Deze week: muzikant Sam van Hoogstraten (23).
Wat is je beste beslissing van de laatste twaalf maanden?
‘Om toch een speech te geven op de bruiloft van mijn grote zus. Ik had nog nooit in mijn leven een speech gegeven. Als ik geen gitaar om mijn nek heb, durf ik niet echt een podium voor mezelf te creëren. Hij werd gelukkig goed ontvangen. Het was geen klassieke speech, meer een verhaal dat ik over haar had geschreven. De moeders begonnen te huilen en ook mijn zus was ontroerd, dus het was precies wat je wilde van een speech. Missie geslaagd. Ze is drie jaar ouder dan ik, maar het voelt als twintig jaar. Ze is echt de grote zus die het allemaal voor elkaar heeft. En ik ben het kleine broertje dat een band heeft.’
En als muzikant nog een geniale beslissing genomen?
‘Laatst ben ik met de band naar een huisje in Twente gegaan. Met al onze instrumenten, microfoons en opnameapparatuur mee. We zijn daar from scratch gaan schrijven. Eigenlijk was ik altijd degene die alles schreef en het daarna naar de band bracht. Nu begonnen we samen iets te maken, zonder dat er per se iets uit hoefde te komen. Ik weet nu al dat dit mijn beste beslissing van de laatste twaalf maanden is geweest. We hebben in een week tijd drie liedjes van begin tot eind geschreven en opgenomen en die zijn heel tof geworden, al zeg ik het zelf.’
Vond je het niet eng om het schrijven uit handen te geven?
‘Ik was daar superonzeker over. Sterker nog, ik had al heel veel liedjes geschreven voordat we gingen. Zo van: dan beginnen we in ieder geval met iets waarvan ik zeker weet dat ik het vet vind. Bij de soundcheck liet onze drummer de tape meelopen. We speelden puur wat er in ons opkwam. Bij het terugluisteren, zaten er al zoveel vette stukjes bij, dat ik dacht: fuck it, ik moet het loslaten. We spelen al best lang samen en voelen elkaar inmiddels heel goed aan.’
Blijkbaar is het in mijn hoofd heel laidback, maar ik werk wel veel en hard
Over je muziek gesproken: laidback is een understatement.
‘Haha, vind je dat? Ik hoor inderdaad mensen vaak zeggen dat ik heel rustig ben. Tenzij ik alcohol op heb, dan word ik een beetje vervelend. Ik had niet vooraf een idee in mijn hoofd van wat voor soort liedjes het moesten worden. Ik zat met mijn gitaar op de bank en dit is wat ik hoorde in mijn hoofd. Blijkbaar is het in mijn hoofd heel laidback, maar ik werk wel veel en hard, durf ik te zeggen. Ik hou er niet van om lui achterover te zitten bij een zwembad. Daar schrijf ik dan liever over. Dat is voor mij genoeg zwembad.’
Begin maart had je een clubtour gepland staan die vanwege corona niet doorging. Maar het leverde je wel een uniek tourshirt op.
‘Toen ik het nieuws hoorde dat er een streep kon door al onze shows, was ik daar best depressief over. ’s Avonds belde mijn manager: “Dude, ik heb het.” Het was een lange, zware dag, dus ik zei: “Wat heb je dan?” “We gaan een shirt maken met al jouw shows, en zetten overal cancelled achter.” Dat shirt spoelde in één keer de zure smaak weg. Toen we het op Reddit hadden gepost, ging het viral en kwamen er vanuit de hele wereld bestellingen binnen. Voor de Amerikanen moesten we behoorlijk wat grotere maatjes bijbestellen. Eentje heb ik verstuurd naar een Amerikaanse leger- basis in de Stille Oceaan. Dat zegt wel iets over de Armed Forces in de Pacific. Dat ze daar een beetje op Reddit zitten te scrollen en shirtjes bestellen. Ze noemen me ook wel A.M. Snowden. Ik hou die shit in de gaten.’
Zitten je ouders ook in de muziek?
‘Nee, maar aan mijn vaders kant zitten wel veel familieleden die orgel spelen of speelden in de kerk. Daar heb ik helemaal niks mee, maar ik ben bang dat ik mijn muzikaliteit toch in die hoek moet zoeken. Ik ben nu aan het lezen over Samuel van Hoogstraaten, een ver familielid en beroemd schilder uit de Gouden Eeuw, die leerling was van Rembrandt. Dus creativiteit zit blijkbaar echt in de familie. Nee, ik schilder zelf niet, maar ik schrijf wel veel verhalen en dat deed hij ook graag. Hij twijfelde zelfs wat hij wilde worden, kunstschilder of schrijver. Die innerlijke strijd voer ik ook weleens. Dat je een track moet afmaken, maar stiekem het liefst de hele dag een verhaal zit te bedenken en te schrijven.’
Je had ook graag schrijver willen worden?
‘Wie weet gebeurt dat ooit nog. Mijn booker stelde voor om gedurende de lockdown andere opdrachten en studioklusjes voor me te fiksen. Een daarvan was voor een school, die zochten iemand om twee kinderliedjes te schrijven. Leek me wel grappig, zoiets had ik nog nooit gedaan. Dus schreef ik een liedje over de lente en eentje over de bakker, want daar zochten ze naar. Ik kreeg de smaak te pakken en besloot er zelf een eng liedje bij te schrijven. En daarna nog een liefdesliedje, en tot slot eentje over een cowboy op een fiets. Ineens had ik een EP’tje aan kindertracks. En kreeg ik het idee om er een klein kinderboekje bij te maken. Dat heb ik tijdens de lockdown geschreven en nu is het plan om een label of uitgeverij te zoeken die het als een pakketje wil uitbrengen. Wie weet word ik de nieuwe Dirk Scheele.’
A.M. Sam
Na een tijdje als gitarist in diverse bandjes te hebben gespeeld, is Sam sinds vorig jaar de frontman van zijn eigen band.
Westcoast
Een dansbare beat, Westcoast-gitaarriffs en de laidback stem van Sam zijn de hoofdingrediënten van de singles In the Ring en Up in Silver Lake.
Popronde
A.M. Sam was in 2019 deel van het rondreizende festival de Popronde en speelde in januari een sterke show op Noorderslag.
Online onbeperkt lezen en Nieuwe Revu thuisbezorgd?
Abonneer nu en profiteer!
Probeer direct- Lisa Brammer