Geen Nederlander rijdt harder op een racefiets dan hij, en komende week staat hij misschien wel met een regenboogtrui op het WK-podium in Noorwegen te pronken. Wie de Ronde van Italie? wint, kan namelijk net zo goed wereldkampioen worden. Zeker als de naam Tom Dumoulin is. Mijn focus ligt niet puur op de tijdrit. Ik wil ook supergoed rijden in de wegrace.
Fotografie Clemens Rikken
Het zijn kleine ergernissen die hij vlug zal zijn vergeten als hij in Bergen een prachtseizoen bekroont met de regenboogtrui. Dumoulin kent het parcours van de tijdrit alleen nog van de verhalen die de bondscoach en voormalig wereldkampioene Ellen van Dijk hem heeft verteld; zij heeft de route eerder dit seizoen bekeken.
Wat ik ervan heb gehoord, moet het een echt mooi parcours voor mij zijn, zeggen ze. De aankomst (stevig omhoog lopend, red.) betekent dat een aantal specialisten op dit onderdeel zelfs op een topdag eigenlijk veel minder kans heeft. Das mooi, alleen ben je afhankelijk van hoe de benen die dag meewerken. Het is niet dat ik me er zorgen over maak; ik heb onderhand al zo vaak een tijdrit gereden, dus ik weet precies wat me te doen staat qua voorbereiding. In de training zal de focus echter niet puur op de tijdrit liggen. Zelfs als ik me alleen zou richten op de chrono blijft het een mix van trainingen. Ik wil namelijk ook supergoed rijden in de wegrace. Eerlijk gezegd hoop ik daar ook hoge ogen te gooien.
Wel ja, de dubbel op het WK. Dat presteerde sinds 1994, het jaar waarin het chrono-kampioenschap op de kalender kwam, nog niemand. Dus Tom, waarom niet?