Goed nieuws voor onze Eus: hij mag weer radiomaken. Wat was er aan de hand?
Zijn NPO Radio 1-programma Onze Man in Deventer mag Özcan Akyol weer uitzenden vanuit zijn huis in Deventer. Akyol was de afgelopen weken noodgedwongen vanuit een studio in Hilversum te horen, omdat hij ernstig bedreigd werd. Op last van de politie mocht hij zijn programma niet vanuit Deventer voorzetten. Zelf zei de schrijver en presentator erover: ‘Ik had allerlei smoesjes kunnen verzinnen waarom we hier in Hilversum zitten, maar de werkelijkheid is dat ik momenteel te maken heb met ernstige bedreigingen, die niet alleen mij raken, maar ook mijn gezin en de mensen met wie ik samenwerk.’ Akyol is kritisch over de islam en Turks nationalisme, hetgeen hem soms niet in dank afgenomen wordt. Of de bedreigingen daarmee te maken hebben? Akyol weet het niet, zo vertelt hij de NOS: ‘Soms zijn het mensen met een migratieachtergrond die me een verrader noemen, soms zijn het mensen met racistische motieven. Maar waar dit nu vandaan komt, kan ik niet goed herleiden.’ We noemen hem nog een beetje ‘onze Eus’ omdat hij van 2014-2018 columnist was bij Nieuwe Revu. Waar hij overigens nooit is bedreigd.
Leuk van zijn succesvolle en onderscheiden radioprogramma, maar op de radio verschijnen doorgaans toch alleen mensen die geen goeie kop voor tv hebben?
Dat was vroeger misschien zo, maar die criteria zijn niet zo streng meer. En bovendien heeft de zeer representatieve Özcan Akyol bewezen een ware alleskunner te zijn, een multitalent dat vele disciplines tot in detail beheerst. Als romanschrijver debuteerde hij exact tien jaar geleden, hij is columnist in verscheidene bladen en kranten en wordt geregeld als tafelgast uitgenodigd om zijn mening te geven over de actualiteit. Daarnaast nam hij met groot succes Sterren op het Doek over van Hanneke Groenteman, hoewel dat aanvankelijk door Marc-Marie Huijbregts zou gaan gebeuren. Zou die daar nog zuur over zijn? Ook interviewt Akyol gasten in een barbershop in zijn programma De Geknipte Gast. Zijn kapperservaring komt hem goed van pas nu hij in onze rubriek zit, want Akyol weet als geen ander: als je wordt geschoren, moet je stilzitten.
Wat vindt Özcan Akyol van zichzelf?
‘Ik ben vooral iemand die het allemaal ook niet zo goed weet.’
Wat vinden wij van Özcan Akyol?
Als iemand van wie wij dachten te weten dat hij het allemaal goed weet, ineens zegt dat hij het allemaal ook niet zo goed weet, weten wij het ook niet meer.
Ik vind hem erg lichtgeraakt. Als ik zie hoe hij nu reageert, heb ik niet veel zin om naar zijn documentaireserie te gaan kijken
Wat vinden anderen van Özcan Akyol?
HANNEKE GROENTEMAN
voormalig presentator Sterren op het Doek
‘Ik heb helemaal geen tekst over Eus. Sterren op het Doek heb ik eerlijk gezegd maar twee keer gezien. Prima.’
MARC-MARIE HUIJBREGTS
media-vijand
In de podcast Marc-Marie en Aaf Vinden Iets over de kritiek van Akyol dat Huijbregts in elke talkshow zit: ‘Schijnbaar vindt hij me heel onaardig. Ik vind het ook wel ontroerend en iets schattigs hebben dat hij zo aan het pruttelen is en dat hij het daar dan heel moeilijk mee heeft. Het ging erover dat mensen dan zo heel veel te gast zijn en dat ik overal ben, terwijl – laten we heel eerlijk zijn – Eus zit zelf echt óveral. Die komt gewoon met de trein en die hoeft vooraf niet te weten waar hij naartoe gaat, maar hij kómt gewoon als hij een klein rekeningetje mag schrijven, snap je? Voor 1250 euro heb je gewoon Eus in je programma. Die zit bij HLF8, bij VI, bij Sophie & Khalid, bij Jinek, bij Beau. Dat is heel schattig, want dan zit hij zo te praten met die dode ogen.’
CORRY KONINGS
deelneemster Sterren op het Doek
‘Hij is een heel aardige man om gewoon zo mee te praten. Aan tafel bij Johan Derksen is hij ook wel ad rem, dat doet hij goed. Er zijn veel mensen die zeggen dat hij het leuk doet. Hij blijft lekker rustig en in Sterren op het Doek neemt hij je een beetje mee naar vroeger en wat je hebt meegemaakt. Hij stelt dan zijn vragen, daar kun je op antwoorden of niet op antwoorden. Als ik ergens niet over wil praten, dan zeg ik dat. Maar hij kan doorvragen als hij iets wil weten, hij is een goeie interviewer. Dan vraagt hij het even later op een andere manier, maar dan komt het op hetzelfde neer. Dat doen wel meer mensen, maar het is ook zijn manier van vragen stellen denk ik. Daar moet je aan wennen.’
CATHERINE KEYL
deelneemster De Geknipte Gast
‘Ik vind hem heel goed, heel goed. Hij had zich bij mij ontzettend goed voorbereid. Het geheim van een goede interviewer vind ik altijd dat iemand zich probeert te verplaatsen in degene die hij/zij interviewt. En daarin ook meevoelt. Dat kan Özcan. Dat vind ik echt knap. Dat kunnen maar heel weinig mensen. Of hij uit mij heeft gekregen wat hij uit mij wilde krijgen? Ja. Te veel, eigenlijk. Ik heb veel meer gezegd dan ik wou, dat is het teken van een goede interviewer. Als ik hem een advies zou mogen geven? Kijk een beetje uit met te veel op tv zijn. Hij zit wel overal momenteel. Ik snap dat wel, maar je moet het toch een beetje doseren. Ik begrijp dat de verleiding groot is als je wordt uitgenodigd, maar ik denk dat je houdbaarheid langer duurt als je níet overal gaat zitten. Die bedreigingen? Verschrikkelijk. Dat mensen die voor hun mening uit durven komen, geprobeerd wordt de mond te snoeren, daar heb ik geen woorden voor. Ik vind dat zó erg! Het vreselijke is dat het in feite de hele maatschappij beïnvloedt, want niemand durft eigenlijk meer voluit te zeggen wat ie vindt. Mensen zullen zeggen: dat valt wel mee. Maar dat vált niet mee. Wie zijn mening geeft, denkt: wat voor bak shit krijg ik nou weer over me heen? In die zin wordt toch alles erdoor beïnvloed.’
TEUN VAN DE KEUKEN
voormalige vriend
In de podcast Teun & Gijs Vertellen Alles vertelt Van de Keuken dat hij een paar jaar geleden op Twitter lacherig deed over een documentaire over het schrijversgezin Heerma van Voss: ‘In een vrij melige bui. Özcan ging mij in een DM zeggen dat hij het niet vond kunnen hoe we daar melig over zaten te twitteren. Hij stuurde mij een DM en toen verbrak hij de vriendschap en ontvolgde hij mij meteen. Hij vond echt dat het schandalig was. Volgens mij was het gewoon een beetje flauw, maar niet per se heel erg. Het grappige is dat Eus zoiets zei van: “Dit zijn hardwerkende schrijvers die moeilijk genoeg geld kunnen krijgen.” Hij vond dat ik weinig respect had voor schrijvers. Er is geen vriendschap. Die was er wel, maar die hebben we samen kapotgemaakt.’
- EM-Press / Patrick van Emst / Brunopress