Overschatte weekbladen: Nieuwe Revu

Praktisch alle Nederlandse weekbladen zijn oubollig, uit de tijd, oersaai, verstoken van goeie journalisten en columnisten, op de terugweg, op de rand van het failliet en totaal overbodig. Of denk je dat er meer dan vier idioten en een paardenkop ooit Vrij Nederland, HP/De Tijd, Elsevier, de LINDA! of welk gedrukt prul dan ook lezen? Bestaan die bladen eigenlijk nog? Ik zou het niet weten, ik lees nog liever de Bijbel in een Arabische vertaling dan dat soort shit.

Wat ik weleens opensla is het weekblad Nieuwe Revu, omdat ik daar zelf 256 columns voor geschreven heb, van september 2015 tot vandaag. Die columns maakten furore als een reeks met de titel Overschatte Mensen waarin ik 256 achterlijke pipo’s, flutwijven en ander tuig van de richel terecht aan de schandpaal heb genageld.

De overeenkomst tussen deze laakbare figuren bestond erin dat ze ofwel wereldberoemd waren ofwel heel beroemd in Nederland. Nou ja, heel beroemd... In Nederland ben je al beroemd als je in je ondergoed de achtergrondzang uitvoert bij de infantiele rapper Typhoon, als je ooit tweeënhalf doelpunt gescoord hebt voor Ajax, of als je, zoals pakweg Doutzen Kroes, het lichaam van een over het paard getilde temeier combineert met het verstand van een in z’n eigen nat verdronken kabeljauwhaasje.

Nooit meer zal in Nederland iemand overschat worden. Dag!

Noem iemand en ik heb die in m’n reeks five extra minutes of fame gegeven. De lezers waren dol op m’n stukjes, en uit een enquête, uitgevoerd door Maurice de Hond, bleek dat 94 procent van de Nieuwe Revu-lezers het blad alleen kochten of een paar minuten ter hand namen om mijn bijdrage te lezen. Voor de rest is de Nieuwe Revu dan ook een kutblad, wat je meteen merkt aan columnisten als Jerry Hormone, Leon Verdonschot en af en toe een totaal onbekende Marokkaan of Turk van wie je de naam onmogelijk kunt onthouden. Ofwel was dat geen Marokkaan of Turk, maar een Nederlands stuk onbenul dat te lang onder de zonnebank heeft gelegen.

Zelfs Maxim Hartman is een tijdlang columnist van Nieuwe Revu geweest, en dan weet je het al wel. Zoals bij alle zwalkende bladen heeft het water bij Nieuwe Revu de bovenlip bereikt, en moet er in paniek gezocht worden naar een oplossing die het blad zou kunnen redden. En weet je welke oplossing ze bedacht hebben? We gooien Herman Brusselmans aan de deur! Nou, dat is hetzelfde als deze oplossing voor een terminale kankerpatiënt: we gooien alle oncologen aan de deur.

Maar goed, nooit meer zal in Nederland iemand overschat worden. Dag!