‘Er ligt een hoofd op straat’

Op het raam van het beruchte pand in Amsterdam-Zuid hangt een bord met: ‘Hier verbouwt regiobouw Haarlemmermeer BV.’ Boven een houten deur staat in koperen cijfers: 274. Op 9 maart 2016 lag hier een hoofd op de stoep. Een student sociologie ging met zijn vriendin heel vroeg in de ochtend naar de sportschool en fietste er bijna tegenaan. Hij keek en keek en belde 112. ‘Jullie moeten zo snel mogelijk hierheen komen. We hebben een hoofd gevonden.’

‘Is het een mensenhoofd of een dierenhoofd, mijnheer?’

‘Een mensenhoofd.’

Rond 06.45 uur kwam er een timmerman genaamd Jeroen aanrijden. Hij zette een collega af, parkeerde zijn auto en liep naar de bouwkeet om wat spullen te halen. De vriendin van de student riep: ‘Niet hier komen! Er ligt daar een hoofd! Er ligt daar een hoofd!’

Jeroen kon die informatie niet zo snel verwerken, stak over en liep richting shishalounge Fayrouz op Amstelveenseweg nummer 274. Op de stoep leek inderdaad een hoofd te liggen. Jeroen ging heel dichtbij staan. Hij dacht eerst: dat is rubber. Hij ging nog dichterbij staan en verdomd, midden op de stoep lag een echt mensenhoofd. Het was zeer nadrukkelijk richting shisha-lounge Fayrouz gezet, alsof het hoofd vijandelijke personen achter de ramen moest observeren. Jeroens maag keerde bijna om. Hij liep terug naar de bouwkeet. Daar zaten inmiddels zo’n tien man aan de koffie.

‘Jullie geloven me toch niet, maar er ligt een hoofd op straat.’

Gelach.

‘Kom mee dan, als je me niet gelooft.’

Jeroen pakte een blauwe emmer en keek, voordat hij het bedekte, nog eens naar het hoofd. Het was netjes geknipt en geschoren.

‘Typisch zo’n jonge Marokkaan,’ zou hij later vertellen aan Paul Vugts van Het Parool.

Stan Koeman liep naar buiten. Hij is de eigenaar van het befaamde Koeman’s Belegde Broodjes aan de Amstelveenseweg. Op een zwart bord voor zijn zaak staat in witte letters: ‘Alleen af halen.’ In zijn vitrine liggen ham, rosbief, pekelvlees en gelardeerde lever. Op het spatscherm hangt een A4’tje met: ‘Mondkapje verplicht + afstand houden aub.’

Stan Koeman was op 9 maart 2016 heel vroeg in Stan Koeman’s Broodjeszaak. Hij perste sinaasappels uit en liep om 06.00 uur naar een groene container om schillen weg te gooien. Stans broer Dennis stond die ochtend achter een spatschermloze toonbank toen er een klant binnenkwam. ‘Wat is er aan de hand?’ vroeg de klant. ‘Ik zou het niet weten,’ zei Dennis. De klant: ‘Er is allemaal politie buiten.’ Dennis: ‘Nou, ik zou echt niet weten wat dat is. Ik sta hier al de hele ochtend en ik heb niks gehoord en gezien.’

Dennis Koeman zag een vrouwelijke agent staan. Hij ging naar buiten. Er lag iets op de stoep. Kijken, kijken, ook hij. Toch maar even vragen: ‘Is dat een hoofd?’

‘Dat klopt, ja.’

Hij schrok zich naar eigen zeggen ‘de kolere’ en riep zijn broer, die ‘nota bene gehakt stond te draaien’. Weer die vreemde zin: ‘Er ligt een hoofd op straat.’

‘Wat zeg je nou?’

‘Er ligt een hoofd op straat. Kom nou maar.’

‘Man, je bent gek.’

Even schrikken

Ze gingen naar buiten. Dat werd ook voor Stan ‘even schrikken’. Er stonden inmiddels meerdere mensen rond het hoofd. Jongeren filmden het met hun telefoon en het hoofd ging viraal. Misdaadverslaggever Hendrik Jan Korterink schreef op Crimesite: ‘Het is een onwerkelijk beeld. Niet te bevatten, haast. Het hoofd is behoorlijk intact en er zijn geen zware verwondingen te zien. Het zou een masker voor Halloween kunnen zijn.’

Na een minuut of tien kwam de politie. De buurt werd afgezet met linten. Agenten trokken witte pakken aan en zetten zwarte schermen om het hoofd. Een van hen verstuurde om 07.39 uur een tweet met: ‘Op de Amstelveenseweg is op straat een hoofd aangetroffen, recherche is ter plaatse en doet uitgebreid onderzoek.’

Timmerman Jeroen werd kort verhoord. Hij kon bellen als hij last kreeg van wat hij had gezien. Op Twitter en in de show van Giel Beelen werden de eerste hoofdgrappen gemaakt. Op websites van buitenlandse kranten verschenen verhalen met woorden als ‘head’ and ‘Mexican style’. De shisha-lounge werd dichtgetimmerd en is nooit meer opengegaan.

De eerste journalisten waren toen al naar Amstelveenseweg 274 gereisd. Een van hen was misdaadverslaggever Paul Vugts van Het Parool. Bijna vijf jaar later zegt hij: ‘Ik moest naar de rechtbank en kreeg vlak voordat ik wegging de tip dat er een hoofd was gevonden. Er was wel wat politie, maar nog niet veel. De bouwvakker had het hoofd afgeschermd met een emmer. Dat is prima, ik hoef niet zo nodig een hoofd te zien. Je bent op zo’n moment verbijsterd en kwaad. Er was de jaren ervoor veel gebeurd, maar een hoofd op de stoep was echt nieuw.’

Een tipgever noemde een naam: Nabil Amzieb. Paul Vugts had vreemd genoeg nooit van hem gehoord. Hij gaf het door aan zijn Parool-collega Maarten van Duin, die op de redactie zat, en reed naar de rechtszaal voor een pro-formazitting. De zaak waarom het ging: een mislukte liquidatie in de Amsterdamse Knokkestraat. De vier verdachten bleken vrienden van Amzieb te zijn, zegt Vugts. ‘Ze huilden in hun cel toen ze het hoorden. Hun vriend was vermoord en dan ook nog op die manier. Ze zeiden op die zitting dat ze bang waren te praten. Dat gebeurt wel vaker, maar dit keer was het wel een zeer valide argument. Die jongens waren helemaal naar de klote.’

De meeste mensen rond de plaats delict wisten nog tamelijk zeker dat Nabil Amzieb een onbeduidende crimineel was. Criminoloog Henk Ferwerda, die lang onderzoek deed naar jongeren zoals Nabil, zegt: ‘Ik had zijn naam nog nooit voorbij horen komen. Dat maakte het allemaal nog onheilspellender. Ik dacht: hier wordt wel heel erg een signaal afgegeven.’

Het hoofd is behoorlijk intact en er zijn geen zware verwondingen te zien. Het zou een masker voor Halloween kunnen zijn

Dat kwam ook door de plek. Alle misdaadkenners wisten dat shishalounge Fayrouz een soort clubhuis was ‘voor een groep criminelen die sinds 2012 verwikkeld is in een bloedige strijd in de onderwereld’, schreef Paul Vugts op 9 maart in Het Parool. In hetzelfde stuk stond dat Nabil Amzieb ‘wel voorkomt in de politiesystemen, maar niet voor halsmisdrijven’. Zijn dood maakte van hem ‘een afschrikwekkend symbool van al het geweld’.

Anderen schreven vergelijkbare dingen. Jeroen Pauw noemde Nabil in Pauw ‘een kleine vis’ en ‘geen topper in de bende’, de Amsterdamse hoofdcommissaris Aalbersberg beaamde dat. Volgens Wouter Laumans van de bestsellers Mocro Maffia en Wraak werd hij ‘wel gelinkt aan jongens in het circuit’, maar Nabil was ‘geen grote speler’. De IS-achtige onthoofding moest daarom inderdaad wel een signaal zijn geweest, maar wat voor signaal? Peter R. de Vries noemde het bij Humberto Tan de ‘overtreffende trap van The Godfather waar een paardenhoofd in bed wordt gelegd’. Paul Vugts nu: ‘Op een gegeven moment werd duidelijk dat er toch meer aan de hand was. Dat hoor je uit de opsporingshoek. Iemand vertelde me: “Zo’n heilig boontje was hij niet, daar kom je nog wel achter.”’

Gouden gozer

De flat op de Oostelijke Eilanden in Amsterdam heeft twee galerijen met balkonnetjes. Boven een deur staat in zwarte letters: ‘Kattenburgerstraat.’ Nabil Amzieb woonde hier. Zijn ouders komen uit de Marokkaanse stad Rabat. Hij had een oudere en jongere broer en een zusje. Hij moest soms mee naar het bureau. Volgens zijn vrienden en familie stelde dat niets voor. Hij ging zo nu en dan naar buurtcentrum De Clutch. Buurtjongeren konden daar onder meer kickboksen. Een voormalige lerares van Nabil noemt hem ‘een gouden gozer uit een gouden gezin’. Zijn bijnamen: ‘Nabba’, ‘Rico’, ‘Lange’ of ‘Longa’. Parool-verslaggever Maarten van Duin vond op 9 maart 2016 een artikel uit 2013 in het blaadje Stadsleven van wooncorporatie Stadgenoot. Er staat een foto bij van een lachende Nabil met een boor in zijn hand. Hij liep stage bij Stadgenoot en wilde daar later wel directeur van worden. Hij verving douchekoppen of repareerde het toilet. Hij hield van ‘gezellig een kopje koffie drinken met de huurders’. Dat ‘sociale, met mensen omgaan’, ging hem ‘vrij goed af ’. Paul Vugts: ‘Het eerste dat je ziet is die foto, een heel gewone middelbarescholier, een naïeve stagiair. In dat stuk zegt hij wie zijn favoriete voetballer is en hij droomt ervan ooit op een berg te wonen. Je weet dan al dat het niet niet zover gaat komen. Zijn hoofd lag op een stoep.’

Kattenburg is volgens Paul Vugts een ‘gesloten buurt’. Er wonen nogal wat mensen die met justitie in aanraking zijn geweest en ook Nabil had vrienden met een strafblad. Jeffrey was drie jaar ouder dan Nabil en zat in de dope. Nabils buurjongen Mitchell handelde in peilbakens en verborg drugs en wapens in zijn kelderbox. Youssef was een veroordeelde winkeldief en had een broer genaamd Bilal die in de Albert Cuypstraat was doodgeschoten door een Ajax-hooligan. Ze noemden elkaar ‘bros’ en hingen bij de Texaco bij de molen in Oost of bij de visboer voor de Oosterkerk. Ze dronken Red Bull bij snackbar Sphinx aan de Oostenburgergracht en reden op hun brommertjes of scooters naar coffeeshop The Power in Amsterdam-Oost. Hasjies roken, uren praten over voetbal, meisjes en kleding. Ze mochten klusjes doen voor dopedealers en kochten PGP-telefoons in, uitermate handig voor criminelen: PGP staat niet voor niets voor Pretty Good Privacy. De Blackberries waren onkraakbaar en daardoor hadden de sukkels van de politie geen idee wat zich op straat afspeelde.

‘Jongens zoals Nabil staan eerst gewoon op straat op te groeien,’ zegt criminoloog Henk Ferwerda. ‘80 procent doet niet veel fout, maar anderen gaan straatroofjes plegen en op een gegeven moment stappen ze over in de coke of andere verdovende middelen. De jongens die lang te boek stonden als “vervelende jongens” verdwijnen uit beeld en dan denkt de buurt dat het is opgelost. Maar dat is niet zo. Ze zijn onder de radar doorgegroeid en dan kan het ineens heel snel gaan. Ik denk dat er iets dergelijks met Nabil is gebeurd. Dat niemand je kent, hoeft tegenwoordig niets te betekenen.’

Bij wooncorporatie Stadgenoot liep Nabil stage. Hij verving douchekoppen of repareerde het toilet. Hij hield van ‘gezellig een kopje koffie drinken met de huurders’

Nabil en zijn vrienden gingen steeds vaker om met Omar L., een kleine jongen met krulletjes en een brilletje. Iedereen op Kattenburg weet wat er met zijn broer Youssef is gebeurd. Hij was op 29 december 2012 in de Staatsliedenbuurt met zijn vrienden Saïd en Benaouf. Ze stapten uit een zwarte Range Rover en liepen naar de hoek van de Van Rappardstraat en Van Bossepad. Er kwam een zilvergrijze Audi Quattro RS4 aanrijden met zwaarbewapende mannen. De deur zat klem en daarom schoten ze door de voorruit. Benaouf, Saïd en Youssef renden weg. Uit een zwarte VW Golf GT15 stapten meer schutters. Omars broer Youssef kreeg een kogel door zijn hoofd en stierf. Saïd rende terug naar de Range Rover en stapte in. Hij werd klemgereden en beschoten. Hij stapte uit en rende weer weg. Mannen met kalasjnikovs gingen achter hem aan. Ze schoten hem dood in de Tweede Keucheniusstraat. De Audi reed op hoge snelheid weg. Twee motoragenten zetten de achtervolging in. De Audi stopte. Het raam ging open. Er werd geschoten met AK-47’s. De motoragenten lieten zich vallen en overleefden de aanslag.

De moorden in de Staatsliedenbuurt vormden het begin van de onderwereldoorlog. Nabils vrienden uit de Oostelijke Eilanden Rami, Kamal, Youssef en Zakaria wilden poen en prestige en lieten zich ronselen voor een liquidatie. Op 1 februari 2015 reden ze naar Eindhoven. Daar stonden auto’s klaar met wapens en een jerrycan met benzine. De politie vond een gestolen BMW op een parkeerterrein en bleef de wagen in de gaten houden. Om 04.00 uur stapten Rami, Kamal, Youssef en Zakaria in de BMW en een Citroën. Agenten achtervolgden ze in helikopters. Rami, Kamal, Youssef en Zakaria werden klemgereden. Kamal stapte uit en schoot met een onklaar gemaakte kalasjnikov op de politie. Rami rende weg en kreeg twee kogels in zijn rechterbil. Hij verstopte zich in een portiek, een hond rook en beet hem. Nabils vrienden werden gearresteerd. Volgens justitie was er een liquidatie verijdeld. Een jongen genaamd Samir ‘Taba’ Z. moest ‘dood’ schreef Youssef een dag eerder in een gekraakt PGP-bericht. Taba was een ‘kk hoer’ en niemand zou hem ooit ‘meer zien in Marrakesh’.

Het was 2015 en de onderwereldoorlog leidde tot wraak, vergismoorden, kogelgaten in ramen omdat de schutters hun kalasjnikovs niet konden bedienen, handgranaten aan deuren en dodenlijsten waar ook namen van journalisten op stonden. Misdaadverslaggever Paul Vugts zat op dwingend advies van de politie ondergedoken in een safehouse met een gepantserde deur van 350 kilo toen hij eindelijk bevestigd kreeg wat hij al een paar maanden vermoedde: Nabil Amzieb was inderdaad geen heilig boontje, maar een huurmoordenaar.

Drinken en ‘hoerenneuken’

Er lag een lange jongen in de bosjes bij station Krommenie. Volgens officieren van justitie Aidan van Veen en Annemiek van Eck was het Nabil Amzieb. Dit vertelden ze op de rechtszaak over de moord op Eaneas Lomp, in november 2015 geliquideerd in Krommenie.

Omar L. uit de Oostelijke Eilanden orkestreerde de operatie. In gekraakte PGP-berichten werd hij ‘Sua’ of ‘Suarez’ genoemd. Hij kreeg hulp van een jongen genaamd Dani, een zogenaamde vriend van slachtoffer Eaneas Lomp. Dani en Eaneas gingen samen stappen in Amsterdam. Drinken en ‘hoerenneuken op de Zeedijk’, schreef Dani in een bericht. Lomp zou ‘voor twaalf uur’ de trein naar ‘station Krom’ nemen. Het doelwit woonde met zijn vriendin in de buurt van station Krommenie. Suarez antwoordde Dani: ‘Ok bro, laat gem zuipen zodat ze bloed dun word door alchol dna bloed die kankerrat sneller dood ze kanker moer.’ Rond 23.00 uur schreef Dani aan Suarez:

‘Ben met hem. Laat me zo afzetten bij Amsterdam CS.’ Suarez bracht Nabil en zijn partner Hicham ‘Furby’ M. op de hoogte: ‘Hij gaat de trein in!!! Ga alvats dsaar staan.’

Elf minuten later: ‘Yoo al daar?’

Nabil: ‘Ja in dd bosjes.’

‘Top.’

Er verstreek een uur. Waar bleef Lomp? Het was koud in de bosjes. Om 00.09 uur schreef Suarez aan Nabil: ‘Krijg net door dat die nu pas trein gaat pakken. Zorg dat jullie 0.55 daar staan weer.’

00.17 uur: ‘Hij zit in de trein, dus.’

00.18 uur: ‘Hij zit nu echt in de trein!!!!’

00.24 uur: ‘Hij is onderweg daar naar toe... Krom.’ Twee minuten later stuurde Suarez een e-mail door. Nabil en Hicham moesten ‘aub hun magazinijnen heelemaal leegen’ en Lomp ‘knallen door hoofd ballen nek armen benen tenen nagels zelfs als kan’. ‘Die ‘kk hond’ mocht nooit meer opstaan en ‘alles moet bloeden’. Belangrijke waarschuwing: ‘Hij heb vest!’ (kogelvrij vest).‘Ai, nospang,’ schreef Nabil.

Suarez om 00.35 uur: ‘Hij is er zo... Nu is de kans.’ Nabil en Hicham gingen weer in de bosjes liggen. Nabils buurjongen uit de Oostelijke Eilanden Mitchell zat in de vluchtwagen. Suarez, tien minuten later: ‘Hij is nog in Amsterdam. Die hond moest overstappen op sloterdijk, hij wacht daar nu op de trein.’ Achttien minuten later: ‘Die gast was bij sloterdijk uistgestapt om op zn vriendin te wachten. Hij komt met half uur.’

‘Met ze chika?’

‘Denkt wel, maar pop zn kk moer. Deze kans krijg ik niet meer.’

Om 00.44 meldde Eaneas Lomp aan zijn vermeende vriend Dani dat hij bijna op station Krom was. Suarez aan Dani: ‘Hij is uitgestapt!!!! Je hoord zo.’ Lomp veranderde opnieuw zijn plannen en het werd toch weer later. Nabil aan Suarez: ‘Ik val gewoon in slaap in de bosjes, man. Wtf.’

‘Nog even Lange, aub. Na deze actie kom je bij mij op vakantie.’

‘Ja jonge, we vrieze onze balzak eraf hier.’

Vlak erna schreef Suarez: ‘1000000 % komt ie nu. Lange en Furbs, geen genade aub!!!’ Rond 01.45 uur stapte Lomp inderdaad uit bij station Krommenie-Assendelft. Nabil en Hicham kwamen uit de bosjes en renden achter hem aan. Nabil had een Glock in zijn hand, Hicham een AK-47. Lomp rende weg. Omwonenden hoorden ‘gigantische knallen’, stond de dag erna in het Noordhollands Dagblad. Kogels vlogen door ramen en in auto’s. Nabil rond 02.00 uur aan Suarez: ‘gefixt.’

‘Is ie dood?’

‘Broer ik heb me Glock op hemm geleegd.’

Hicham ‘rebnde’ achter hem aan met zijn AK-47. Dat was niet eenvoudig en ‘we rende wel een hele stuk achter em aan bro’. Pas bij het ‘laaste shot was ie gevallen’. Lomp was volgens Nabil een ‘sterke aap ouwe’. Hij bleef maar rennen.
Dat vest bleef Suarez dwarszitten. ‘Door zn hoofd gegeven?’

‘Die man is overhoop.’ ‘Maar is ie dood?’

Nabil: ‘Niet hoofd kunnen raken broer whoellaa hij rende weg en schreeuwd. Hij lag op de grond in en tuin van mensen.’

‘Maar wat denk je zelf ??’

‘Ik denk dat die fucking dood is.’

‘Waar heb je m geraakt?’

‘Broer hij is zoiezo geraakt in zijn bovenlichaam.’

‘Oke bro.’

Iedereen dacht na de onthoofding: erger kan niet. En daarna is het alleen maar erger geworden

Nabil was alweer een tijdje in Amsterdam toen hij dit schreef. Hicham en hij googelden om de zoveel tijd ‘schietpartij’ en ‘Krommenie’. Verversen, verversen, niets, niets, ja toch. Om 16.25 uur stond op nu.nl: ‘Aan het Spinozahof in Krommenie is in de nacht van vrijdag op zaterdag een man om het leven gekomen door een schietpartij. Wie hij is, kan de politie nog niet zeggen.’

Hicham aan Nabil: ‘Bro kijk nu.nl hij os dooddddd gappppp. Is net eropp gegooiddd half5.’ Nabil kreeg het stukje op nu.nl doorgestuurd. Hij schreef om 18.15 uur naar Hicham: ‘Jaaa man ik heb gelezen kanker gruwelijk bro.’ Ze hadden ‘naam gemaakt bij die fucking orga’ en het ging ‘goed komen’. De vrienden uit de Oostelijke Eilanden zouden het ‘kapot maken’ in die fucking organisatie.

Nattig en bebloed

Het hoofd lag op de stoep. Een los hoofd. Het was nattig en bebloed. Het haar zat goed. ‘Het was wel heftig,’ zegt criminoloog Henk Ferwerda vijf jaar later. ‘Vooral door de hardheid. We schrokken eerst nog van een handgranaat aan een deur, maar een onthoofding ging natuurlijk wel een paar stappen verder. Het zegt ook iets over de snelheid waarmee jongens zoals Nabil tegenwoordig opklimmen. De dopehandel is veel groter dan twintig jaar geleden, conflicten escaleren mede zo ongeloof lijk snel omdat wapens veel makkelijker beschikbaar zijn dan voor eerdere generaties. Iedereen lijkt wel een geweer, pistool of zelfs een kalasjnikov te hebben en je ziet steeds vaker dat jonge, onervaren jongens opdrachten krijgen om mensen uit hun schoenen te schieten. Met alle gevaar van dien.’ Volgens het Openbaar Ministerie is het aannemelijk dat Nabil Amzieb meer liquidaties heeft gepleegd. In een gekraakt bericht aan Suarez schreef Nabil: ‘Het was echt te zien dat het Furby en Pipa (waarschijnlijk Mitchell Janssen, de bestuurder van de vluchtwagen) hun eerste keer was. Ze zien dat ik cool ben en alles.’ In een ander gekraakt bericht vroeg hij Suarez om ‘nog iemand te vegen’. Volgens Omar L. zou hij voor een liquidatie tussen de 40- en 50.000 euro kunnen krijgen.

Dit werd in 2019 duidelijk tijdens de rechtszaak tegen Hicham ‘Furby’ M., Omar ‘Suarez’ L. en Dani. Hicham M. en Omar L. kregen levenslang voor de liquidatie van Eaneas Lomp, Dani werd veroordeeld tot twintig jaar. De drie zijn in hoger beroep gegaan. De def initieve uitspraak is volgens Klaas Jan Bos, woordvoerder van het OM, in oktober 2021. Er is tot nu toe geen dader voor de moord op Nabil Amzieb opgepakt. Het onderzoek is complex en weinig mensen durven te praten. Straks heb je zelf geen hoofd meer.

Volgens Paul Vugts hebben rechercheurs nog steeds de hoop dat de zaak wordt opgelost. Hij noemt de dood van Nabil Amzieb ‘een heel belangrijke mijlpaal’ en zegt: ‘Hierna kwam alles wat met Ridouan Taghi had te maken, ik moest zelf in de beveiliging, John van den Heuvel wordt nog steeds bewaakt. Er werden aanslagen gepleegd op de gebouwen van Panorama en De Telegraaf, Martin Kok werd vermoord omdat hij over dingen schreef die niet naar buiten mochten komen. Daarna had je nog de liquidaties van advocaat Derk Wiersum en de broer van de kroongetuige. Dat is een van de vele lugubere dingen aan de zaak. Iedereen dacht na de onthoofding: erger kan niet. En daarna is het alleen maar erger geworden.’

Bibliografie

– Paul Vugts: Doorgeschoten en Afrekeningen
– Wouter Laumans en Marijn Schrijver: Mocro Maffia en Wraak
– Rechtbankpapieren van de zaak-Lomp
– Artikelen in onder meer Trouw, Het Parool, Panorama, de Volkskrant en De Telegraaf

Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door het Steun- fonds Freelance Journalisten