Corné van der Stelt

Deze keer: fotograaf Corné van der Stelt over sokken stoppen met Frans Bauer en hoe een appel zijn leven veranderde.

Beste foto

‘De shoot die ik in 2006 heb gedaan met Javier Guzman was voor mij het omslagpunt qua fotografiestijl. We hadden afgesproken in een theater op het Rokin in Amsterdam. Op zoek naar een geschikte plek kwam ik op een zoldertje waar een zinken teil stond. Ik kreeg daar meteen het beeld van appelhappen bij. Maar ik was in die tijd echt nog een bleu broekie. Om Javier te overtuigen mee te werken, daar moest ik echt een drempel voor over. Achteraf ben ik heel blij dat ik bij de groenteboer om de hoek een zak appels heb gehaald. Want tot mijn grote verbazing vond Javier het gelijk een cool idee. De foto die ik toen van hem schoot, met die appel in zijn mond en het water dat van zijn gezicht droop en die intense blik in zijn ogen, daar krijg ik nog steeds kippenvel van. Toen ik het beeld voor het eerst op mijn computerscherm zag, heb ik letterlijk zitten janken van blijdschap. Toen wist ik: deze energie, deze verrassing, wil ik de rest van mijn leven in mijn foto’s terugzien.’

Toeters en bellen

‘Toen ik Frans Bauer ging fotograferen, heb ik gigantisch uitgepakt. Hij stond ervoor open om iets anders te doen dan een standaard portret, maar het moest wel in zijn kleedkamer van een onwijs lelijk jaren 80-theater in Veenendaal. Mijn idee: hoe zou Frans Bauers kleedkamer eruitzien als hij het zelf zou inrichten? Met een stylist heb ik de ruimte toen volledig omgebouwd tot een kitscherige woonwagen, compleet met tapijten, een open haard, een kroonluchter, noem maar op. In de hoek van de kleedkamer zat de moeder van Frans z’n sokken te stoppen. Frans vond het geweldig dat ik er zoveel moeite in had gestoken, hij zei: “Wat voor malloot ben jij dat je dit allemaal doet?”’

Grootste blunder

‘Ik ging Ray Slijngaard van 2Unlimited fotograferen in Düsseldorf, waar hij destijds woonde. Ik had in die tijd zo’n klassieke Jeep Cherokee en het was prachtig weer, dus ik had wel zin om lekker naar Duitsland te cruisen. Tien minuten voordat ik Düsseldorf binnenreed, kreeg ik ineens zo’n steek in mijn nek van de acute schrik. Ik keek naar achteren en zag mijn cameratas niet in de Jeep liggen. Die had ik thuis in de gang laten staan. Er zat niks anders op dan helemaal terug naar IJsselstein te rijden. Tegen Ray had ik gezegd dat ik een cruciaal dingetje was vergeten om een mooie foto te maken. Dat dat dingetje mijn camera was, liet ik maar even achterwege.’ 

CV

Corné van der Stelt (39)

Prikbord

Een briefje op het prikbord van de Fotoacadamie dat Revu een beeldstagiair zoekt, brengt Corné in 2004 bij het blad.

Grote interviews

Dik tien jaar heeft Corné in zijn unieke, extravagante stijl de portretfoto’s bij de grote interviews in Revu gemaakt.

Nu

Corné fotografeert nog steeds voor diverse bladen, maar schiet ook reclamecampagnes voor o.a. Holland Casino en Hornbach.