‘Een #MeToo-zaak die te lang de kans kreeg om de kop van de vis te laten rotten’

Je denkt dat je naar Nederland wordt gehaald om het klimaat te redden en je eindigt met je kruiwagen in de modder van een ‘mediahetze’ (hun woorden) vanwege een #MeToo-zaak die te lang de kans kreeg om de kop van de vis te laten rotten. Je denkt dat je de eerste vrouwelijke premier wordt omdat mensen om je heen dat bij elkaar en zichzelf geconsulteerd hebben, maar je ziet hoe de wielen van dat droomscenario bij iedere politieke drempel langzaam van de wagen komen.

Je denkt je te profileren als een sterke vrouw die de loopgraven van een mannenwereld bestormt namens je hele geslachtsgroep en je eindigt met je eigen plekje in de vrouwenhel omdat je niet waar kan maken waar je in zulke fraai gepolijste woorden zelf pal voor zei te staan.

Het probleem van D66 is niet Sigrid Kaag, of Frans van Drimmelen, of een domme #MeToo-doofpot. Het probleem van de partij voor Alleen Maar Nette Mensen is dat ze te veel denken. Door te veel te denken, denken ze dat ze het beter weten. En omdat ze het beter menen te weten, denken ze dat ze iedereen moeten leren hoe de wereld eruit zou moeten zien. Bovendien denken ze dat iedereen wil dat de hele wereld eruit moet zien zoals ze bij D66 vinden dat de wereld eruit zou moeten zien.

Hallo. Denkt... Pardon: bent u daar nog? Sorry, even de boel wat platter slaan, want ik begin te duizelen van de tollende wereldbol die ik hierboven zelf een slinger heb gegeven.

Dus: D66 nam de conclusie in dat Sigrid Kaag niet alleen dé eerste vrouwelijke premier van Nederland zou worden, maar vooral hún eerste vrouwelijke premier. Jarenlang werd er aan dit plan gesleuteld, nota bene door een team waar haar grootste struikelblok – Frans van Drimmelen – een spil in vormde. Het zelfvernietigende mechanisme van dit veel te lang doordachte plan is bij de conceptie al ingebouwd. Dat is van een zeldzame schoonheid en een prachtig compliment aan de stekeblinde navelstaarderij van het publicitaire broekzak/vestzak-lobbyisme waar Den Haag in het algemeen en D66 in het bijzonder op drijft.

Heel even gingen de media mee in het door D66 getekende beeld van een door D66 geleverde vrouwelijke premier, tot en met de geënsceneerde tafeldansfoto aan toe. Maar in korte tijd verloor ze haar glans als ‘outsider’ (na ‘hier scheiden onze wegen’), haar reputatie als topdiplomate (na het Afghanistan-debacle) en daarna ook nog haar grootste troef: haar reputatie als vrouw.

Ze kwam uit Beiroet, ze zag alleen de navel van D66, ze klom op tafel en... ze donderde er met veel kabaal vanaf. Hoe zouden ze daar bij D66 zelf over denken?

Ben jij ook zo iemand die graag haantje de voorste is? Mooi. Volg Nieuwe Revu dan op Facebook, dan krijg je de columns altijd als eerste te zien. Of abonneer op onze nieuwsbrief. Sturen we onze beste artikelen gewoon naar je toe.