Tino Martin: 'Een volkszanger met een sixpack is niet te verkopen'

Heb je ergens spijt van?

‘Grote fouten heb ik niet gemaakt, ik heb een tamelijk schadevrij leven tot nu toe. Ik zou niet iets kunnen noemen dat ik totaal verkeerd heb aangepakt of dat ik bij nader inzien rigoureus anders had moeten doen. Als ik beslist iets moet noemen, dan denk ik weleens dat ik qua carrière eerder op het punt had kunnen staan waar ik nu sta. Ik ben 33 jaar en zie mezelf nog steeds als jonge artiest die al aardig wat heeft bereikt, maar als ik vroeger wat serieuzer was geweest, had ik dat misschien al tien jaar eerder voor elkaar gehad.’

Je hebt een schop onder je achterste gehad.

‘Zes jaar geleden ben ik met Studio 1 gaan samenwerken. Dat mondde uit in een platencontract en een managementovereenkomst; het was een van de keerpunten in mijn leven. Lucien Beld en Johnny Sap hebben de schouders eronder gezet. Ze stelden direct een groot plan op: een eigen sound creëren, liedjes uitbrengen, concerten geven en dan binnen een aantal jaar opstomen naar de top. Die mannen hebben woord gehouden, maar ze hebben me ook achter mijn kont aan moeten zitten. Ik was best gemakzuchtig en ze hebben me een bepaalde discipline bijgebracht. Ze hebben me weleens uit bed moeten bellen omdat ik ergens niet was verschenen. Dan had ik me verslapen of de avond ervoor een feest gehad, waardoor ik dwars door de wekker sliep. Dan kreeg ik van de mannen keihard te horen dat het op deze manier niet ging lukken. Ze hebben me een flink stuk verantwoordelijkheidsgevoel bijgebracht en intussen is er een team van acht of negen man omheen gebouwd. Ze hebben Tino Martin uitgebouwd tot een merk, een product, een bedrijf. Zoals gezegd, dat had ik misschien al eerder voor elkaar kunnen hebben. Ik had wel wat eerder wakker mogen worden, ik heb het te lang op z’n beloop gelaten. Terwijl ik zoveel talent had, heb ik er in het begin met de pet naar gegooid.’

En dat terwijl je als kind niets liever wilde.

‘Met een bus haarlak als microfoon heb ik sinds mijn zevende staan optreden voor de spiegel. In mijn kleine slaapkamertje heb ik misschien wel duizend concerten gegeven. Uren en uren heb ik staan zingen en playbacken. Ik droomde van artiesten en waande me er zelf eentje. De buren hadden er begrip voor dat hun buurjongetje gek was van muziek en altijd aan het zingen was, maar om 19.30 uur moest het stil worden. Dan wilden ze rust.’

Helpen die slaapkamerconcerten je nu op het podium?

‘Absoluut. Zoals ik het voor ogen had als kind, is het ook geworden. Als ik tijdens mijn grote soloshows voor het eerst dat enorme podium op loop, met al die duizenden mensen eromheen, herken ik dat uit mijn jeugd. In mijn dromen heb ik dat al ontelbare keren voor me gezien.’

Twee jaar geleden zag je er minder showy uit. Je leek meer op Dik Trom die achterstevoren op de ezel zat. What happened?

‘De stelregel van mijn management was: een volkszanger met een sixpack is niet te verkopen. Te glad en niet volks genoeg. Aan de andere kant had ik gewoon overgewicht en was het conditioneel niet al te best allemaal. Als ik naar de videoclip kijk van Jij Liet Me Vallen van december 2014, zie ik nu een jongen die ik niet ben. Toen ik begon met sporten en de eerste zes kilo eraf waren, merkte ik dat meteen tijdens optredens. Ik voelde me fitter, lekkerder. Bij fotoshoots hadden we eer- der de goede foto te pakken dan voorheen. De kleding valt net even mooier, je bent fotogenieker. Met de Ziggo Dome in het vooruitzicht ben ik vier keer in de week met een personal trainer gaan sporten. Het resultaat: twaalf kilo kwijt en een representatiever uiterlijk. Wat dat betreft ben ik een ander mens geworden.’

Lees het hele interview op Blendle.