Neerlands Hoop: Do de Heij

Deze week: bierbrouwer Do de Heij (34).

Wat is je beste beslissing van de laatste twaalf maanden?

‘Normaal gesproken had ik geantwoord dat we onze eigen roestvrijstalen fusten hebben gekocht. Hiervoor vulden we ons bier af in plastic vaten die je maar één keer kunt gebruiken. Zó niet duurzaam. Maar ja, in deze coronatijden staan die fusten nu allemaal stil. Dus mijn antwoord is dat we vorig jaar twee elektrische scooters hebben aangeschaft. Die komen nu heel goed van pas, omdat we veel pakketjes zelf bezorgen. De webshopbestellingen zijn echt enorm gestegen, bijna twintig keer zoveel als normaal. In Amsterdam brengen we ze zelf rond, dat scheelt weer verzendkosten. Ook bij de supermarkten en slijterijen merken we trouwens dat de vraag met zo’n 30 procent is toegenomen. Daar zijn we heel blij mee, want het vangt toch een deel van het omzetverlies in de horeca op.’ 

De coronacrisis raakt jullie hard? 

‘Keihard. Al onze horecaklanten zijn dicht. Normaal gesproken zijn dit de maanden waarin we ons geld verdienen voor het hele jaar. Nu denk ik met elke dag dat het stralend weer is: zo zonde, we hadden echt heel veel bier kunnen verkopen op alle terrasjes en in strandtenten. En onze eigen bar in Amsterdam-West, een lang gekoesterde droom, dat is ook zo zuur. Die was net een jaar open en begon eindelijk winst te draaien. En toen moesten we dicht.’

Wat voor inventieve oplossingen zijn jullie aan het verzinnen om toch omzet te draaien? 

‘We hebben de handen ineengeslagen met andere lokale ondernemers. Met de bloemenman van de bar hebben we bijvoorbeeld een bier-en-bloemenpakket gedaan. De vader van een van onze werkneemsters is banketbakker, met hem hadden we een paasbrood-en-bierpakket gemaakt. Met de jongens van de Kaasbar, die net twee weken open waren en toen alweer dicht moesten, hadden we een kaas-met-bierpakket samengesteld dat onwijs goed liep. Nu zijn we bezig met een bieryoga-voorthuispakket. Yogaleggings, yogamatje, sixpack bier erbij, dat lijkt ons heel erg lachen.’

Marketingmensen om ons heen zeiden dat Gebrouwen door Vrouwen geen goede merknaam was, veel te lang

Je klinkt er opvallend monter onder. 

‘Het is ook wel weer een interessante tijd, je wordt er in ieder geval creatief van. We hebben een leuk team, iedereen is superenthousiast en keihard aan het werk. Niemand klaagt, dat scheelt heel erg om de positieve vibes erin te houden. Deze week komt bovendien ons boek uit. Daar hadden mijn zus Tessel en ik ook allerlei wilde plannen en een groot feest voor bedacht. Dat gaat nu natuurlijk allemaal niet door. Dus ook hier zijn we hard aan het brainstormen om er toch wat leuks omheen te verzinnen. Je gaat wat kleiner en lokaler denken. En proberen om op de gunfactor te blijven zitten, zodat mensen ons blijven steunen. Dat gebeurt gelukkig wel. Ons erdoorheen slepen door ons bier te drinken, dat willen mensen wel.’ 

Jullie boek vertelt neem ik aan jullie ongekende succesverhaal en onstuitbare klim naar de top van de bierbranche?

‘Het vertelt vooral hoe we er per toeval in zijn gerold. Mijn zus en ik brouwden voor de hobby, totdat een kroegeigenaar tegen ons zei: “Ja hallo, ik wil dit op tap. Regel het maar.” Naarmate die hobby steeds verder sneeuwbalde, leerden we wat je eigenlijk allemaal moet kunnen als je vanuit het niets plotseling ondernemer wordt. In het boek staan heel veel grappige verhalen over wat er allemaal mis is gegaan.’ 

Zoals?

‘Zoals met ons derde biertje dat we uitbrachten, Gember Goud. Die hadden we precies zo gemaakt zoals wij ’m lekker vonden, dus behoorlijk pittig en intens van smaak. We hadden een releasefeestje gepland, maar het bier kwam pas die ochtend uit de brouwerij en was niet gekoeld. Dus iedereen heeft die avond lauw, supersterk gemberbier gedronken en ze vonden het allemaal fucking goor. Het was de slechtste introductie van een biertje die je je kunt voorstellen. Inmiddels hebben we het recept aangepast en heeft het bier zijn reputatie meer dan hersteld. Dus het boek gaat vooral over hoe we zonder enige ondernemersachtergrond ons bedrijf hebben opgebouwd.’

Wat was jullie achtergrond dan? 

‘Mijn zus werkte op het hoofdkantoor van Albert Heijn en ik zat bij een start-up die webapplicaties bouwde. Ik heb altijd al veel hobby’s gehad: Russisch leren, salsadansen, schilderen, noem maar op. Maar meestal verloor ik ook snel weer mijn interesse. Totdat de Amerikaanse stagiair bij ons op kantoor vertelde dat hij zijn eigen bier brouwde. Voor de vrijdagmiddagborrel nam hij weleens een zelfgebrouwen witbiertje mee en dat was echt onwijs lekker. Ik ben daarna naar de Braumarkt in Almere gegaan, heb voor 200 euro aan spullen gekocht en heb meteen die middag mijn eerste bier gebrouwen. Precies toen mijn zus terugkwam van vakantie was het bier klaar. En het was best oké geworden. Daarna zijn we samen gaan brouwen en hadden we de grootste lol. Af en toe gaven we een flesje cadeau op verjaardagen en zo. Zo is er eentje in handen gekomen van die kroeg-eigenaar waar ik het eerder over had. Nu hebben we acht verschillende bieren en brouwen we 400.000 liter per jaar.’

Hoe heb je je vrouw-zijn in jullie voordeel weten te gebruiken in deze mannenwereld?

‘Vooral door vrouw te zijn, haha. Marketingmensen om ons heen zeiden dat Gebrouwen door Vrouwen geen goede merknaam was, veel te lang. Maar we hebben toch ons gevoel gevolgd. Het valt gewoon op, nog steeds. Je kunt de vrouwelijke brouwers in Nederland op twee handen tellen. En er is er behalve ons maar eentje die ook haar eigen biermerk heeft: een meisje in Brabant verkoopt Kutbier. Het is ook best een chill wereldje waarin mensen elkaar dingen gunnen en benieuwd zijn naar elkaars recepten. We werden eigenlijk meteen al met open armen ontvangen.’ 

Hobby

In een pan van 35 liter brouwen de Amsterdamse zussen Do en Tessel de Heij in 2013 thuis hun eerste biertje. 

Beroep

Twee jaar later beginnen ze hun eigen biermerk genaamd Gebrouwen door Vrouwen. 

Boek

Over hun succestocht door de bierwereld hebben ze een boek geschreven dat – hoe kan het ook anders – Gebrouwen door Vrouwen heet.