Waar blijft de écht goede rechtse omroep?

De opmars van de onderbuik is succesvol op vele terreinen, behalve in de traditionele media. De talkshow van PowNed is een karikaturale schertsvertoning geworden, elke week weer, met mensen van wie je de mening zonder uitzending al kan uittekenen

De weduwe van Hans Janmaat zat onlangs bij het televisieprogramma Pauw, waar ze mocht vertellen over de politieke jaren van haar man, die zich ruim twee decennia geleden al druk maakte over de multiculturele samenleving en alle problemen die daaruit voortkomen. Wat me aan de archiefbeelden vooral opviel, was de totale partijdigheid van de media, met Fons de Poel als absoluut dieptepunt, een verslaggever die bijkans ging juichen na de verkiezingsavond waarop duidelijk werd dat de Centrum Democraten van Hans Janmaat niet zouden terugkeren in ons parlement. De ‘journalist’ etaleerde zijn morele superioriteit.

We weten inmiddels allemaal dat er sinds die tijd veel is veranderd: een rechtse partij die veel verder gaat dan Janmaat staat in praktisch alle peilingen bovenaan, journalisten en politici zijn niet louter links, maar laten evengoed doorschemeren dat ze de multiculturele samenleving mislukt vinden – daar is Jeroen Pauw een voorbeeld van – en los hiervan zien we op internet, demonstraties en inspraakavonden dat xenofobie salonfähig is geworden. In dat kader is het vraaggesprek tussen Hans Janmaat en Fons de Poel extra interessant.

De opmars van de onderbuik kon op veel terreinen plaatsvinden, zowel in de politiek als de maatschappij, overal valt wel een verschuiving te signaleren, maar bij traditionele televisie, radio en kranten zijn er nog steeds geen serieuze rechtse partijen van formaat. Je zou denken dat de victorie van Fortuyn en Wilders de weg heeft geplaveid voor een dominant reactionair geluid in het medialandschap, dat vooralsnog gedateerd progressief van karakter is. Toch lukt het vooralsnog niemand om een organisatie als bijvoorbeeld Fox News op touw te zetten.

We hebben natuurlijk PowNed en Wakker Nederland, twee omroepverenigingen die begonnen met het ideaal om de rechtse burger van nieuws te voorzien, maar zij bungelen in de kijkcijferlijstjes ergens onderaan. De talkshow van PowNed is een karikaturale schertsvertoning geworden, elke week weer, met mensen van wie je de mening zonder uitzending al kan uittekenen. De oprichters nemen hun taken niet meer serieus. Daar is een paar weken geleden al over geschreven in dit blad. De vrouwen van Goedemorgen Nederland (WNL) zijn veel te weldenkend en genuanceerd om ze in het hokje van bloeddorstige conservatievelingen te stoppen. Ze acteren vooral dat ze rechtse opvattingen hebben, voor de profilering, dan werkelijk het toenemende antisocialistische sentiment in onze samenleving te voeden. En ook de programma’s van WNL worden slecht bekeken.

Hoewel de maatschappij zou verruwen en verrechtsen, zoals we in veel analyses lezen, verzuimen de mensen die ervoor hebben doorgeleerd dus om hiervan te profiteren. En toch moet dat wel mogelijk zijn. Kijk alleen naar GeenStijl en het succes dat zij hebben met hun referendum. Veel duiders zullen zeggen dat de Nederlandse Publieke Omroep wordt gegijzeld door voormalige krakers en dat anderen daar niet tussenkomen, maar juist WNL en PowNed bewijzen het tegendeel. Daarbij, het staat iedereen vrij in dit land om een commerciële zender of een krant te beginnen, dat is het mooie van een liberale westerse democratie. Het moet wel mogelijk zijn: SBS6 is een zender die niet per se voor wetenschappers in het leven is geroepen en toch haalt een programma als Hart van Nederland gemiddeld 800.000 kijkers. Iemand in de mediawereld zit te slapen. Ik zou zeggen: grijp je kans.

Özcan Akyol