'Trendwatcher is wel het minst cruciale beroep ter wereld'

Beste Lidewij Edelkoort,

Een hardnekkig misverstand in de media is dat van de false balance: tegenover een expert die jarenlang onderzoek heeft gedaan naar een onderwerp moet op basis van een zogenaamde gelijkwaardigheid iemand worden gezet die helemaal niks weet van hetzelfde onderwerp, maar vrijblijvend reutelt op een bedje van google en gevoel.

We zagen dat de laatste tijd steeds vaker bij de anti-vaccinatiegekkies (opvallend stil op dit moment, maar qua idioterie inmiddels opgevolgd door de 5g-gekkies), en nu zien we het in de coronacrisis. Waardoor we geregeld types zien langskomen op televisie of in krant die een beetje uit de losse pols kunnen ouwehoeren over wat ons dit allemaal niet gaat kosten jongens, en dat om een paar dikke bejaarden te redden.

Zelfs wanneer Mark Rutte en Hugo de Jonge en tolk Irma vijfmaal daags zouden uitleggen en uitbeelden dat het gaat om het ontlasten van de zorg, en dat een overvolle intensive care betekent dat ook bijvoorbeeld kankerpatiënten en slachtoffers van verkeersongelukken niet de zorg kunnen krijgen die ze verdienen, dan nog zal iemand als Marianne Zwagerman zich afvragen of ‘iedereen die nog in de bloei van zijn leven’ zit alles moet ‘opofferen’ om te voorkomen dat ‘het dorre hout wordt gekapt’. Fascinerend om zo’n opmerking te lezen uit de mond van iemand die zélf ook chronisch ziek is (lichamelijk, zeg ik er maar even bij voor de zekerheid), en dus weet hoe het is om als ‘dor hout’ te worden weggezet. Het nieuwe abnormaal.

Minstens zo ergerlijk is het andere uiterste: de mensen die dansen op het coronamassagraf. Die er gretig, zelfs ronduit enthousiast, de ultieme bevestiging in zien van hun verlangen naar een nieuwe wereld. Covid-19 als de grote reset-knop. U bent er zo een. ‘Lidewij Edelkoort, trendwatcher’ staat altijd onder in beeld als u het woord krijgt. Ik herinner me een aflevering van Zomergasten waarin u te gast was, en we drie uur lang konden horen wat dat nou precies is, een trendwatcher. Een orakel, zo bleek. Stellige voorspellingen doen, en wel aan één stuk door. Wit is het nieuwe zwart! We worden allemaal telepathisch! Marketing is uit! E.T. komt naar huis! Een trendwachter, was de les, is een waarzegster, maar dan zonder kaarten. Astro TV zonder betaalnummer.

Nu zie ik u opeens op allerlei plekken opduiken om vanuit een hotel in Zuid-Afrika te vertellen dat we corona dankbaar moeten zijn. Want zonder winkels kunnen we straks lekker kleren ruilen, en dit is een ‘kans voor de planeet’, en bovendien: ‘Mensen waren de oude wereld doodzat.’

Nee, hoor. Vooral het minst cruciale beroep in die wereld: de trendwatcher.