'Geert Wilders is een rondreizend circus dat al 10 jaar hetzelfde brult'

Toen afgelopen week het hoger beroep in de zaak rond zijn inmiddels legendarische ‘minder, minder’-toespraak diende, hadden grote nieuwsorganisaties daar nauwelijks aandacht voor. Wie er meer over wilde weten, moest flink in de krant bladeren – op de televisie lagen de prioriteiten ook elders.

Als we de desinteresse afzetten tegen hoe deze kwestie destijds werd beleefd, hysterisch en all over the place, kan alleen maar de conclusie worden getrokken dat zowel journalisten als andere politici het riedeltje van de PVV inmiddels beu zijn. Het is altijd hetzelfde. De integriteit van een rechter werd in twijfel getrokken, maar ook die methode kenden we inmiddels uit het verleden, zodat iedereen de actie schouderophalend gadesloeg.

Een paar dagen later las ik in een krant dat Wilders voornemens is om een ‘islamsafari’ door de Brusselse wijk Molenbeek te organiseren, samen met zijn Vlaamse collega Filip Dewinter, een man die het ook al niet op moslims heeft. Wat ze precies met dit tripje beogen, werd in het stuk niet duidelijk, maar het laat zich raden dat ze vooral de boel willen provoceren – vooral omdat ze die motivering herhaaldelijk ontkenden.

Dewinter doet wel een poging om zijn drijfveer uiteen te zetten: ‘Geert en ik gaan een reisje maken door Molenbeek en Brussel, door die wijken die bezet zijn door de islam. Wat is de realiteit in Molenbeek? Dat Arabisch de spreektaal is, dat de moskee het stadhuis vervangen heeft en de imam de burgemeester.’ De hyperbolen zijn kennelijk nodig om aan te tonen wat iedereen al een paar jaar weet: een aantal wijken in België is totaal verrot en vormt een broedplek voor jeugdige islamitische terroristen.

Vandaar de safari, om te laten zien wat wij allemaal al weten. Het klapvee dat deze mannen blind adoreert, nog steeds een grote groep, vindt het allemaal vast prachtig – zij durven, zeg! – maar daaromheen ontstaat er een collectieve vermoeidheid rondom een beweging die telkens weer uitblinkt in stating the obvious – zoals ze dat in sommige Belgische woonwijken conform de spreektaal zouden zeggen.

De retoriek en de waarschuwingen zijn sleets geworden. In het begin was het nieuw: een man die zonder scrupules en in heldere taal het gevaar de van de politieke islam benoemde, maar die interesse is verstomd, de mensen eisen nu pragmatische oplossingen, bij voorkeur in een samenwerking met andere partijen. Dat laatste is nu exact het probleem: niemand wil nog met deze narren luisteren. Wilders is een rondreizend circus dat al ruim tien jaar hetzelfde brult.

Het enige wat hij bereikt, is dat andere partijen zich bedreigd voelen, en daarom hun idealen iets rechtser inkleuren. Voor de rest gebeurt er helemaal niets in die hoek van het politieke domein, waartoe veel burgers zich desondanks aangetrokken voelen.

Het zou goed nieuws kunnen betekenen voor de lieden van Forum voor Democratie, maar als we even naar hun recente standpunten en uitlatingen kijken, lijkt de conclusie gerechtvaardigd dat zij ook met niemand willen en kunnen samenwerken. Dat blijft een nadeel van saai extremisme: een politiek isolement is wat je oogst.