Luuk Koelman fantaseert over driftkikker Wiersma die mediatraining krijgt van Rutte

Wiersma, hé! Kijk me eens aan, jongen. Ik ben het: Mark, je premier! Nee, even niets zeggen. Houd die papieren zak voor je mond. Rustig in- en uitademen. Kalmeer... Luister, we gaan gewoon samen jouw schriftelijke verklaring doornemen. Het is super dat jij als minister van Onderwijs reageert op alle aantijgingen in de media, over jouw voortdurende woede-uitbarstingen tegenover medewerkers. Maar toch wil ik je voorstellen daar een aantal wijzigingen in aan te brengen. Lees even met me mee.

Allereerst dat leugentje tegen de pers, dat je van niets wist over welke klacht dan ook. Daar ging je nat, dus dat zal je toch moeten adresseren. We beginnen jouw verklaring daarom met: ‘In een eerste reactie heb ik journalisten gezegd dat andere, eerdere signalen mij niet bekend of verteld waren. Na een nacht slapen, heb ik mij gerealiseerd dat die er wel degelijk konden zijn.’ Nou, hoe klinkt dat? Zo doe ik het ook altijd. Opeens is die actieve herinnering er weer.

Vervolgens lees ik hier: ‘De grootste rioolkrant van Nederland meldde vorige maand dat ik dag in dag uit medewerkers tot overspannenheid zou drijven met mijn scheldkanonnades.’ Dat mag wat meer ingetogen. Daar maken we van: ‘Eind vorige maand verschenen berichten in de media, waaruit bleek dat ik in mijn werk scherp en soms te fel ben geweest richting medewerkers.’ Komt nét wat ambtelijker over, terwijl je toch hetzelfde zegt.

Wat verder nog? O ja, hier schrijf je: ‘Ik scheld en tier niet voor niets. Dat is omdat de meeste van mijn medewerkers nog te dom zijn om te poepen.’ Dat komt wat wrokkig over, dus daar maken we van: ‘Het kan zijn dat wat ik als stemverheffing ervaar, impactvol is als een minister daarmee komt.’ Je zegt dus niet dat het zo is, enkel dat het zo zou kúnnen zijn. Ben je altijd ingedekt.

Daarna schrijf je: ‘Oud-medewerkers willen me niet meer spreken. Maar als ik ze ooit tegenkom, brul ik met alle liefde nog een keer hun trommelvliezen aan gort.’ Daar houden de kiezers niet van, dus dat strepen we door. Wat dacht je van: ‘Naar ik heb begrepen, hebben de oud-medewerkers die het betreft op dit moment geen behoefte hier met mij over te spreken, maar als dat verandert, ben ik uiteraard zeer bereid om dat te doen.’ Dan zeg je hetzelfde, maar in nét wat andere bewoordingen, snap je?

Je concludeert vervolgens: ‘Ik heb alleen maar een nog grotere spuughekel aan al die labiele jankerds gekregen.’ Daar maken we van: ‘Ik heb lessen getrokken uit die periode.’ Ook hier weer: je zegt hetzelfde, maar het klinkt anders.

En dan jouw afsluitende zin: ‘Dit zijn de laatste woorden die ik aan dit gezever wens vuil te maken. Doei!’ Heel kordaat, wat natuurlijk heel goed is. Maar het is altijd belangrijk om een schriftelijke verklaring positief en proactief af te sluiten. Dus daar maken we van: ‘Als er nieuwe ontwikkelingen zijn, meld ik mij weer.’

En vervolgens kom je er dan nóóit meer op terug. Snap je? Ja? Oké, top! Mieters!