Ryanne van Dorst: 'Ik denk dat mensen heel moe worden van dat politiek correcte'

Toen jij je BNNVARA-serie Geslacht! ging promoten, heb je tot het laatst gewacht met je persoonlijke relatie tot het onderwerp: je bent geboren als hermafrodiet. Waarom?

‘Ik was een beetje bang dat het dan alleen maar daarover zou gaan. En hoewel ik overtuigd ben van mijn eigen oprechtheid hierin, was ik bang dat andere mensen het zouden zien als een manier om meer kijkers te scoren voor het programma, een soort mediastunt. Het is een belangrijk deel van mijn levensverhaal, ik wilde dat niet even weggeven tussen twee reclameblokken door. En er ook niet daarna nog uitgebreid over praten, op één groot interview destijds na, ook om een gezicht te zijn voor mensen die in dezelfde situatie zitten.’

Als je jezelf opwerpt als het gezicht of de stem van een minderheidsgroep opent dat meestal de deur voor een heel register aan aanvragen, van een ambassadeurschap tot gastlessen, en vooral het beantwoorden van allerlei persoonlijke mails.

‘Dat gebeurde dus ook. Ik heb geen tijd om alles te beantwoorden, maar ik lees die mails wel, en voel wel geregeld een behoefte om toch even iets te laten horen. Al is het maar een herinnering dat iemand er niet alleen voor staat, of een tip met wie ze hierover zouden kunnen praten.’

Het zal niet meevallen om níet te reageren: veel mails zullen een dringende toon hebben.

‘Ik ga echt niet reageren op iedere mail van het type “Hoi, ik ben die en die, ik zit in klas 2a van deze school, ik moet een werkstuk maken over gender, en ik ben heel erg geïnteresseerd in uw verhaal.” Wat ik wel heel tof vind, is dat Geslacht! op veel scholen tijdens maatschappijleer is gebruikt om over het onderwerp gender te praten.’

Je programma was een onderzoek naar gender. Wat heb je er zélf van geleerd?

‘Dat er nog veel meer kleuren in het grijsgebied zitten dan ik al dacht. Sterker, het lijkt erop dat iedereen zijn eigen conditie heeft. Ik word er zelf zelfs weleens moe van: wéér iemand die zijn eigen benaming moet hebben.’

Weer een letter erbij, bij LHBTIQ.

‘Precies. Daar zou je een keer vanaf moeten. Ik denk dat mensen daar ook heel moe van worden, dat politiek correcte, waarbij iedereen benoemd moet worden, en iedereen beledigd kan worden, en iedereen maar een standbeeld moet krijgen. Het klinkt misschien hypocriet als ik dat zeg, maar ik meen het wel: iedereen is anders, iedereen heeft zijn eigen verhaal, en het gaat er niet om dat je daar allemaal andere termen voor hebt en gebruikt.’

Jij gebruikt voor jezelf het woord hermafrodiet; een woord dat vaak wordt vermeden en inmiddels vaak wordt vervangen door ‘interseksueel’.

‘Veel activisten zijn bezig met identiteit, en zijn minder bezig met het grote geheel. Ik vind dat het erom gaat dat iedereen anders is, maar wel gelijk. En verder om wie je kiest te zijn, om de acties die je onderneemt in je leven. Alle andere dingen, in welk lichaam je wordt geboren, of je een tintje hebt of niet, of een dwerg of een reus, of whatever the fuck dan ook, daar heb je zelf niks over te zeggen. Daar gaat het uiteindelijk om, niet om al die taalkeuzes. En ik vind het “Beste reizigers” van de NS beter bij deze tijd passen. Maar ze hadden er niet zo’n ding van moeten maken, ze hadden het gewoon stilletjes moeten invoeren.’

Lees het hele artikel op Blendle.