Aleksandr Loekasjenko is mogelijk de laatste, maar zeker de langstzittende dictator van Europa. Terwijl hij vroeger vooral de lachers op zijn hand had met zijn ijshockey, sauna en wodka tegen corona en staatsdiners met boerenomelet, is de ex-directeur van een staatsboerderij inmiddels uitgegroeid tot een internationaal gezochte oorlogsmisdadiger. Hoe kan een onderontwikkelde man met vastgestelde psychische afwijkingen een Europees land met 9 miljoen inwoners dertig jaar lang in een ijzeren greep houden?