Hij heeft lef, een stel ijzersterke benen onder zijn geblokte lijf en een kop van graniet. Maar bovenal is wielrenner Dylan Groenewegen (24) ervan overtuigd dat hij in de Tour de France kan schitteren. Een tweede plaats telt niet. In mijn ogen is dat niet goed genoeg. Ik wil gewoon winnen, overal. Dus ook in de Tour.
Fotografie ANP
Vorige zomer debuteerde hij op de Tourbu?hne. Hij finishte een keer als vierde en graaide nog een zevende stek mee, geen resultaten waar hij ondersteboven van was. Het was wennen, zowel voor Groenewegen als voor zijn trein. De ene keer werd hij te vroeg in stelling gebracht, een andere rit verloren hij en zijn gangmakers elkaar al eerder uit het oog in de menigte, die zich als een voortrazende kudde gnoes naar de meet repte.
Geen nood, predikte men bij LottoNL-Jumbo, oogsten hoeft ook pas in de Tour van 2018. We bouwen nog aan een sprinttrein voor Dylan, die hopelijk volgend seizoen kan wedijveren met de beste treintjes die er rondrijden, zei ploegleider Merijn Zeeman na dit voorjaar.
Groenewegen heeft meer haast: Ik kan nu al van iedereen winnen, al schat ik Marcel Kittel het hoogst van alle sprinters in. Ik ben een kanshebber. Het kan e?cht. Er is vertrouwen, snelheid, alles. En als ik toesla, weet ik wel hoe ik die zege zal vieren. Maar dat vertel ik nu nog niet. Of het speciaal wordt? Groenewegen staat op uit zijn stoel om zich bij de ploeg te vervoegen voor de lunch. Hij grijnst. We zullen zien.