieflijke Peppa Pig-deuntje. Drie trippy minuten later heeft de vader van Peppa een hamer door een computer geslagen en ‘Shut the fuck up, you cunt’ geroepen tegen zijn kinderen. De rest van de clip is een aaneenschakeling van psychedelische effecten, subliminale flarden van Trump, scheetgeluiden en ander bizars, waarbij de geluidsniveaus alle kanten opschieten.
Drie huiskamers verderop zit de 5-jarige Daan op datzelfde moment een clip te kijken met de titel Bad Kids, Fidget Spinners & Giant Candy! Johny Johny Yes Papa Song Nursery Rhymes & Learn Colors, waarin twee echte meisjes van een jaar of vijf moeten vluchten voor de politie. Binnen een minuut hebben ze een auto gestolen en rijden ze, vrij realistisch in beeld gebracht, een politieman overhoop.
Online kinderentertainment kampt in steeds grotere mate met hetzelfde probleem als online nieuws. Fake news-fabrieken in bijvoorbeeld Rusland produceren aan de lopende band onzinartikelen die via social media massaal worden gedeeld, waardoor de grens tussen feit en fictie vertroebelt. Bij kinderentertainment is het grote probleem dat de herkomst van materiaal steeds lastiger te bepalen is en het aanbod door elkaar begint te lopen.
Is het avontuur van Peppa Pig afkomstig van officiële kanalen of is het ontsproten uit het brein van een trol die probeert te zieken? Is het gemaakt door goedbedoelende amateurs die per ongeluk de plank misslaan of is het een door een computer gegenereerd misbaksel waar geen menselijk handelen aan te pas kwam? Wat de bron van een filmpje ook is, het draait allemaal om de views. Net als zo vaak op het internet is YouTube een hype-gevoelige plek. Als er een filmpje waarin iemand zeven zogenaamde life hacks laat zien viral gaat, dan denkt iedere boerenkinkel opeens dat hij of zij life hacks heeft en slibt het internet dicht met onzinnige filmpjes waarin iemand een half uur knutselt om met een doosje Tic Tacs boter, kaas en eieren te kunnen spelen.
Vervelend, maar dubieuzer wordt het als er wat gevaar komt kijken bij de inhoud van het filmpje. Zoals bij de 1000 Degree Knife, waarbij een vlijmscherp mes verhit wordt tot het roodgloeiend is, om er vervolgens door alle denkbare objecten mee te snijden. In de oorspronkelijke filmpjes wordt dat uitgevoerd in een omgeving met professionele bescherming. Inmiddels krijg je 1,1 miljoen resultaten als je op deze termen zoekt.
Op de eerste pagina kan je op een filmpje klikken waarin twee jonge vrouwen giechelend met een gasbrander en messen zwaaien, met een handschoen als enige bescherming. De clip heeft 10 miljoen views. Verder naar onderen is een variant waarbij een jongen met een gloeiend mes de Knife Game Song speelt, waarbij hij een liedje zingt en ondertussen steeds sneller het schroeiend hete mes tussen zijn vingers in de tafel steekt. Uiteindelijk gaat het mis.
Nog verder naar onderen op de resultatenpagina is een geanimeerde clip te vinden met de naam EXPERIMENT Glowing 1000 Degree KNIFE vs KID! (Happy Wheels). Zo’n duizendgradenmes mag dan in eerste instantie gericht zijn op een wat ouder publiek, omdat het zo ongekend populair is, sijpelt het langzaam ook het segment voor jonger publiek in. Door menselijk toedoen, maar ook door geautomatiseerde systemen.
Lees het hele artikel op Blendle.