Peter Rensen

Deze keer: verslaggever Peter Rensen over hoe hij undercover zat bij de extreemrechtse Centrum Democraten.

Beste verhaal

‘De Centrum Democraten van Hans Janmaat waren in de jaren 90 een rechtse partij die naar buiten toe een gematigde toon had, maar eigenlijk wist niemand waar die partij nou echt voor stond. Dat wilde ik onderzoeken door undercover te gaan. Onder een valse naam huurde ik een kamer vlakbij hun partijkantoor in Den Haag. Toen heb ik me daar gewoon gemeld, als geïnteresseerde buurjongen. Zo werd ik daar kind aan huis. Ik stelde me op als meeloper, lachte om alles wat men zei en deed overal aan mee. Ik werd steeds vaker uitgenodigd voor partijvergaderingen en informele bijeenkomsten in hun vaste hang-out, schietclub S.V. Lisse in Amsterdam-Noord. Daar heb ik de partij echt leren kennen. Aan de toog stonden neonazi’s en skinheads, en ook oud-SS’er Carl Lemoine. Die sloeg behoorlijk ranzige taal uit over Joden, die had niet echt veel geleerd van het verleden. Bij het grote publiek was dit allemaal nog niet bekend, maar na mijn reportage kon Hans Janmaat niet meer volhouden dat zijn Centrum Democraten gematigd rechts waren. Dat was het begin van het einde voor die partij.’

Grootste blunder

‘Ik had het vertrouwen gewonnen van twee vredesactivisten die naar luchtmachtbases gingen om daar straaljagers te vernielen. Ze noemden zich de North Atlantic De-fence Movement, want ze knipten letterlijk hekken (fences) kapot om bij die straaljagers te komen. Eentje heette Kees Koning, die was een predikant, de ander was een toxicoloog. Een mooi stel. Kees liet zich voortdurend arresteren, zodat hij in de rechtszaal gloedvolle pacifistische betogen kon houden. Toen hij weer eens achter slot en grendel zat, zou ik hem interviewen. En toen heb ik me dus verslapen. Later ben ik beide heren nog vaak tegengekomen en kon ik mijn excuses aanbieden.’

Mooiste herinnering

‘Ik denk met trots terug aan mijn reportages over extreemrechts, in twee jaar tijd heb ik van alles en nog wat blootgelegd en opgeschreven. Heel mooi dat ik dat heb kunnen doen. Ook maakte ik veel sociale reportages, over mensen die op straat leven. Ik was een maatschappelijk betrokken verslaggever. De hele redactie was maatschappelijk betrokken, allemaal op hun eigen manier en allemaal met de nodige journalistieke ironie. Ik had geen mening, maar ging wel overal kijken wat er aan de hand was en dat schreef ik zo eerlijk mogelijk op. Daar was toen bij Revu heel veel ruimte voor, fantastisch vond ik dat.’

CV

Peter Rensen (55)

Voor

Een van Peters docenten op de School voor Journalistiek is oud-hoofdredacteur Ton van Dijk, die Peter introduceert bij Nieuwe Revu.

Tijdens

Peter begint in 1987 en schrijft tien jaar lang voor het blad, vooral sociale reportages en verhalen over extreemrechts.

Na

Tegenwoordig is Peter onderzoeker bij Movisie, een kennisinstituut voor sociale vraagstukken.