‘Nooit ligt het aan de islam, de gesel moet onszelf treffen’

De afschuw over de islamitische onthoofding van de Franse geschiedenisleraar Samuel Paty kwam zoals te doen gebruikelijk weer van onderaf, van burgers zonder publieke belangen of politieke statussen. Mensen die goed en kwaad nog kunnen scheiden zonder eerst een hap meel te hoeven nemen.

Terwijl de autoriteiten in Frankrijk (waar de islamproblematiek veel groter, prangender en vooral bloederiger tegen de plinten van de republiek omhoog klotst) de eerste moskee al dichtspijkerden wegens het delen van opruiende oproepen tegen de tot martelaar van de laïcité gemaakte leraar, zocht premier Rutte nog naar een woordenboek Frans om een obligaat tweetje diplomatieke empathie te kunnen componeren.

Op tv verscheen de onvermijdelijke ChristenUnie-juf Beatrice de Graaf, die de link legde tussen het koloniale verleden van Frankrijk en de vermeende onvrede van Franse moslims over het secularisme in hun gastland, om in dezelfde ademtocht het dogmatische mantra over ‘radicale eenlingen op drift’ daaraan toe te voegen. Alsof mensen uit die voormalige koloniën tot in de eeuwigheid het recht op vergelding hebben, uitgevoerd door ‘eenlingen’ die zich beroepen op ‘IS-gedachtengoed’.

Alsof je met het onthoofden van een geschiedenisleraar die tekeningetjes toonde met terugwerkende kracht gestolen gebied uit de geschiedenis terugverdient. ‘Trut, het was een Tsjetsjeen!’ riep ik naar m’n scherm. Welke Fransman had een handje in achtereenvolgens de islamisering, de Sovjetisering en de onafhankelijkheidsstrijd van het 1 miljoen zielen tellende moslimland, dat verhoudingsgewijs met zorgwekkend veel burgers vertegenwoordigd was in het Kalifaat? Niet één.

Voor IS werd anti-Amerikanisme als excuus aangevoerd. Daarvoor anti-imperialisme en in het heden is ‘dekolonisatie’ het postmoderne smoesje. Nooit ligt het aan de islam, de gesel moet onszelf treffen. Alsof onze vrijheden en verworvenheden louter bestaan bij de gratie van grondstoffen en slavenarbeid uit continenten die we in vervlogen tijden koloniseerden, niet door Verlichtingsdenken waarmee we ons aan de dogma’s van religie hebben ontworsteld en tegelijkertijd het geloof een beschermde status van vrije belijdenis hebben gegeven. Wortels van de vrijheid!

Vrijheid die ons in de kont bijt omdat een invasieve exoot het getemde christendom overwoekert, en zich weinig gelegen laat aan secularisme omdat de ware islam (in tegenstelling tot het ware Westen) geen afwijkende overtuigingen erkent.

Je kan betogen dat islamitische allochtonen zich ontheemd en ongewenst voelen omdat ‘wij’ te weinig eetlust hebben voor hun religieuze idealen, maar is het echt onze schuld dat we geen zin hebben in een misogyn, antisemitisch, achterlijk geloof dat aan elkaar hangt van bloedvergieten en complottheorieën, af en toe opgesierd door suikerfeesten om iedereen zoet te houden met de suggestie van gezellige saamhorigheid?

Als we dat politiek correcte boetekleed blijven omslaan als een dwangbuis, verzuimen we onze vrijheden te verdedigen en maken we onszelf des te kwetsbaarder voor de kille regressie van de Koran.