Premium

‘Ik ben een ­ongezonde geest in een gezond ­lichaam’

Jeroom Snelders wordt in Nederland vaak aangezien voor komiek. Ten onrechte, want de Vlaming is veel te verlegen om op een podium te staan. Hoe goed is hij in kiezen?

Jeroom Snelders

Cartoonist of komiek

‘In De Slimste Mens zijn alle andere panelleden komieken. Ik word daar een beetje in meegesleept. Er komen veel aanvragen binnen om mij te boeken als stand-upcomedian. Waarschijnlijk zou ik het wel kunnen, maar het is niet mijn domein. Ik maak cartoons en schrijf tv-series. Voor shows op een podium ben ik veel te verlegen. Als kind zat ik in een hoekje te tekenen, op straat wandelde ik met m’n gezicht naar beneden. Dat is pas veranderd toen ik mijn huidige vriendin Élodie ontmoette. Zij is enorm outgoing en was al bekend als atleet, dus ik werd verplicht om een ander petje op te zetten. Ik merkte dat ik dat eigenlijk helemaal niet zo erg vond. Dat heeft me veranderd, maar het is nog steeds niet mijn ding om voor mensen te spreken op een podium. Ik zit liever te tekenen.’

Rationeel of gevoelsmens

‘Ik ben niet iemand die met z’n gevoel te koop loopt. Eerder het tegenovergestelde, een soort machine. Ik weet graag wat ik moet verwachten, mis nooit een deadline en heb een hekel aan verrassingen. Je kunt mij niet erger kwetsen dan met een surpriseparty. Het is dat Élodie er is, anders was ik een autist geweest.’

Wind mee of wind tegen

‘Professioneel heb ik wind mee gehad, privé zijn er kleine stormen geweest. Ik was nog een puber toen mijn broer Boris kanker kreeg. Hij overleed toen ik 21 was. Een paar jaar later overleed ook mijn vader aan kanker. Die ellende is vormend geweest. Mijn vader was leraar kunstgeschiedenis, mijn moeder lerares Frans. In de weekenden en tijdens vakanties reisden we heel Frankrijk door, van de ene naar de andere kerk en kunstschat. Dat doet iets met je hersenen, net als de humor die er bij ons thuis altijd al was. Mijn vader en broer zaten nooit verlegen om een goeie grap, mijn moeder deed leuk mee. Die cocktail heeft me gemaakt tot wie ik ben, met als extra sausje de ellende die later op ons pad kwam. Toen heeft mijn humor dat zwarte randje gekregen, dat er nu nog steeds is.’

Tien wijntjes of een snuif cocaïne

‘Ik haat het lamlendige gevoel dat je krijgt van veel drank, helemaal nu ik een kind heb. Niks ergers dan om 7.00 uur ’s ochtends wakker worden met een kater en een kleine die wil spelen. In dat opzicht zou coke beter zijn, maar ik blijf steken op wat er allemaal met dat poeder is gebeurd. Als je aan coke denkt, dan zie je mannen met wapens in de jungle van Colombia voor je, Al Pacino-achtige gangsters, die sfeer. Maar de meeste mensen vergeten dat dat spul ook nog vanuit die jungle naar Europa moet, wat gebeurt in iemand z’n poep. Dat is iets wat ik niet kan wegstrepen. Het verpest het beeld een beetje, dus ik pak dan toch maar die tien wijntjes.’

De roast van Ali B of Johnny de Mol

‘Vanaf het eerste moment dat ik me in Johnny verdiepte, ging er een hele rioolput open. Hij was de perfecte figuur om grappen over te maken. Ik weet niet of dat bij Ali B ook het geval zou zijn. Het is al lastig dat hij zelf grappig is. Zo’n persoon kun je moeilijker raken omdat hij al een soort zelfrelativering heeft. Bij Johnny de Mol wist je dat de kans bestond dat je hem op een zwak plekje kon treffen. Dat is toch waar je het voor doet.’

Ik weet graag wat ik moet verwachten, mis nooit een deadline en heb een hekel aan verrassingen. Je kunt mij niet erger kwetsen dan met een surpriseparty

Gimmick of authentiek

‘Authentiek. Toen ik net op tv kwam, viel het mensen op dat ik niet zo’n lachebekje was. Als mensen normaal een mop droppen, dan gaan ze zelf ook lachen. Ik hield mijn pokerface, waardoor het publiek alleen maar harder ging lachen. De producer zei: “Je moet dat nog een beetje uitvergroten, dat is je wapen.” Dat heb ik gedaan, maar dat is nog altijd wie ik zelf ben. Het zou anders zijn als ik ineens met collega’s zou gaan lachen, zingen en elkaar omhelzen, zoals in Ik Hou van Holland of iets soortgelijks. Ik heb niks tegen die programma’s, maar ik heb het daar niet naar m’n zin.’

De Belgische of Nederlandse Slimste Mens

‘Ik ben fan van de Belgische versie omwille van de komieken, de jury, de kandidaten en het gepingpong dat plaatsvindt. Dat heeft de Nederlandse versie allemaal niet. Jullie hebben één norse man en dat is dat. Ik vind dat echt niks. Mensen denken dat alle grappen bij ons van tevoren worden bedacht, maar dat is niet waar. Philippe Geubels komt er zitten zonder voorbereiding, Marc Marie Huijbregts ook. Zij kunnen meteen een mop maken als er wordt gevraagd: “Papoea-Nieuw- Guinea, ooit geweest?” Ik ben geen komiek en ga dan stotteren. Net als mijn cartoons maak ik mijn moppen dus thuis, op basis van de vragen die ze mij toesturen. Het geheim is dat de anderen niet weten wat ik ga brengen, ook Philippe niet. Het is voor hen nieuw, waardoor de uitzendingen heel spontaan en verrassend blijven.’

Zomer met Art of Pauw

‘Zomer met Art, omdat ik Art ken. Pauw moet nu niet kwaad worden, maar Art en ik staan op dezelfde manier in het leven. Het is heel stom, maar bij Philippe heb ik dat ook. Een soort magisch gevoel dat je elkaar zonder iets te zeggen als begrijpt. Als het in Praat Nederlands Met Me een beetje stilvalt en Art kijkt naar me, dan ben ik bij wijze van spreken al bezig om iets te verzinnen.’

Lil’Kleine of Ronnie Flex

‘Ik ken ze allebei, maar vraag me niet wat voor muziek ze maken. Muziek is een groot gat bij mij. Ik luister van alles, maar ben totaal niet loyaal. Het ene moment kan ik genieten van klassiek, het andere moment heb ik zin in de meest obscure harde beats. Ik vertrouw mensen die zich hebben vastgepind op één genre ook niet. Er is meer in het leven. Net als met eten. Of met kunst. De Nachtwacht vind ik fantastisch, daar kan ik uren over praten. Maar als ik in Parijs een Jeff Koonskunstwerk zie, vind ik dat minstens even interessant. Er is bij mij maar één constante, en dat zijn de Dire Straits. Als iemand daar iets negatiefs over zegt, word ik boos. De Dire Straits zijn jeugdsentiment, het is mijn grote liefde.’

Sporten of bankhangen

‘Sporten. Dat komt deels door mijn verloofde, die vroeger professioneel atlete was. Élodie was sprintster en hordeloopster en heeft goud gewonnen op de Olympische Spelen. Ik kende haar net een paar weken toen ze mee wilde rennen met mijn recreatieve hardloopgroepje. Elk weekend liep ik zo’n zeven kilometer hard door Gent met wat vrienden. We scheten in ons broek dat er een professionele sprintster mee ging, maar al na een kilometer begon ze het lastig te krijgen. Zweten, zwaarder ademen. We voelden ons zo goed dat we haar achter ons konden laten, haha! Later bleek dat sprinters alleen explosief trainen op hun eigen afstand, in het geval van Élodie de vierhonderd meter. Ze gaan geen tien kilometer rennen. Dat doet Élodie tegenwoordig wel. Zij rent bijna elke dag, ik ga in het weekend mee en we fitnessen ook nog zo’n drie keer per week. Ik ben een ongezonde geest in een gezond lichaam.’

Snor of kaal

‘Oei, dat zou betekenen dat ik kaal ben met een snor. Dan heb ik toch liever de snor eraf, denk ik. Ik heb ’m op mijn zeventiende laten staan, omdat de mannen tegen wie ik opkeek een snor hadden: Tom Selleck en Hulk Hogan.’

Boris Johnson of Donald Trump

‘Qua amusementswaarde kies ik voor Donald Trump. Wat hij doet is verschrikkelijk, dus ik hoop dat hij zo snel mogelijk uit zijn ambt wordt gezet, maar ik smúl van de intriges en de verhalen. Ik ben de grootste Trump-fan in de Lage Landen en inmiddels een echte kenner geworden. Zelfs als ik aan het werk ben, heb ik CNN aan om niets te missen. Ik vind het fascinerend hoe een ronduit debiel, ontoerekeningsvatbaar mens op zo’n positie kan komen, hoe politieke systemen samenwerken, op welke manier de economie werkt. Op vakantie lees ik geen thrillers, maar boeken over geopolitiek en geschiedenis. Supersaai, maar dat zorgt denk ik voor balans met wat ik overdag moet doen. Na al die belachelijke moppen heb ik het nodig om iets serieus mee te pakken. Ik heb ook een obsessie met de Vietnam-oor-log, daar lees ik alles over. Mijn vader was Gallipoli-expert en nam ons elk jaar mee op vakantie naar die vreselijke plek, vol met karkassen en beenderen. Als 14-jarige vond ik daar niks aan, maar toch heb ik zijn fascinatie voor wel meegekregen. Als ik iets lees over zo’n plek, wil ik er toch naartoe.’

Doutzen Kroes of Wendy van Dijk

‘Lachend: ‘Ik vind blanke vrouwen verschrikkelijk, zeer onaantrekkelijk. Op het vlak van het amoureuze is het dus allebei niets, maar ik denk dat ik met Wendy van Dijk harder kan lachen dan met Doutzen Kroes. Denk ik hè, ik ken ze allebei niet. Ik moet iemand echt leren kennen wil ik een klik hebben. In een café iemand leren kennen en met haar mee naar huis gaan, dat kan ik niet. Technisch is het niet mogelijk dat er dan iets gebeurt. Het is overigens de beste versiertruc ooit om tegen een vrouw te zeggen dat ze niks van je moet verwachten, totdat je haar echt hebt leren kennen. Dan neemt ze je direct in vertrouwen.’

Patatje met of quinoa

‘Ik heb een enorme hekel aan quinoa. Mijn vrouw doet wel pogingen, maar ik weiger. Zij is enorm met gezond eten bezig, dat zit nog in haar vanuit haar atletentijd. Ze weegt zich en rekent echt in 100 gram erbij en eraf. Het liefst zou ze zien dat we elke dag vegan eten, maar daar begin ik niet aan. Ik vind ook dat het verboden moet worden om vegan eten zo veel mogelijk op gewoon eten te laten lijken: vegan hamburgers, vegan worsten… waarom bestaat dat?’

Volkswagen Golf of Rolls-Royce Wraith

‘De Wraith, puur omdat ik nooit in een Volkswagen zou rijden. Het is in Nederland minder groot nieuws geweest, maar ten tijde van het dieselschandaal werd bekend dat zij in het geheim autogassen hebben getest op aapjes, omdat dat goedkoper was dan in een laboratorium alles nabootsen. Weerzinwekkend, vind ik dat. Los daarvan ben ik wel een autofreak. Ik ben opgegroeid op de achterbank van een Rolls-Royce, die mijn vader voor weinig kon overnemen van de dokter. Hij dacht: fuck it, waarom niet? Het was traditie om samen Formule 1 te kijken, waarbij mijn vader altijd in slaap viel. Van het eerste geld dat ik ooit verdiende, kocht ik ook meteen een Porsche 912 uit 1969. Ik at elke dag droog brood, maar ik had wel een lekkende, verrotte Porsche. Inmiddels heb ik als familiewagen een hybride BMW X5 en voor de leuke dagen een Donkervoort GT en een Porsche 911. In de babytijd van de kleine was dat de ideale auto, met de achterbank op armlengte. We konden hand in hand het land door. Nu rijd ik er niet meer zo vaak in.’

Keihard cashen of doen wat je leuk vindt

‘Ik heb al vroeg de keuze gemaakt om alleen dingen te doen die ik leuk vind, met als enige reden dat ik dingen die ik niet leuk vind niet goed doe. Doe ik het niet goed, dan beschadigt dat mijn merk, mijn naam. En dan verlies ik andere kansen. Jarenlang heb ik in Gent in de hoerenbuurt gewoond en gewerkt, in een appartement zonder verwarming. Ik maakte destijds al cartoons voor Humo, maar als illustrator verdien je amper iets. In de weekenden kluste ik bij in restaurants om te kunnen blijven doen wat ik wilde en heel langzaam lukte het om van mijn tekenwerk rond te komen. Inmiddels verdien ik met mijn cartoons en tv-werk wel iets meer, wat ook komt doordat ik kwaliteit altijd voorop heb gesteld. Ik weiger heel veel, waardoor mijn waarde stijgt. Dat levert op de lange termijn meer op dan wanneer je alles aanpakt.’ 

SNELDERS IN HET SNEL

Jeroom Snelders (22 april 1977) volgde de opleiding illustratie aan de kunstacademie in Gent. Hij werkt sinds 1998 als cartoonist voor het Belgische weekblad Humo en publiceert daarnaast regelmatig in buitenlandse media. Hij is op tv te zien in onder meer De Slimste Mens Ter Wereld en Praat Nederlands Met Me en werkte als scenarist mee aan de serie Geub, die te zien is op Videoland en dit najaar op RTL4 komt. Jeroom heeft een zoom, Remus, en is verloofd met voormalig topatleet Élodie Ouédraogo.

Premium
Je hebt zojuist een premium artikel gelezen.

Online onbeperkt lezen en Nieuwe Revu thuisbezorgd?

Abonneer nu en profiteer!

Probeer direct
Showbizz
  • Jelle Vermeersch